Deze winter nog niet gedaan, maar gisteren weer eens plaats genomen in een forum. Dit keer was het te doen in Hendrik Ido Ambacht, dus eigenlijk min of meer een thuis wedstrijd. De opkomst viel mij persoonlijk niet echt mee. Er waren ongeveer 80 belangstellenden. Ik denk ook dat op zaterdagmiddag een forum organiseren niet de meest ideale tijd is. Het is meermalen bewezen dat de grootste opkomst op vrijdagavond is. Misschien voor de volgende keer om er rekening mee te houden. Niettemin was het best een gezellige middag. Het forum bestond uit Henny La Grauw (specialist op de dagfond), Ko van Dommelen ( specialist op het super zware werk ) en ondergetekende. De man die alles op een plezierige manier aan elkaar wist te praten was Tim Hage (zelf specialist op de zware dagfond vluchten ). Het was jammer dat Henny al heel gauw naar een andere afspraak toe moest. Maar samen konden we best nog een uurtje vol praten. Het was wel een uurtje tussen twee echte tegenpolen. Bijvoorbeeld: Bij mij gaan de duiven, zodra het vliegseizoen is afgelopen op rust. Zo worden snel de geslachten gescheiden en komen na de laatste vlucht ook niet meer buiten. Bij Ko gaan de vliegduiven na het vliegseizoen nog twee rondes jongen kweken. Bovendien krijgen ze in deze periode nagenoeg open hok. De hygiëne staat dan ook op een heel laag pitje. Hij liet ook weten dat zijn jonge duivenhok al zeker 20 jaar niet was schoongemaakt. Je kan wel nagaan dat er dan een laag droge mest ontstaat waarin de duiven zich best thuis voelen. Hij is er ook van overtuigd dat hij door zo te werk te gaan de duiven een soort van weerstand opbouwen die hij goed kan gebruiken in hun latere loopbaan. Kortom, het was best een leerrijk middagje.
Nog een keer China. In China gaat alles net een beetje anders dan bij ons. Zo gaat het trainen van de duiven daar niet zonder slag of stoot. Het is niet zoals bij ons dat er een vlag of ballon wordt geplaatst en we zien dan wel wat er gebeurd. Bij onze gastheer gaat de loftmanager (met een groot woord) Miss Wang gewoon een uur lang staan met een vlag in de aanslag. De duiven krijgen beslist niet de kans om maar enigszins een poging te wagen om te landen. Trainen is trainen en anders niets.
Grondigheid staat hoog in het vaandel bij Chaodong. Zo gaat Miss Wang iedere avond om een uur of negen naar het hok van de jonge duiven. Dan wordt iedere duif uitvoerig bekeken. Speciaal wordt er opgelet dat het voer bij ieder duif apart voor een groot gedeelte is verteert. Na deze inspectie wordt iedere avond opnieuw uitgebreid verslag uitgebracht bij de baas. En mochten er probleempjes zijn dan wordt daarnaar gehandeld en op hun manier opgelost.
Op de foto hierboven ziet u een duif die over de hele vleugel is gestempeld. Dit is één van de duifjes die een derbyring om heeft van de beroemde Pioneerclub. Dit stempelen gebeurt als ik het goed heb in mei. Op deze van tevoren aangegeven datum worden alle duiven die zo’n ring om hebben gestempeld. Dan praat je toch over een 8000 duiven. Wanneer ze dan gestempeld zijn is er geen weg meer terug en is de afvalrace begonnen. Dit stempelen gebeurt ook omdat men op dat moment voor de eerste keer op de duiven gaat gokken. Er wordt een gokje gewaagd om een mercedes te winnen. Dit gaat als volgt: In mei kan je de eerste keer duiven aanwijzen die gaan spelen voor deze auto. Kost 100 yuan per duif. Stel je hebt er 15 en zet ze allemaal, ook geen probleem. Twee maanden later is het de tweede ronde. Inmiddels kun je best een paar duiven kwijt zijn of zijn door ziekte verwijderd. Ditmaal kost het 200 yuan per duif om verder te gaan. Misschien zet je er 10. Prima toch. In augustus de derde ronde, maar nu kost het 300 yuan per duif. Weer een paar afvallers. Net voor de eerste vlucht ga je dan voor de vierde keer duiven zetten. Ditmaal kost het 400 yuan. Je kan wel nagaan dat er dan inmiddels wel een heleboel zijn afgevallen die wel allemaal hebben meebetaald. Een systeem waarover is nagedacht en recht in het straatje past van de goklustige chinezen. Om alles zo zuiver mogelijk te laten verlopen worden dan ook alle duiven in Mei gestempeld.
Op eigen hok gaan we deze week koppelen. Kleine dertig kweekkoppels plus een twintigtal koppel voedsters. Hopelijk is het niet echt koud want daar heb ik een hekel aan. In deze periode moet je toch regelmatig een kijkje nemen in je hok of alles wel goed gaat en als het dan echt koud is vind ik dit geen pretje. Als alles goed gaat is het eind van de week weer alles op orde. Vliegen ze gewoon weer in en uit de broedhokken waar ze in thuis horen. Dan is het startsein voor het seizoen 2017 weer gegeven. En dan maar hopen dat er weer een paar kampioentjes tussen gaan zitten.