Naar zondag uitgesteld, voor de derde keer al dit jaar. Als het zo door gaat gaan we een record vestigen. Elke week opnieuw is het op zaterdag donderen. Nog maar weinig dagen gehad dat ze er mooi vroeg uit kunnen. Op zondag was het dit keer prima weer. We hadden bovendien twee vluchten. Peronne was er voor de sprinters en voor de mannen van het langere (wachten) was er de eerste dagfondvlucht vanuit Blois. En in Blois zou het bijna nog mis lopen om te lossen, er moest gewacht worden vanwege de nevel en lage bewolking. Maar er kon gelost worden om 10.15 uur, toen waren de duiven vanuit Peronne al halverwege, die waren gelost om 8.30 uur. Het zag er naar uit dat het een echte duivendag zou worden, en dat werd het ook.

Ik had de ploeg van 28 stuks verdeeld over beide vluchten. Op Peronne had ik er 9 mee, 6 doffers en 3 duivinnen. Doordat ze wind vanuit het Noorden opgaven had ik een paar duiven die ik beslist niet kwijt wou spelen op dit moment in het seizoen op Peronne gespeeld. Later in het seizoen gaan ze beslist allemaal nog een keer mee naar een mooie dagfondvlucht. Maar dat is voor later. Op Blois waren er 19 mee, dit waren 6 doffers en 13 duivinnen. Hier waren de vier oude duivinnen mee en rest waren allemaal jaarlingen.

Peronne werd een vlucht waarop de duiven er gemiddeld eerder waren dan verwacht. De eerste duiven zitten net boven de 1400 mpm. Met een concoursduur van 20 minuten in de kring stond het toch iets te lang open. Op eigen hok was het vluchtje van korte duur, de eerste vier duiven stonden in één minuut in het systeem en de zevende van de negen was er binnen 5 minuten. In het rayon stonden 889 duiven en hier win ik: 8-15-16-17-47-56-61.  De 15e prijs was de “TURK”, hij is bezig aan een super seizoen.

Blois was een ander verhaal, de duiven bleven van deze vlucht weer wat langer weg als verwacht. Maar het werd een hele mooie keiharde vlucht met veel goede duiven voorop. Door de late lossing waren de duiven op de thuishaven al verzorgd en konden we op ons gemak de duiven opwachten. Om vijf uur zaten we echt al te wachten op de eerste aankomsten, maar het werd 17 over vijf toen we voor het eerst een koppeltje van 5 duiven over zagen vliegen. Later bleek dat precies te kloppen met de snelste duiven van het hele concours. Om 20 minuten over vijf werd ook bij ons het verlossende “Ja, daar komt er één geroepen”. Het was de oudste duif van het vlieghok, zij is van 2011 en haar naam is “SEMIBASSIE”. Een prima duif met een heel eigen verhaal. Maar dit later,eerst de vlucht afhandelen. We moeten 10 minuten in de wachtkamer en pakken dan drie jaarlingen in drie minuten. Na een uur en 10 minuten hebben we er 13 van de 19 thuis. Dus nog zes te gaan, vanaf half zeven tot aan het afslaan om acht uur komt er geen één bij. De uitslag is na de teleurstelling van vorige week nu weer prima. Tegen 1780 duiven in de kring werd het: 2-14-20-22-47-50 en 9 prijzen van de 19. In de totale afdeling stonden 15.515 duiven in concours, hiervan winnen we de 13e prijs.

Later nog wat meer omtrent de vlucht Blois.