Inkorven voor de eerste vlucht was iets anders dan vroeger. U moet weten dat wij in de Dordtse Bond wel het systeem van niet meer dan dertig duiven gaan hanteren. En zo moest ik voor de eerste keer mijn duivenwijsheid testen, eigenlijk best leuk. Zaterdag, als ze thuis zouden komen staan we waarschijnlijk weer met beide benen op de grond. Ben wel nieuwsgierig hoe dat het seizoen gaat verlopen. Het is op verschillende gebieden toch duidelijk anders als dat ik gewend was. Dit jaar heb ik ook een grote ploeg oude duiven om mee te spelen, een goede zestig in totaal. En daar gaan we er dus voor de club elke week dertig uitzoeken.

We vlogen zoals gebruikelijk vanuit Duffel, voor mij een kleine 80 kilometer. Prima weer was het vroeg in de ochtend. De lossingsverantwoordelijken besloten om een paar uur te wachten met lossen omdat dan waarschijnlijk de temperatuur wat beter zou zijn. Is zo vroeg in het seizoen geen slechte beslissing. Zodoende werden de duiven deze keer gelost om 10.00 uur. We hadden uitgerekend dat de eerste duiven tussen 10.50 en 10.55 verwacht werden. We, zijn zwager Kees en vriend Jan. Bakkie koffie leeg en om 10.40 naar buiten. Het weer was duidelijk niet meer zo mooi als een paar uur eerder. De lucht was echt dicht getrokken. Net als we goed en wel zitten komt er recht uit het zuiden een koppel van een duif of 20 over. Dat zullen de duiven van St Job of Meer wel zijn dacht ik. (al wist ik niet hoe laat die los waren/gingen) Net voordat het koppeltje ons hok zou voorbij vliegen maakte een duif zich los van dit groepje en deed aanstalten om te landen. Alhoewel zoals later bleek dat het mijn oudste duif was deed hij er wel heel lang over zich te laten constateren. En ondertussen waren er ook geen andere duiven te bekennen. Het vluchtje had niet zo`n vlot verloop als dat we op voorhand hadden verwacht. Want met 65 duiven mee werd het 10.43, 46, 46, 47, 47, dan vijf minuten niks. Op 10.52 de volgende duif en daarna kwam het eindelijk een beetje op gang. Zoals ze kwamen was ook de uitslag. Niet bijzonder, maar de eerste maakte het toch leuk voor mij. In de club won hij de 1e en in de kring van 3600 duiven de 3e. Van de 30 duiven in de club win ik 12 prijzen. Allemaal met 30 duiven spelen maakt het best een beetje extra spannend. Zo is nu niet alleen de vraag aan de concurrentie hoe laat zit je. Maar nu is ook de vraag staat hij bij de eerste 30. Deze vlucht had ik door het grote aantal duiven wat ik dit jaar speel het geluk aan mijn zijde. Normaal gesproken vlieg ik met 18 doffers en 18 duivinnen als alle bakken bezet zijn. Dit jaar heb ik het over een andere boeg gegooid. Door het afwijzen van de inkorfbeperking ben ik ook zelf wat meer duiven gaan houden. Dit is pas een plan geworden nadat ik in de gaten kreeg dat het gedane voorstel niet zou worden aangenomen. Heb dan ook bijna geen duiven verwijderd deze winter en heb ook bijna geen thuisblijvers meer. Nagenoeg alles gaat de mand in. De doffer die nu mijn eerst aankomende duif is heb ik in september zijn chipring afgedaan. Hij vloog wel regelmatig zijn prijs maar van het hele jaar niet één keer echt vroeg. En als er 18 plekjes te verdelen zijn moet zo’n duif bij mij vertrekken. Omdat in het begin van dit jaar het roer compleet werd omgegooid kreeg hij een paar weken terug zijn chipring weer om. Vorige week was hij één van de twee duiven die een paar uur later kwam van de africhting vanuit Meer. En bij het inkorven voor de tweede keer een beetje mazzel. Ik had zelf thuis 20 duiven uitgezocht om boven aan de lijst te zetten. Er bleven er dus nog 45 over. Deze waren verdeeld over zes manden. Mijn gedachte was ik zie wel welke mand er het eerste wordt aangegeven nadat de bovenste 20 in de mand zitten. En zie hoe een koe een haas vangt: de eerst aankomende duif stond als 28e op de inkorflijst. Ze zeggen wel eens dat je verder komt met een ons geluk als met een kilo wijsheid. Zal best eens een hoop waarheid in kunnen zitten.

Opvallend in de verschillende uitslagen was het aantal overjarige duiven dat de dienst uit maakte in de top tien. Voor de jaarlingen was het niet echt gemakkelijk om zich in de kop van de uitslag te nestelen. En zo is het elke week wel iets anders wat opvallend is.