Er zijn in de duivensport op dit moment twee stromingen. De ene wil alles laten zoals het altijd is geweest:  als het kan houden ze de verenigingen in stand zelfs als er nog maar een paar leden zijn. Er is ook een andere stroming die het meer en meer heeft over centraliseren. Vooral om het een beetje gezellig te maken in de clubs. Je kan toch niet in alle ernst menen dat het nog gezellig is in clubs waar een paar leden elke week opnieuw elkaar een paar uur moeten vermaken. Daar druipt toch op den duur de verveling vanaf. Dan heb je op een paar weken tijd toch wel alle verhalen één of meerdere keren gehoord. Toch zijn er nog melkers die zich met hand en tand verzetten tegen verandering. Maar je kan zoals het nu gaat dit niet voor je uit blijven schuiven.

Afgelopen dinsdag,

Vergadering in de kring omtrent het inkorten van de ophaal route op de dagfondvluchten. Een paar verenigingen waren het niet eens met de route die de vervoer mannen hadden verzonnen. Het is altijd wat als je van zeven naar vier ophaal plekken moet. Maar ook hier moeten we gaan centraliseren, dus er zal best weer een oplossing gevonden worden. Het is nu eenmaal zo dat we met een gigantische terugloop hebben af te rekenen in onze sport en daar zul je nu eenmaal op moeten anticiperen. Daarom dit jaar voor het eerst een korte ophaal route. Om het echt goed te doen zou je eigenlijk altijd maar twee of drie inkorfplekken moeten hebben. Afslaan en uitslagen maken kun je altijd nog in je eigen club doen. Waarschijnlijk gelijk de eerste aanzet tot definitief samengaan van clubs. En in ieder geval zal het op de inkorfdagen volgens mij een stuk gezelliger zijn.

Zaterdag,

Lekker uit eten geweest bij de Italiaan, samen met Cees v.d. Graaf en zijn vrouw en hebben ons prima vermaakt. Ook hier natuurlijk veel gepraat over de duiven. En zowaar, ook Cees begon over de te kleine verenigingen waar nog weinig te beleven is. Samen gaan was ook voor hem de enige oplossing om er in de toekomst nog lol in te houden.

Zondagmorgen,

Duifke Lacht gelezen en je zal het niet geloven maar columnist Co Verbree had hier ongeveer het zelfde verhaal. Het hele verhaal was trouwens op mijn lijf geschreven. De sport moet ook veranderen anders is er over tien jaar niets meer van over. Het zal mijn tijd wel uitdienen maar het zal jammer zijn als de sport helemaal  verloren zou gaan.

En nog wat over de vlucht van deze week.

Het was dit keer verschrikkelijk moeilijk voor de lossingsverantwoordelijken. Er moest tussen de buien door gelost worden en dan moet je het geluk aan je zijde hebben. Dat lukte dit keer niet helemaal. Half uur voordat de duiven moesten komen begon het regenen en dit hield aan tot een half uur nadat de prijzen eindelijk verdiend waren. Werkelijk in de stromende regen kwamen de duiven naar huis. Achteraf waren bij mij geen verliezen, één duivin kwam de zondagmorgen. En toen was alles weer thuis. Meestal met dit soort vluchten met veel regen kom ik niet zo goed uit de verf. Dit keer viel het nog niet eens tegen. In de kring win ik 17 prijzen van de 30 duiven mee.  En tegen 4117 duiven win ik:  13-24-42-48 etc.  Er zat dit keer niet meer in.