Het forum.
Gisteren was het dan zover, ik moest voor de eerste keer een forum leiden. En ik moet zeggen het was eigenlijk best leuk om te doen. Eerst met de hele ploeg lekker een hapje wezen eten. Maar dit ging uiteraard weer te goed en we waren te laat in de zaal. Het was inmiddels lekker druk met wachtende melkers. Ik schat dat er zo’n kleine honderd man het de moeite waard vonden om dit forum bij te wonen. Voor de pauze was er Henk de Weerd met een mooi verhaal omtrent paratyfus. Een van dé plagen van dit moment in duivenland. Voor de dierenartsen was het (als ik het goed over breng) een heel moeilijke ziekte. De diagnose stellen was in veel gevallen al een groot probleem. Dit door de verschillende manieren waarop de ziekte zich openbaart. Als er bijvoorbeeld bulten op de gewrichten zijn die ook nog eens een gele kleur hebben, dan staat het voor hun 100% vast, dit is paratyfus. Maar het kan ook zo zijn dat er algehele malaise heerst onder de duiven. Eieren onbevrucht, jongen gaan dood en/of komen niet goed op. Dan wordt het al moeilijker om te zeggen dat is paratyfus.
Zo ook het bestrijden van deze ziekte is een kunst op zich. Er kwamen zoveel verschillende medicijnen voorbij dat ik de weg een beetje kwijt raakte. Maar zo was het ook voor Henk en zijn medewerkers. Het kan zo maar zijn dat het eerste het beste medicijn gelijk een schot in de roos is. Maar het kan ook een gebed zonder eind worden als het een beetje tegen zit.
Voorbehoedend was er ook niet echt een gouden regel te vinden. Je kan kiezen uit enten, ofwel kuren in het najaar, ofwel kuren in het voorjaar. Daarnaast was dit ook nog eens mogelijk met een keur aan verschillende medicamenten. Kortom het probleem werd op deze avond niet opgelost.
Toen was het tijd voor een nieuwe ontwikkeling, maar wel één in een heel andere richting. In het forum was n.m. plaats ingeruimd voor Paul Mak, van beroep stralingbioloog. De man heeft niets met duiven maar is wetenschappelijk onderzoeker naar het effect van stralingen en aardmagnetische velden in het algemeen. De firma waarvoor hij werkt heeft al veel onderzoek verricht op agrarische bedrijven. Zo ook bij kippen en koeien. Daar bleek, als ze de straling wisten te verwijderen uit de omgeving van de kippen en de koeien, er minder stress optrad en dat dit weer positief werkte op het immuunsysteem van deze beesten en ze op alle gebied een beter en gezonder leven kregen. Wat dit betekent voor onze duiven is niet geheel duidelijk maar dat straling een effect heeft op duiven is een feit. Nog maar een paar weken geleden had deze firma een meting gedaan bij Ben de Keizer (een duivenmelker uit het Rotterdamse). Bij Ben was het n.m. zo dat hij twee naast elkaar staande hokken heeft, beiden met een ren er voor en beiden bestemt voor de jonge duiven. Het opmerkelijke aan deze twee hokken is dat bij het ene hok alle duiven gewoon het binnenhok in gaan als het donker wordt, en bij het andere hok blijft 90% buiten zitten en heeft geen zin om het binnenhok in te gaan. Na meting kwam duidelijk naar voren dat het verschil in straling van beide hokken een groot verschil liet zien. Ook maakte de hr Mak duidelijk dat de oorzaak van de grotere verliezen aan jonge duiven die wij de laatste jaren meemaken wel eens door straling in de hand kan worden gewerkt. Het onderzoek hiernaar gaat onverminderd voort en we zullen in de toekomst wel vernemen wat dit voor ons duivenmelkers betekent.
Nog wat opvallende dingen uit het forum na de pauze.
Na de pauze was het de beurt aan Henri van Doorn (verzorger bij de succesformatie van Wanrooy uit Geffen) Jan Eskes (super specialist met jonge duiven) en Anton van de Burg (all round kampioen op hoog niveau).
Bij de Comb van Wanrooy (Henri van Doorn) viel op dat zij al heel lang bijna geen medicijnen meer gebruiken, bijvoorbeeld al een paar jaar in het geheel niet tegen tricho gekuurt. Als ze met trainen van de jonge duiven eenmaal beginnen, ze dit dan ook bijna dagelijks gaan doen. Zo kan het gebeuren dat de jongen al 40 x zijn opgeleerd voor de eerste vlucht. Veel aandacht wordt er ook besteed aan het leren eten en drinken in de verzendingsmand.
Bij Jan Eskes worden de jonge duiven ook wel een 40 x opgeleerd voor de eerste vlucht. Terwijl hij onder het vliegseizoen ze bijna niet meer wegbrengt. Ook opvallend is dat hij bijna geen jonge duiven verspeeld met opleren en op de vluchten. Het medicijngebruik is bij hem wel uitbundig. Zo hebben de jonge duiven al een keer of vier kunnen kennismaken met het medicijn vier in één, voordat de vluchten beginnen. De eerste keer is dit al in de eerste week van het spenen. Ook na het enten tegen paramixo, nogmaals na de enting tegen pokken en nog een keer vlak voor het starten met opleren.
Bij Anton was er nu niet iets wat er voor mij uitsprong. Een gewone algemene verzorging zoals een ieder dit doet tegenwoordig. Zowel oude als jonge duiven worden verduisterd, en vanaf de langste dag weer bijgelicht tot het seizoen is afgelopen. Het is zo’n beetje dezelfde verzorging als bij zijn mentor Willem de Bruijn. Dus wars van alle tierelantijnen en vooral uitgaan van de klasse van je duiven.
Alles bij elkaar was het bijna 12 uur eer de laatste woorden werden gesproken en we konden terug kijken op een geslaagd forum. Iets om de volgende winter te herhalen misschien?