De dader van een hoop ellende op ons hok.
Nog nooit van gehoord en ik denk dat ik niet de enige ben voor wie dit een nieuw iets is.
Maar ondanks alles is het in de toekomst een voor mij bekend fenomeen als dit zich opnieuw zou voordoen op onze hokken, in ieder geval zeer herkenbaar.
Niet dat je daar nu zoveel mee opschiet maar het kan veel duiven en tijd schelen bij de vaststelling mocht het opnieuw voor komen.
Gelukkig hadden we als Team Bosua dit jaar heel veel jongen gekweekt vanwege de herstart en konden zodoende de klappen nog redelijk opvangen.
Maar het zijn wel klappen als je bij de aanvang van het opleren 146 jongen hebt en daar zijn er op dit moment nog net geen 90 van over.
Wat we bij aanvang voor ogen hadden voor 2023 kunnen we al bijstellen, dat is wel zeker.
De bedoeling was om met 20 doffers en 20 duivinnen op traditioneel weduwschap te gaan vliegen, maar dan moet je minstens 80 duiven overhouden.
Dat wil zeggen dat er vanaf nu niet één duif eruit geselecteerd en of verspeeld mag worden.
Wat denkt u, zou dat lukken ?
We weten in ieder geval op 18 september meer, dan zit de laatste vlucht erop.
Inmiddels zijn er twee vluchten gespeeld en het moet gezegd worden daar zijn we toch met een bang hartje aan begonnen.
Het kan uiteindelijk geen vlot verlopen aanvang van ons nieuwe begin genoemd worden.
Er zijn toch genoeg vragen die je je zelf afvraagt.
Zijn bijvoorbeeld de verliezen veroorzaakt door de vastgestelde ongezondheid, door het missen van kwaliteit of gewoon niet goed handelen van de liefhebber (in dit geval ikzelf).
Allemaal vragen die alleen beantwoord kunnen worden door de duiven zelf door het wel of niet presteren op de wedstrijden.
Drie/vier weken voor de eerste vlucht waren ze behandeld tegen de eerder genoemde darmbacterie en wat dit te weeg zou brengen was voor mij ook een vraagteken.
Uiteindelijk konden we op de eerste vlucht vanuit Duffel (voor ons 80 km) 87 jongen in de mand stoppen.
Zaterdag was het prachtig weer met een licht kopwindje, ik dacht zelf dat wordt een eerste echte test ondanks de korte afstand.
Toen de eerste duif arriveerde kwamen er van alle kanten meerdere hokbewoners zich melden en konden we op het elektronisch systeem aflezen dat er 9 duiven in 19 seconden thuis waren.
Een uur na de eerste duiven waren op een enkeling na de duiven thuis.
En ook de uitslag was zoals je alleen maar kan hopen na al die ellende.
In de club tegen 442 duiven 1-2-3-4-5-6-7-8-9 etc.
En in de Drechtsteden tegen 2361 duiven 7-8-9-12-15-16-17-20-21 etc 48 prijzen van 87.
De volgende test was een week later vanuit Lennik (voor ons 115 km), opnieuw hadden we 87 duiven in concours gebracht.
En opnieuw was het prachtig weer en helemaal windstil dus weer vooruitzichten zoals je alleen maar kan wensen bij de eerste jonge duiven vluchten.
Dat bleek ook wel want de prijzen waren in goed 10 minuten verdeeld.
Net als vorige week kwamen de eerste 8 duiven in een mum van tijd van alle kanten aangevlogen en deden er nu 17 seconden over om op het systeem te komen.
In de club tegen 463 duiven gaf dit de volgende uitslag 1-2-3-4-5-6-7-8 etc.
In de Drechtsteden tegen 2369 duiven 5-8-9-10-11-13-14-16 etc, nu 54 prijzen van 87.
Heb zo’n flauw vermoeden dat het best een keer wat minder zal gaan maar dit hebben we in de knip zitten en hebben als TEAM BOSUA ons geen betere start kunnen voorstellen.

Door het uitstellen van Issoudun naar de zondag kon ik weer eens bij een ander de duiven gaan opwachten.
Dit keer was ik te gast bij Willem de Bruijn.
Je bent daar nooit alleen want kijkers zijn er altijd wel, zo ook deze keer.
Het werd niet de gebruikelijke super uitslag maar menig zich zelf kampioen noemende liefhebber zou er zeer tevreden mee zijn.
Hij had 48 duiven mee en won 22 prijzen in het afdeling concours tegen 4129 duiven en er werd aangevangen met de 9e prijs (Teletekst) en dan 46-54-62-63 etc.
De zaterdag was het meer spektakel volgens de aanwezige kijkers, met hele koppels kwamen de jonge duiven op het hok aangevlogen.
Maar liefst 216 duiven waren er mee en Willem won met dit eskader maar even 167 prijzen, tegen 4851 concurrenten werd het 5-6-7-8-9- 11-12-13-14-15-16-17-18-19 enz.
Het concours stond in totaal maar 8 minuten open.

 

De grootmeester zelf had het duidelijk drukker met de smartphone dan met de aankomst van zijn duiven.

Wanneer u goed kijkt kunt u op de foto nog wat rook waarnemen vanwege het warmlopen van het elektronisch systeem op zaterdag toen de jonge duiven arriveerden.