Geen wedstrijd deze week.

Na het debacle van vorige week had ik al snel besloten deze week geen duiven in te korven. Ik heb de jonge duiven deze week eerst twee dagen binnen gehouden, een keertje aan huis los gelaten en de dag er op naar St Job gereden. Van de oogjes heb ik helemaal geen last...

Medicijnen; Zegen of struikelblok.

Vorige weken meerdere keren geschreven over de befaamde one-eye cold. Ik weet zelf niet goed wat er aan te doen is. Ga er voorlopig maar van uit dat we er mee moeten leren leven. Het is niet anders. In mijn vorige bericht heb ik gevraagd of er melkers zijn die weten...

Soms zijn er van die dingen.

Als je ze van tevoren moet verzinnen zou je het niet geloven. Maar soms gebeuren ze echt. Als ik u vertel dat de winnaar asduif grote midfond in België een wonderbaarlijk goede duivin is, dan zal u denken dat is niet iets bijzonders, dat was vorig jaar ook zo....

Ze zijn er weer…

De ontstoken oogjes. Kon niet uitblijven natuurlijk. Het is de laatste vijf jaren ieder jaar prijs. Weer zo’n jonge duivenziekte waar je aan moet wennen. Ziet er naar uit dat het voor de toekomst een steeds terug kerende factor is. Zal wel net eender als de Adeno-Coli...

Je hebt wel eens zo’n week.

Dan zit het zachtjes gezegd niet echt mee. Tot nu toe heb ik over het vliegseizoen niks te klagen. Week voor week doen we wel ergens mee voor de eerste prijs. Omdat het allemaal zo lekker gaat had ik mij voorgenomen om aanstaand weekend op alle vluchten wat duiven mee...