Dat is niet het meest simpele in de duivensport. Hoofdreden voor het niet doorgaan van simpele oplossingen is volgens mij het eigenbelang. Natuurlijk is de duivensport geen teamsport. Maar het schrikbeeld dat je duivencollega wel eens een voordeeltje zou kunnen hebben is in onze sport van lieverlee alles overheersend.

Het begint al met het inkorven. Alles wordt uit de kast gehaald om niet in restmanden terecht te komen. Nog kwalijker is het wanneer men kans maakt om tezamen met een wat slordige melker in dezelfde mand te komen. Hoe laat worden onze duiven opgehaald. Als eerste in de ophaalroute betekent misschien wel twee uur langer in de mand. Altijd proberen om op een denkbeeldig gunstige plek in de container terecht te komen. Als de duiven overgeladen worden in een andere container brengt dit ook weer onrust met zich mee. Al deze handelingen brengt de meeste melkers al bij voorbaat denkbeeldig op achterstand.

Als je er dan over nadenkt is het toch onvoorstelbaar dat je nog kan slapen na al die tegenslagen.

De concurrentie heeft al die tegenslagen niet. Al die grote melkers hebben altijd geluk. Verkerk, de Bruijn, van de Merwe en al die andere superspelers komen nooit tegenslagen tegen. Zou daar nu echt geen oplossing voor zijn om de sport voor iedereen leuk te maken?

Ja, ik denk dat er zelfs meerdere oplossingen voor zijn. De makkelijkste oplossing is stoppen met de duivensport. De iets moeilijkere oplossing is het plezier zoeken in de sport. Natuurlijk is het presteren een reden om deze mooie sport te blijven doen. De competitie aangaan is wat onze sport zo mooi maakt, maar dan moet er wel competitie zijn. Zoals het nu gaat met al die kleine clubjes stelt de hele competitie geen klap voor. Stop toch met dat hele clubgedoe. Je maakt mij niet wijs als je week in week uit met een mannetje of 10/20 de boel draaiende moet houden, dit leuk blijft. Een club met 15 vliegende hokken is leuk. Maar het betekent ook dat je veel weken met een mannetje of zes/zeven in de club zit. Dit kan nooit veel plezier opleveren. Bovendien is het haast niet meer mogelijk om met zo’n klein ploegje de financiën rond te krijgen.

Een oplossing om het financieel een beetje draagbaar te houden is samenwerken. Zo moet het vervoer zich niet in zoveel bochten moeten wringen om willens en wetens bij ieder clubje de duiven op te halen. Zo zou je een inkorfcentra moeten hebben waar bijvoorbeeld minimaal een 70/80 leden in kunnen korven. Hier doe je zo nodig alleen het inkorf gebeuren. Voor het vervoer denk ik een heel mooie besparing. Als er dan leden zijn die hun mini clubje in stand willen houden doen ze gewoon de rest van de werkzaamheden aldaar. De computer en het internet regelt de rest. Ik denk dat je ook na een paar jaar zult zien dat er meer en meer wordt samengewerkt. Nu zijn er nog veel te veel liefhebbers die denken dat ze iets in moeten leveren als ze met een andere club gaan fuseren. Ik denk ook dat er best verenigingen zijn die willen fuseren maar doordat er ooit eens een paar leden ruzie hebben gehad komt het daar niet van.

Het gebeurt dat er probleempjes zijn waar een oplossing voor de hand ligt maar niet gezien wordt. Een klein voorbeeld: Op dit moment zijn er in ons samenspel drie clubs die onderling een paar kilometer van elkaar gehuisvest zijn. Twee van die drie moeten zich tegenwoordig in alle mogelijke bochten wringen om alles financieel rond te krijgen. Het clubgebouw is bij beide de grootste financiële slokop. Wij als derde club in dit voorbeeldje hebben daarentegen een schitterend onderkomen. Het zou toch makkelijk moeten zijn om tot één of andere samenwerking te kunnen komen waar we alle drie voordeel uit kunnen putten. Daar moet je dan niet aan de bar over praten maar gewoon als volwassen mensen een plannetje uitwerken. Wie weet gaat het verstand nog eens zegevieren.

Gisteren naar de viering van de Gouden Duif geweest. Daar kom je echt iedereen tegen die maar iets betekent in de duivensport. Meer dan duizend man is maar heel gewoon daar. Aan het eind van de dag had ik gewoon pijn in mijn keel van het lullen. Maar het is ook een dag die ik niet zo gauw zal overslaan.

Op eigen hok. Gaat het bij de oude duiven niet zoals ik het gepland had voor dit seizoen. Het is geen groot probleem maar toch. Vorig jaar had ik bij het koppelen de tussen deur open gezet en de boel de boel gelaten. Hierdoor kwamen de duiven heel laat op eieren. Het koppelen zelf was ook niet je van het. Zag gedurende het seizoen dat de duiven die het beste gekoppeld waren ook het regelmatigst vlogen. Dus dit jaar was het de bedoeling om alles een beetje te sturen en zien dat alles op een normale manier gekoppeld werd. Maar, ik had de tussendeur weer open gezet op dag één en zou de boel gaan sturen vanaf dag twee. Hier kwam door het ziek worden van ondergetekende een kink in de kabel. Bovendien werd het op dat moment ook nog eens een heel stukje kouder. Alles bij elkaar ziet het er naar uit dat het uitloopt op een kopie van vorig seizoen. We gaan zien hoe het verder gaat.