Dit stukje heeft een paar dagen vertraging opgelopen maar het is niet anders.
Maandagmorgen had ik Luc Sioen uit het Belgische Moorslede aan de lijn. Natuurlijk eerst gefeliciteerd met zijn superuitslag vanuit nationaal Bourges. Een vlucht waarop de sterksten naar voor moesten komen, Noordoosten wind en warm maakte het bij voorbaat voor veel duiven een kansloze missie. Klasbakken in vorm daar kon je deze vlucht mee winnen. Alles minder was bij aanvang al geklopt. Luc en vooral Hilde met haar duivinnenploeg waren in topvorm deze dag.
Ze hadden op deze vlucht 16 oude duiven mee. Starten de 1e constatering op 12.44 uur, dan gaat het verder op 45,47,47,47,48,49,52 en die winnen tegen 20.280 duiven Nationaal 5-9-21-22-25-40-44-85 enz. In totaal winnen ze 14 prijzen. Komt bij dat het nationale spel in België nog echt Nationaal is, al gaan er daar ook meer en meer stemmen op om naar Nederlands voorbeeld in sectoren te gaan vliegen,maar dit voor later.
Deze uitslag zal moeilijk te verbeteren zijn door de concurrentie verwacht ik dit seizoen.
In ons gesprek ging het ook over onwaarschijnlijke dingen in de duivensport. Onwaarschijnlijk is ook de manier van duiven spelen zoals Kurt Platteeuw dit doet. Bij Kurt moet alles wat op het hok vertoeft de mand in en dit week voor week. Meermaals heeft hij aangetoond hierin tot het uiterste te gaan. Zo won hij vorig jaar Nationaal Chateauroux met een laat jong wat amper kilometers had gemaakt. Nu afgelopen week vanuit Limoges wint hij 2 en 3 provinciaal en naar goede gewoonte was na inkorving zijn hok weer leeg. Hierbij een duifje wat de week ervoor vanuit Bourges zich op liet vangen in Oost-Vlaanderen. De maandag terug op het hok en gewoon een paar dagen later weer mee naar Limoges. U raad al waar het verhaal op uitkomt, dit duifje wint de 2e prijs Provinciaal op Limoges. Dit noemen ze grenzen verleggen of beter uitzoeken waar de grens ligt. Geen normaal denkend mens zou zo’n toer uithalen toch? Maar Kurt is en blijft een aparte.
Afgelopen weekend was het lang wachten eer de duiven gelost werden. Met een dag uitstel hadden we op zondag een supersnel verlopen midfond vluchtje. Een week lang was de voorspelling dat er op zondag een NW wind zou waaien. Een wind die voor de Dordtse spelers ideaal is. Maar niets was minder waar. Op zondag stond de wind tot aan de Nederlandse grens in ieder geval ZO en daarmee was het verwachte voordeel voor de oostkant opnieuw niet aanwezig. Maar we blijven hoop koesteren dat we de komende weken weer eens een paar weken wat voordeel krijgen.
Er werd gevlogen vanuit Pont St Maxcense, voor mij 413 kilometer. Eigenlijk stond er op het programma Melun, 385 kilometer. Waarom er dan zo nodig op zaterdag naar een andere losplaats moet worden gereden is mij niet geheel duidelijk. Maar dat is er zoveel niet dit seizoen.
Zoals vermeld werd het een zeer vlotte vlucht en voor mij niet echt een topuitslag.
In de club werden 363 duiven bijeen gebracht en daarvan win ik 1-4-5-11-12-13-14-15-16-17 en totaal 26 prijzen van de 44. In het samenspel tegen 1881 duiven was dit 23-42-45-73-76-79-80-82-88-93. De vroegste duiven zaten ook hier in Ridderkerk aan de westkant, zoals het hoort met deze wind.
In Ridderkerk vliegt Arie Ros als een waar kampioen met een mini ploegje duiven.
Ik heb zijn uitslagen van dit jaar eens op een rijtje gezet:
Asse-Zellik 4023 d 30-37 enz 8 v/d 13
Asse-Zellik 3216 d 1-17-enz 7 v/d 14
Quievrain 3948 d 2-12-19-76 enz 11 v/d 13
Peronne 4161 d 100-122 enz 9 v/d 13 (regenvlucht)
Pontoise 3991 d 91-213 enz 9 v/d 12
Fontenay 2928 d 19-39-82 enz 9 v/d 12
Pontoise 2471 d 103-114 enz 8 v/d 10
Pont St Max 1881 d 2-91 enz 6 v/d 10
en als uitsmijter Peronne 2247 d. 1-8-26-34-35-58-73-95-119 10 v/d 12.
Enig idee hoe moeilijk dit is? Ga zelf maar eens met zo’n klein ploegje spelen.