Vanaf nu is het weer prijs.
Volgende week begint het met de Gouden Duif viering, dan is het feest in Broechem-Ranst (B). Mocht je op deze viering nog nooit aanwezig zijn geweest, elke keer dat je dit hebt gemist is een keer te veel. Het is elk jaar opnieuw een feest der herkenning. Een volle dag praten over duiven met de grootste kampioenen uit de duivensport. Mooi toch.
Lekker pilsje, broodje hamburger en een leuk stukje muziek, meer moet dat niet zijn.
De week erop gaan we (waarschijnlijk) op zaterdag naar de voorjaarsbeurs. Proberen hier of daar een koopje te scoren. Je weet nooit wat je tegen het lijf loopt. Ook een prima dag waar je je niet moet vervelen.
Dan zijn we aan de tweede zaterdag in maart aanbeland. Het is vanaf die datum vier weken op rij een verkoop van de Dutch Golden Classic, oftewel de Gouden Ringen race.
9-16-23 en 30 Maart kunt u iedere zaterdag vanaf 12 uur terecht om uw duifjes af te leveren. Op dezelfde data is het vanaf 14.00 uur aanvang van de verkopingen.
Mocht u aanwezig willen zijn, het vindt telkens plaats in het gebouw van de Dordtse Bond aan de Weeskinderdijk in Dordrecht. Zijn altijd heel gezellige middagen, al is het alleen maar om een praatje te maken.
Als deze serie evenementen eenmaal achter de rug is gaat het vliegseizoen 2019 van start.
Deze week in sportblad De Duif
het artikel van Ad Schaerlaeckens gelezen ?
Hij heeft het over vroeger dagen toen de duivensport nog ruim aanwezig was. In hoofdzaak weliswaar onder het gewone werkvolk met als grootste reden weekend vullend vertier/sport. Niet voor niets werd de duif afgeschilderd als het renpaard van de gewone man.
In die dagen kon je in iedere straat wel een paar duivenhokken verwachten. Gewoon achter in de tuin, meestal niet groter dan een tiental vierkante meters. Duivenhokken die de lengte van 10 strekkende meters overschreden waren een uitzondering. De meeste tuinen waren nu eenmaal niet groter. Prachtige sport werd er bedreven door liefhebbers die dit moesten behappen naast hun gewone dagdagelijkse werkzaamheden.
Zoals Ad ook beschrijft in zijn artikel, er was belangstelling voor onze sport uit alle lagen van de bevolking. Vraag nu in 2019 eens aan iedere willekeurige voorbijganger wat hij weet over de duivensport. Grote kans dat hij/zij u alleen kan mededelen dat er veel geld omgaat in de handel met duiven.
En zo is het eigenlijk ook. De enige aantrekkingskracht waar onze sport nog ruimschoots over beschikt is dat er als je het goed doet je er veel geld mee kan verdienen. Want men kan u wel vertellen dat er één duif is verkocht voor wel 500.000 euro.
Het is ook niet meer zo evident dat er nieuwe leden zich melden om ook duiven te gaan houden. De enige aanwas die wij nog kennen zijn naaste familie ofwel kinderen van duivenmelkers.
Want daar moeten we geen doekjes om winden, hoe moet je een beginnend duivenmelker die niets weet van duiven en de ambitie heeft om in de top te gaan spelen nu voorbereiden.
Hij kan gaan zoeken op het internet en van daaruit zich laten informeren. Het is te hopen dat hij dan een naam tegen komt die nog een beetje op de ouderwetse manier duivensport beoefend. Maar als hij gedreven door ambitie gelijk de koe bij de horens vat en de websites gaat bezoeken van onze hedendaagse coryfeeën, om er een paar te noemen Gerard Koopman, De Eyerkampen, Fam. Verkerk en andere Hooymansen, dan zal hij zich nog wel een paar keer achter zijn oren krabbelen vooraleer hij echt de stap gaat wagen om zich met dit geweld te gaan meten.
En omdat hij aangetrokken door financieel gewin ook een kijkje gaat nemen op de verkoopsite van PIPA is het helemaal een verloren zaak dat we er een nieuweling bij krijgen. Veilingen met een paar honderd duiven zijn daar geen uitzondering meer. En die ga je niet plaatsen in een hokje van 10 meter in je nieuwbouw tuintje.
Dan hebben we het nog niet eens over de financiële injectie die alleen al het opstarten van een duivenmelkers loopbaan tegenwoordig vereist. En ik weet ook wel dat je het zo duur kan maken als je zelf wilt, maar er moet toch een hok komen. Je moet toch een elektronisch systeem aanschaffen. Er zullen duiven moeten komen. Afhankelijk van je portemonnee is hier nog wel aan te komen wanneer je niet het onderste uit de kan wil hebben. Maar dan begint het eigenlijk pas want er zal een heel jaar door voor de duiven moeten worden gezorgd (voer- en bijproducten). Een paar keer op een jaar naar de veearts is ook gewenst.
Heb geen idee wat het totaal plaatje is om als duivenmelker vanaf niks te moeten starten. Maar heb toch zo’n stil vermoeden dat menig jong gezin andere financiële prioriteiten heeft.
Dan is er nog één heel groot obstakel, wat denkt u wat de familieleden er van vinden als vakantie vieren in de zomer er bij inschiet?
Dit alles overziend is het niet zo verwonderlijk dat er bijna geen nieuwe aanwas meer is. Ieder jaar hebben we een verlies van ongeveer 7% in het ledenaantal.
Ik ben bang dat met al onze goede bedoelingen we deze neergang niet kunnen stoppen. Helaas, want het is en blijft één van de mooiste sporten.
