Daar is het op dit moment hoogseizoen. Alles draait er op dit moment op volle toeren in het duiven wereldje. Bijna niet te tellen zoveel one-loft races er worden georganiseerd. En die zijn nu allemaal druk met trainingsvluchtjes van al die duiven. Bovendien worden er echte gokvluchten georganiseerd. Daar moeten je dan speciale ringen voor kopen. Daarvan zijn er ook weer meerdere in alle soorten en maten. Kosten van die ringen zijn 100 yuan, 500 yuan, 1000 yuan,3000 yuan t/m de super ringen van de Pioneers club. In alle soorten en maten kan je je geld daaraan uitgeven. Ongelooflijk populair zijn deze ringencompetities. Zo wordt er door de Pioneers club meer dan 5000 ringen uitgegeven. Deze ringen zijn een paar uur na het startsein van de verkoop allemaal verkocht. Veel kopers van deze ringen zien allemaal in de verte die grote pot met goud waar ze allemaal een greep in willen doen. Maar net als bij de meeste loterijen zijn ook hier de meesten gedoemd tot blijven dromen. Tegelijkertijd is het ook de reden dat de duivensport hier zo populair is. De gewone chinees droomt er van om door zo’n grote prijs te winnen enigszins zijn troosteloze leventje te kunnen ontvluchten.
Het zijn wel keiharde competities. Ze worden alleen vervlogen met jonge duiven. Zo moeten de duiven met een goedkope ring meestal twee vluchten achtereen vliegen. Een vlucht van 300 en één van 500 kilometer. Dit binnen een paar dagen. Winnaar van de grootste geldprijs is de duif met de meeste meters op de twee vluchten bij elkaar opgeteld. Winnaars van de vluchten winnen ook wel een som maar niet in verhouding tot de ace pigeons zoals zij die noemen.
Hoe duurder de ring hoe harder de competitie. De zwaarste competitie is die van de Pioneers club. Eerst een training van 300 kilometer. Hier is niets te verdienen maar alle duiven moeten hierop ingekorft worden. Bovendien moeten ze op deze vlucht binnen een bepaalde tijd binnen zijn anders kunnen ze zelfs niet eens meer mee doen aan de eigenlijke competitie. Na dit vluchtje gaat het vier keer op rij naar 500, 500, 550, en nogmaals 500 kilometer. Normaal gesproken is dit vier weken achtereen.
Begin oktober is de eerste vlucht en de laatste meestal de eerste week van november. Door zeer slecht weer dit jaar is de eerste vlucht drie dagen uitgesteld. Is daar totaal geen probleem want men vliegt er op iedere willekeurige dag van de week. Een dag voor de dag van inkorving werd de gehele duivensport in China voor een dag of tien in quarantaine geplaatst. Er mochten geen vluchten worden gehouden. Men mocht ze niet trainen per auto. En men mocht ze zelfs niet meer uitlaten. Dit gold voor heel China. Door de overheid was dit verboden omdat in deze periode het vijf jaarlijkse grote partijcongres werd gehouden. Misschien bang dat duiven terroristische aanslagen zouden plegen.
Maar zo was het hele gebeuren wel twee weken achterop geraakt. Bij ons zou de hele wereld op zijn kop staan, maar daar wordt alles heel gelaten geaccepteerd. Betekent wel dat nu de finale pas half november is en ook dat er geen oponthoud meer moet komen. Onder deze druk zijn ze de eerste de beste vlucht al bezweken. Op de dag van lossing waren de eerste 50 kilometer redelijk goed weer, maar de volgende 400 kilometer kreeg het peloton te maken met veel mist. Zelfs zo dicht dat er delen van de rijksweg waren afgesloten voor verkeer. Niet verwonderlijk dat het verloop van de vlucht gelijk al in het honderd liep. Bij de dagsluiting wist ongeveer 10% het hok te bereiken. Zo wordt de concurrentie wel heel snel uitgedund. Maar ja, dit is nu eenmaal China.
Hoe het afloopt met nog drie vluchten te gaan laat ik u mettertijd wel weten.
De meeste lezers weten inmiddels wel dat ik door de jaren heen een duivenvriend in China heb. Dit is Zhang Chaodong uit Beijing. In China beter bekend als Mountain Zhang. Dit door de plaats waar hij zijn duiven heeft gehuisvest. Heel speciaal in het buitengebied van Beijing op een soort van berg(je) heeft hij samen met drie andere duivenmelkers een stek. Ieder op zijn eigen hoogte van bocht naar bocht een viertal accommodaties. Chaodong heeft hier een super mooi complex. Maar in tegenstelling tot de vele meters hok heeft hij eigenlijk niet eens veel duiven. Ik schat in dat hij op dit moment 200 duiven heeft . Alles inbegrepen, kwekers, vliegduiven en jongen. Alleen topkwaliteit is goed genoeg voor hem. Menigmaal wordt aan mij gevraagd hoe hij nu eigenlijk vliegt. Dit seizoen, waarin pas drie keer is meegedaan met de jongen, gaat het zoals eigenlijk ieder jaar.
De eerste vlucht van 300 kilometer werd meegedaan met heel de ploeg van 55 jongen. Gewone ringen, dure ringen en niet zo dure ringen. Op deze vlucht werden zes duiven tegelijk geconstateerd en die winnen de eerste zes prijzen van meer dan 3000 duiven, ook provinciaal de 1e van meer dan 30.000 duiven. Afgelopen week 22 duiven mee op de eerste 500 kilometer vlucht, de vlucht die gelost werd in de mist. Ook Chaodong deelde in de malaise en had maar één duif thuis dezelfde dag (inmiddels is de helft thuis). Twee dagen hierna werden de andere 26 duiven in de mand gedaan voor 550 kilometer. Van deze vlucht speelt hij de 2e en 8e tegen meer dan 20.000 duiven. Zo ziet u maar dat je het alleen met kwaliteit niet red in China. Eén keer onverantwoord lossen en je staat weer met beide benen op de grond.
