Dan zit het zachtjes gezegd niet echt mee. Tot nu toe heb ik over het vliegseizoen niks te klagen. Week voor week doen we wel ergens mee voor de eerste prijs. Omdat het allemaal zo lekker gaat had ik mij voorgenomen om aanstaand weekend op alle vluchten wat duiven mee te geven. Op het programma voor zaterdag staan de volgende vluchten. Cahors (overnacht) La Souterraine (dagfond) Pont st Maxcense (jonge duiven) en Meer (eerste nalijnvlucht). Als het dan mee zit en je hebt lekker weer wordt het een echte duivendag.

Voor Cahors was de planning om vier duiven mee te doen. Hierbij de “71” een tweejarige doffer die bijna nooit zijn prijs mist. Ook dit jaar zeer regelmatig. Zelfs zo regelmatig dat hij op de dagfond in de kring tot nu toe bovenaan staat als kampioenduif. Het is wel een duif die bij mij nooit het eerste thuis is van de vlucht. Met die gedachte had ik hem als kanshebber voor Cahors mee willen geven. Tezamen met nog een paar prijsjesvliegers vond ik dat de moeite om op te gaan wachten. Maar op zondag de eerste tegenvaller. De “71” produceerde alleen maar water en was duidelijk niet in goede doen. Dan hoop je dat het de dag erop wel over zou gaan of in ieder geval verbetering in zicht zou komen. Maar helaas, hij heeft een paar dagen niet gegeten en kon dus niet mee als lijsttrekker.

Voor La Souterraine was het de bedoeling om er nog een keer voluit voor te gaan. Het afgelopen weekend waren deze duiven niet mee geweest. Dit om twee redenen. Ten eerste moesten ze al op woensdag de mand in. Ten tweede waren de weersvooruitzichten niet echt uitnodigend. Dus geen risico en geen duiven in de mand. Zaterdag en zondag was het weer zo onstuimig dat ik deze duiven niet heb losgelaten. Het zal niet de eerste keer zijn dat er een duif ergens tegen aan knalt met zoveel wind. Dus ik was een beetje aan de voorzichtige kant. De volgende dagen tot aan de inkorving werd er normaal getraind. Woensdag bij het duiven in de mand zetten miste ik toch nog een duif. En ook deze keer niet de minste. De “20”, een jaarling duivin die op vier van de vijf fondvluchten al heel mooie prijzen had gewonnen. Zou mijn derde getekende zijn op La Souterraine. Voor alle duidelijkheid, ik zoek altijd drie duiven uit die ik denk dat mijn eerste duiven zullen zijn. Maar helaas zomaar van het uitlaten niet meer terug gekomen. Dus een andere getekende aanwijzen.

Voor Pont st Max zitten (zaten) er 47 klaar. Zondag nog tegen Marry gezegd dat ze er goed uitzagen. Maar maandag begon de ellende.  Een duivin kwam niet meer binnen na de training. Dan gaan er meestal gelijk alarmbellen af. Waarom dit vreemde gedrag. Toen ze uiteindelijk binnen liep gelijk apart gezet. En binnen een uur was er wel wat duidelijk. Vieze mest en een volle krop met water. Komt nog bij dat ze dan gelijk aanvoelen als een wrak. Is op zich nog niet eens zo’n groot probleem, want meestal om deze tijd van het jaar blijft het een geïsoleerd geval. Maar op woensdag had ik er al vier apart zitten. Gelukkig bleef de rest van de ploeg er redelijk goed bijlopen. Ook de eetlust (meestal een graadmeter) leed er niet onder. Bij de vier apart gezette duiven zat wel het duifje dat vorige week de snelste was van heel de lossing. Toen versloeg zij meer dan 31.000 duiven. Nu is het een hoopje ellende. Uiteindelijk heb ik er 43 in de mand gedaan.

Alles bij elkaar kan je zeggen dat het niet echt meezat deze week. We gaan dan ook met redelijk weinig vertrouwen de zaterdag tegemoet. We gaan het zien.

In het verlengde hiervan. Bij de Belgian Master had ik nog maar één strijder. Bij de eerste de beste asduif vlucht zijn er in een mum van tijd 799 terug van de 800, maar die van mij is spoorloos.  Inmiddels is het avond en is hij toch nog gearriveerd. Valt weer mee.

Zaterdag werd een dag van druk internet bezoek. Lossen werd eerst niet gedaan toen weer wel en uiteindelijk toch maar niet. Achteraf een wijs besluit. Maar omdat ik ook wat duiven had meegegeven op de africhting Meer kon je niet ver van huis gaan. Kortom een dag huisarrest. Maar…. we hebben toch nog duiven thuis zien komen. Om 10 over drie werd de africhting alsnog gelost.

Zondagmorgen stralend weer en de duiven los om 7 uur te La Souterraine en de jongen om half acht in Pont. Bij de jongen was de verwachting niet echt toppie na al die vieze schijthuizen deze week. Maar dat viel eigenlijk best nog mee. Van de 43 duiven 24 prijzen en deze week niet in de top van de uitslag tegen 2387 duiven 40-53-54-65-82 enz. In de club was dit tegen 334 duiven 2-4-5-9-11. Van Cahors ( waar ik er ook vier op had ingekorft ) waren inmiddels ook twee duiven gearriveerd. Deze waren wel achterin het peloton verzeild geraakt. Deze twee waren 62 en 98 van 400 duiven.

Maar de grootste teleurstelling moest nog komen. Al de trubbels van de ganse week zijn waarschijnlijk ook niet zomaar voorbij gegaan aan het oude duiven team. La Souterraine werd voor mij een vlucht om zeer snel te vergeten. Maar liefst een klein half uurtje na de eerste duif arriveerde er pas één op de Oudendijk. Hierna volgden ze elkaar vlot op maar daar heb je zo weinig aan. In de afdeling tegen 4838 duiven begon ik met de 166^e prijs (toen had Bas Verkerk er al 41 op de wekker staan) en maak in totaal 10 prijzen van de 18.

Na zo’n week moet je mij niet vragen of postduiven houden een fijne hobby is.

Excuseer mijn klaagzang maar ik moest het allemaal even kwijt. Op naar de volgende week.