Ze waren weer terug in het Autotron. Kon het dit keer van het begin tot het eind meemaken. Eerst een halve dag op de beurs, daarna door het winnen van het nationale kampioenschap konden we ook naar de prijsuitreiking. Laat ik allereerst zeggen dat het allemaal prima geregeld was. Voor de eerste maal kon je dit keer gratis de beurs bezoeken. Dit kon dus geen belemmering zijn om niet te komen. Het weerbericht was niet echt optimistisch om zo maar eens een eind te gaan rijden met die sneeuwverwachting. Hierdoor zullen best wat mensen hebben besloten het maar eens een keer over te slaan. Ik weet niet hoeveel mensen er in de ochtend aanwezig waren maar op het moment dat ik de zaal betrad ( 13.00 uur ) vond ik het toch best een stille aangelegenheid. Vind dit zelf eigenlijk wel prima, dan kun je alles eens uitgebreid bekijken. De beurs zelf was ook best aangenaam, lekker ruim was alles opgesteld. Ik denk dat het niet echt een voordeel is voor de standhouders maar je zou het eigenlijk op één dag kunnen laten plaats vinden. Zeker als ik nu naar buiten kijk en zie hoe de sneeuw naar beneden komt, denk ik dat het heel stil is op de beurs.
Voor de mensen die dit jaar een kampioenschap hadden gewonnen werd er een aparte prijsuitreiking gehouden. Ook weer prima geregeld. We konden vanuit het beurs gedeelte terecht in een ruimte waar een korte tijd moest overbrugd worden om daarna met zijn allen van een overigens ook weer prima dinerbuffet gebruik te kunnen maken. Tot dan van mij beslist geen wanklank. Maar de eigenlijke prijsuitreiking vond ik toch wel iets minder. Weet ook wel dat je zoveel kampioenen niet allemaal een persoonlijke noot mee kan geven. Heb ik ook beslist geen probleem mee. Maar om het toch een beetje leuk te laten verlopen waren er drie dansmariekes die het dan een beetje moesten opfleuren. Nu, dit was duidelijk een misgreep. De dames dachten dat ze konden zingen, daar hadden wij aan onze tafel grote twijfels over. Maar wat mij het meeste tegenstond was wat anders. Ik weet ook best dat als je niet veel afweet van duivensport je denkt dat dit een sport is uit een lang vervlogen tijd die nog in stand gehouden wordt door wat oude mannetjes. Is misschien ook nog waar. Maar de drie meiden die daar met de microfoon in de hand op het podium een beetje leuk liepen te doen hadden volgens mij best een keer hun mond mogen houden. Ik kreeg het idee dat zij dachten op het podium te staan bij het feestje van de plaatselijke ouderen annex dementensoos.
Heb mij verder heel goed vermaakt en weer een flink aantal duivenvrienden gesproken, al was meestal maar heel kort. Kan mezelf altijd best vermaken op zo’n dag. Dus op naar het volgende evenement.
Zaterdagochtend in het A.D. het bovenstaande klein artikeltje over de duivensport. Hierboven heb ik het over een sport die heel erg geassocieerd wordt met oude mannetjes en iets van vroeger. Het stukje in het A.D. is duidelijk in het verlengde hiervan. Weet ook niet of je met zo’n betiteling nu blij moet zijn. Het zegt toch wel iets hoe men in het algemeen over ons en dan nog speciaal over onze sport denkt. Zal denk ik ook de jeugd niet aanzetten om nu eens massaal duiven te gaan houden. Om de sport voor buitenstaanders nog een beetje aantrekkelijk te maken zie ik dan toch liever in de krant de vermelding dat een duif weer eens voor een aantrekkelijk bedrag naar China is getransformeerd. Denk dat je daar meer mensen over de streep trekt om duiven te gaan houden.
Om af te sluiten het onderstaande stond ook in het A.D.
