Alweer kon het concours op zaterdag geen plaats vinden. Samen met het weer wat niet mee zit en een zachtjes gezegd voorzichtige lossings commissie werd het weer een dagje afwachten. Vind wel dat er wat meer risico genomen mag worden. Gisteren was het om te vliegen (zover als ik het kon bekijken) prima weer. Dat bleek ook met de lossingen die wel plaats vonden. Concoursen die tussen de 15 en 20 minuten open stonden. Maar volgens mij streeft onze L.C. ernaar om alle duiven thuis te krijgen. Dat is een mooi streven, maar tot nu toe hebben ze alleen voor elkaar gekregen dat er heel veel melkers er zwaar de pest in hebben. Vroeger werd er alleen gekeken naar regen en/of mist. Dan werd er gewacht met lossen. Nu is het zelfs zover dat bewolking al een streep door de rekening haalt. Het is toch de bedoeling dat aan het eind van het jaar op je hok duiven zitten die weten wat naar huis komen is en dan bedoel ik op eigen kracht. En niet door de massale straatlossingen voor de deur worden afgezet. Een duif moet leren zijn plan te trekken. Veel melkers gaan door het verliezen van een stelletje jongen tegenwoordig uitwijken naar de nalijn. Dank je de koekoek, daar komt iedere kraai nog van thuis. Maar dan het jaar erop. Ze gaan starten met een schitterende ploeg jaarlingen. Na een paar vluchten komt er ineens een buitje voor bij (wat onze L.C. waarschijnlijk over het hoofd heeft gezien) en zie, de helft kan de weg niet vinden naar huis. Dan ligt gelijk je jaar met de oude duiven ook overhoop. Daarom blijf ik ze selecteren als jonge duif op de jonge duiven vluchten. Wat weg is is niet belangrijk. Die nog op het hok zitten, daar moet ik het mee doen.

Tegenwoordig is het ook een sport geworden om te rijden met de duivenwagens. Je weet wel waarvoor je ze in de mand doet maar je weet niet waar ze uiteindelijk gelost worden. Natuurlijk als het weer niet mee zit dan moet je je aanpassen. Maar we zijn al eens gaan rijden omdat er geen plek genoeg was om te lossen. We zijn gaan rijden omdat we last hadden van zigeuners die duiven uit de mand haalden. En deze week stond er op de site dat we plaats moesten maken voor de Belgische duiven. Heel veel jaren geleden werd er al gesproken hoe dit probleem kon worden aangepakt. Veel werd er gesproken over het aanschaffen van losplaatsen in België en Frankrijk. Het is er in die tijd nooit van gekomen. In de plaats daarvan hebben we door verschrikkelijk slecht te besturen een paar honderdduizend euro’s van ons lidgeld aan rare rekenaars en duivenophaal diensten uitgegeven. Het had allemaal zo goed geregeld kunnen zijn.

Het is tot nu toe niet zo’n positief stukje, maar ik heb er ook echt geen positief gevoel bij hoe het allemaal verder moet. Goeie bestuurders vinden wordt steeds moeilijker. Nu ook weer een mailtje gekregen van de voorzitter van onze kring. Met het volgende bericht:

Vanwege diverse uiteenlopende redenen o.a. dat ik niet meer mee wil werken met de neergaande spiraal van de Duivensport, leg ik mijn functie als voorzitter per direct neer. Dit betekend ook dat ik mijn lidmaatschap bij de vereniging per 31-12-2016 opzeg.

De inkt van deze mail was nog niet droog of er kwam een mail van de penningmeester, en die zag er zo uit: 

Beste mede bestuurderssamenspel en besturen van verenigingen

Gezien de plotselinge mededeling van Leen Visser dat hij met onmiddellijke ingang stopt met het voorzitterschap moet ik ook al voortijdig mededelen dat ik tijdens de eerstvolgende bestuursvergadering wilde mededelen dat ik met het penningmeesterschap wilde stoppen en wel met ingang van het nieuwe seizoen.
De mededeling van Leen heeft versneld om u dit ook nu al mede te delen.
Mijn elan om de duivensport een goed hart toe te dragen is binnen het samenspel wel gelukt maar hogerop helaas niet en daarom had ik besloten om te stoppen. Ook speelt mijn leeftijd en de privéomstandigheden daar een rol in.
Ik hoop dan ook dat er iemand zal opstaan om mijn taak als penningmeester en bestuurder voort te zetten. 

En dit laatste gaat opnieuw een probleem worden. Gaandeweg is de basis zo klein dat je eenvoudig geen goede kandidaten meer kan vinden. Maar we houden moed en er zal ook nu wel weer een opvolger komen.

Terug naar de vlucht van deze week. We vlogen Peronne en na een nachtje overstaan werden ze uiteindelijk gelost om 11.15 uur op zondag. Achteraf werd het best een pittig vluchtje. De eerste duiven zaten net boven de 1300 meter. En ook zat er tussen de eerste duiven best wat verschil. Eigenlijk best een leuke vlucht. De grote winnaar van de eerste afdelingsvlucht werd Peter de Bruyn uit Dordrecht. Dit duifje had hij aangekocht op de markt in Lier (B), dus zo kan het ook. Het beestje had een voorsprong van 2 minuten bijeen gevlogen. Bovendien had het nog meer dan een minuut verkwanselt voordat hij over de antenne liep.

Deze vlucht stond bovendien in het teken van de Golden Classic. De gouden ringen race, beter bekend als de Dutch Golden Classic. Werd dit keer vervlogen vanuit deze Peronne. Voor mij kon hij niet beter eindigen. Toen de duiven vielen zag ik ineens dat mijn tweede duif een ander kleur ring om had. Inderdaad het was er één van de Golden Classic. Ik weet vanuit ervaring dat een gouden ring bij je eerste duiven meestal bingo is. En dit keer ziet het er naar uit dat het de hoofdprijs is.

Mijn uitslag was zoals gebruikelijk dit jaar met de jonge duiven niet super maar ook niet echt slecht. Ik had er donderdag 51 ingekorfd. In de kring maken we 21 prijzen. En de uitslag is:
In de club tegen 350 duiven, 4-7-10-14- etc
In de kring tegen 2632 duiven, 11-19-37-52 etc
In de afdeling tegen 9531 duiven, 17-35-83-138.