Mijn jonge duiven zijn al maanden niet echt in orde. Dan is er een week dat je denkt dat ze de schijterij krijgen, de volgende week zie je ze echt weer opknappen. Maar als je denkt nu heb ik het lek boven loopt het hele zaakje weer scheef. Dan denk ik elke keer het zal wel van de paramixo enting komen, of het zal wel van de pokken enting komen. Maar ik denk dat ik mezelf alleen maar zand in mijn ogen aan het strooien ben. Eigenlijk is de mest vanaf het begin nooit goed geweest. Meestal is het wel vast maar de kleur is eigenlijk nooit goed. Het blijft maar groen tot donkergroen. Daarom ben ik ook pas twee keer met de jongen weg geweest en dan alleen nog maar 5 kilometer. Luisteren is dit jaar helemaal een crime. Dat doen ze werkelijk voor geen meter. Eigenlijk helemaal niets voor mij want ik kan mij daar mateloos aan irriteren.

Zoals vorige week geschreven is deze week mijn Chinese vriend weer in het land. Hij heeft alles een aantal dagen aangekeken. Volgens hem heeft hij daar een goede oplossing voor. Heel simpel twee dagen compleet geen eten. Daarna drie dagen half voer en de volgende dag zoveel als ze lusten. Daar zullen er een paar niet tegen kunnen maar die worden verwijderd. Dan moet dit probleem uit de wereld zijn. Nu, op dit moment hebben ze achtereenvolgens twee dagen geen eten gehad en zijn inmiddels de drie dagen half voer ook om. Ik moet zeggen dat de kleur van de mest is zoals ik hem graag zie. Ook is de mest wat vaster. Misschien is het echt een goede oplossing, de tijd zal het leren. Het is wel een systeem waarin ik mij kan vinden. Deze week ook samen met Peter naar de veearts geweest. Kwam eigenlijk prima uit. Hij ging voor de laatste check-up voordat het grote fond seizoen een aanvang neemt en ik was benieuwd of mijn jongen nu echt wat mankeerden. Hier was niets bijzonders te vinden. Ik vroeg aan hem hoe hij dacht over het Chinese systeem. En tot mijn niet geringe verbazing kon ook hij zich daar wel iets bij voorstellen dat het gunstige invloed op de jongen zou kunnen hebben. Morgen gaan de jongen naar buiten na een kleine week huisarrest. Wat er ook gebeurt, deze week gaan we ze proberen op te leren tot aan de grens. Hoe het afloopt merkt u volgende week wel. We informeren u vanaf dezelfde plek op het web.

Deze week is het weer niet echt hoopvol voor komend weekend. Elke dag opnieuw begint de dag somber en of mistig. En ook elke dag is het bij ons in de middag prima weer. Om duiven te lossen is het echt shit weer. Maar deze week geen getwijfel, alles gaat mee naar Fontenay, voor mij 440 kilometer. Zaterdag kon de dag niet slechter beginnen. Helemaal dicht van de mist en geen goede vooruitzichten. Daarom werd er ook snel besloten niet te lossen. Bovendien gingen de wagens terug naar Pont St Max. Vond dit geen slechte beslissing op dat moment. Uiteindelijk komt het er op neer dat we wedstrijd kunnen houden, al is het maar van 100 kilometer. Een vlucht is een vlucht.

Op zondag werd de stemming er niet beter op. Als het op het thuisfront slecht weer is heb je er sneller vrede mee dat ze niet lossen, maar als het is zoals vandaag dan gaat toch langzaam je lichtje uit. Alleen maar wachten en daarna rijden met het hele spul. Kortom als ik dit schrijf zijn ze gelost in Menen om 14.30 uur. En om de stemming er in te houden is er zo’n vrolijkerd die een appje rond stuurt met als tekst: Het wordt een rampvlucht, er zijn onweersbuien rond Gent. We zullen wel zien denk ik dan maar. Doemdenken is toch al niet mijn sterkste punt en ik ga er vanuit dat het een normale vlucht gaat worden. Zo….nu ga ik eerst de duiven opwachten. Later meer.

Het is helaas heel wat later geworden. Maar het was de moeite waard om de duiven op te wachten. Natuurlijk waren ze niet op het gunstigste moment gelost. Het heetst van de dag is nooit gunstig. Vooral als het echt warm is en ze al een paar dagen in de mand zitten komen de problemen. Zoals vies schijten, weinig of niet eten en zelfs dode duiven. Ik heb het allemaal gehoord na de vlucht. Zelfs is er geopperd dat de duiven bedorven water te drinken hebben gehad. Dat is volgens mij volledig naast de waarheid. Dan moeten werkelijk alle duiven wat mankeren. Mijn Chinese vriend is er van overtuigd dat dit komt door de hoge temperatuur tijdens het lossen. Later aan de telefoon met Willem de Bruijn vertelde die ongeveer hetzelfde. In de tijd dat hij in de lossingscommissie zat heeft hij het bijgehouden en de problemen werden het grootst als er gelost werd boven de 23 graden. Nu terug naar de vlucht, voor mij 153 kilometer. Met de warmte en de wind uit het noorden werd het toch een pittig vluchtje. Het eerste duifje wat arriveerde kwam recht uit het zuiden en had redelijk wat vaart. Het was een blauwe (en zo heb ik er maar 40) maar eenmaal geconstateerd verscheen het nummer NL15-592 of wel “FENNA” ( genoemd naar de jongste telg in de familie). Hetzelfde duifje wat vorige week de snelste was van het hele concours tegen 15.000 duiven. De duiven volgden elkaar goed op en in 9 minuten zaten er 16 in de wekker. En dan is het lange wachten begonnen. Allereerst bleek er in Dordt geen snellere duif te zitten. Later op Compuclub werd het per vereniging steeds leuker. Zowaar, toen de laatste vereniging er opstond was “FENNA” opnieuw de snelste van het hele konvooi. Dit maal was het tegen 27.453 duiven.

De complete uitslag was ook best heel goed. In de club tegen 376 duiven 1-3-4-7-8-14-15-16. In de kring Drechtsteden was het tegen 2671 duiven 1-5-6-11-16-31-33-36 etc en totaal 35 prijzen van de 57.

Als ik dit zit te schrijven ziet het er weer niet goed uit voor het komende weekend. In België hebben ze alle vluchten een dag vervroegd en gaan ze op vrijdag vliegen. En dat is niet omdat het zo’n mooi weer gaat worden in het weekend.