Is het geleden dat ik nog iets op mijn site heb geschreven.
Al die tijd kon ik mij er niet toe zetten om weer eens wat aan mijn blog toe te vertrouwen.
Maar misschien is er wel een belangstellende die graag zou willen weten hoe ik 2021 tot nu toe heb ervaren.
Op de eerste plaats was het lichtelijk bevrijdend (vooral de eerste weken/maanden) dat ik niet elke dag verplicht was om op tijd thuis te zijn voor de duiven.
Misschien gek maar na een paar maanden ging ik toch deze verplichting een beetje missen, niet dat op tijd thuis zijn maar wel het bezig zijn met van alles en nog wat.
De hokken stonden leeg en heb toen mijn broer Ton het voorstel gedaan zijn kweekduiven bij mij te plaatsen en dat ik die dan zou verzorgen, hij heeft niet zoveel ruimte om de sport te beoefenen.
Bij een rijtjeshuis zijn nu eenmaal de tuinen niet zo groot en is het op veel vlakken een beetje behelpen.
Zo hebben we beide meer en meer plezier gekregen in het samenwerken.
Dit was vooraf moeilijk in te schatten omdat beide altijd zelf konden beslissen wat er ging gebeuren op de eigen hokken, nu moest er toch een beetje overleg plaatsvinden.
Maar….tot nu toe verloopt dit zoals je alleen maar kunt hopen.
Het bevalt zelfs zo goed dat we het misschien aandurven om als volwaardige combinatie te gaan opereren.
Hoe het er allemaal precies uit gaat zien moeten we nog op een rijtje zetten.
De eerste stap is dat we het hele duivenhuishouden gaan omdraaien, het komt er op neer dat we op zijn hokken gaan kweken en op mijn hokken gaan vliegen.
Vooral het vliegen vanaf zijn plaats was voor mij een doorn in mijn oog.
Je zit op de wedstrijddag lekker in de tuin te wachten daar niet van, maar je ziet alleen de kleine ruimte in het luchtruim die de overige huizen toelaat.
Ineens vliegen ze boven je hoofd en het is zelfs gebeurd dat we alleen een seintje van het E-systeem kregen zodat we wisten dat er een duif was gearriveerd.
Het contrast met het opwachten van de duiven op mijn adres is daarom wel heel groot en volgens mij daarom ook veel attractiever.
De samenwerking geeft ook meer vrijheid in de vakantieplanning en daar is Marry (mijn vrouw) weer blij mee.
Hoe het allemaal uit gaat pakken zien we het komende jaar, eerst gaan we nog een jaartje op zijn plaats met de oude duiven spelen en daarop aansluitend gaan we met de jonge duiven op mijn plek concoursen.
Vooral met de jonge duiven zal het komend seizoen een pluspunt zijn omtrent het onnodig verspillen van tijd, gezien de hindernissen die ze op mijn plaats niet zullen ervaren.
Van de nu vervlogen vluchten met de jonge duiven werd één keer de 1e prijs gewonnen en twee keer verknald door bij mij niet gebruikelijke omstandigheden.
Onder welke naam we gaan spelen is nog in het ongewisse maar het zal wel iets van Gebr.Bosua of Team Bosua worden.
Het ziet er dus naar uit dat ik een herintreder ga worden.
En als ik het op kan brengen ga ik ook weer wat tijd aan mijn blog besteden.