Zoals u heeft kunnen lezen vorige week even bij Willem de Bruijn aangeland.
Als het goed is mogen die mannen komende week weer mee doen en is het vervoerverbod voor hun opgeheven.
Maar daar wil ik het nu niet over hebben.
Bij een gesprek met Willem moet je goed luisteren en proberen er wat van op te steken.
Zo hadden wij het over de grote verliezen van de laatste weken bij onze jongen.
Willem had het vermoeden dat de grootste oorzaak hiervan gezocht moest worden bij de talrijke elektriciteitsdraden die er zijn op het traject vanaf de grens naar ons hok.
Hij zag liever dat de jongen gelost konden worden naar de meer westelijk gelegen plaatsen als Oudenbosch, Roosendaal of Bergen op Zoom.
Daar kwamen ze waarschijnlijk minder draden tegen.
Dit in mijn oren geknoopt en zondag dan maar op weg naar Roosendaal.
Onderweg hiernaar toe let je natuurlijk iets meer dan gewoonlijk op het aanwezig zijn van elektriciteitsdraden , eerlijk gezegd viel mij dat niet mee ze waren ook deze kant op talrijk.
Ik was op pad met een goede 100 jongen en heb die gelost in Roosendaal rond tien uur.
De eerdere lossingen deden we per mand of we deelden de ploeg in vieren en dit liep de laatste malen steeds verkeerd daarom nu alles tegelijk los.
Eenmaal thuis duurde het opnieuw wel een kwartier voordat de eersten boven water kwamen, dit waren er een stuk of acht en daarna werd het weer iedere tien minuten een ploegje van hooguit een tiental eenheden.
Kortom bij de dagsluiting waren er nog 10 onderweg.
De eerste die de dag erop arriveerde had een gebroken poot, dan één met het vel opgestroopt en hierna kwamen er nog een stuk of vier naar huis gesukkeld.
In de lopende week werd er één opgegeven vanuit Oud-Beyerland ( met een gebroken poot) nog een blindganger was in Nieuwveen terecht gekomen (ook een gebroken poot) en zo loopt ons duiven hospitaal toch redelijk snel vol.
Zo zie je maar dat je ondanks zeer goed bedoelde adviezen je het nooit kan winnen als er veel pech mee gemoeid is, want dat is het volgens mij wat ons op dit moment achtervolgd.
Morgen gaan we weer want we geven niet op, het tij zal ongetwijfeld op een gegeven moment keren.
De hitte van afgelopen weekend heeft gezorgd voor veel vreemd verlopen concoursen.
Mocht je toevallig in de hoek zitten waar de klappen werden uitgedeeld dan waren ze over het algemeen zeer fors.
Als je alles dezelfde dag thuis kreeg was je een uitzondering.
En hokken in topvorm die een ongebruikelijke duikeling op de uitslag maakten was ook niet uitzonderlijk.
Een voorbeeld: mocht ik vorige nog vermelden dat Embregts-Theunis misschien wel de beste spelers van Nederland zijn op dit moment, dit weekend was het iets anders.
Pont st Max tegen 7460 duiven 6-11 en 30 en daarna stokte het en werden er in totaal 12 prijzen gewonnen van 49 ingekorfde.
En net op zijn blog gelezen dat er nog acht duiven onderweg zijn.
Dit keer was er door het bestuur bij uitzondering geen aanwijsbare fouten gemaakt, zo werden de midfond vluchten ingekort en van twee naar één nacht mand terug gebracht.
Een prima beslissing met dit weer in het vooruitzicht.
St Vincent terug brengen naar Libourne was ook niet slecht en daarnaast de lossing in de vroege ochtend plaats laten vinden getuigd van goede uitvoering van de eerder gedane besluitvorming.
Nu nog een normaal jonge duiven programma in elkaar zetten voor de komende jaren en dan hebben we eindelijk het bestuur waar we al vele jaren naar verlangen.
Maar door hun eerder genomen besluiten ben ik bang dat het dit weekend geheel per ongeluk het kwartje hun kant op viel.
Toch nog iets over de gedupeerden van de vogelgriep.
Dit stukje tekst heb ik gepikt op de blog van Cees Epping
Dit was dan hopelijk onze laatste week op de strafbank.
Volgens mijn informatie zouden de beperkingen vervallen op 19 juni 2022.
Dat was ook zo maar het besluit tot opheffing van de schutkring moet ook nog gepubliceerd worden in de Staatscourant en daardoor kon het ook zomaar maandag of dinsdag worden.
Omdat via een achterdeur blijkbaar informatie was verkregen dat het zaterdag 18 juni zou worden, werd het plan om met de drie betrokken verenigingen op zondagnacht naar Roye te gaan door de samenspel besturen van Gouwe en IJssel en Midden Holland Oost afgeschoten en vervangen door een aparte ophaalroute in de nacht van de 18e.
Al die tijd stond op de NPO site wel de disclaimer, dat ook LNV groen licht moest geven.
Inmiddels hadden de samenspel besturen van Gouwe en IJssel en Midden Holland Oost besloten dat de strafbank ook wel gelijk mee kon doen aan het concours en dat een aparte africhting dus niet nodig was, een herstart kon gemaakt worden.
Alleen groen licht van LNV ontbrak nog en dat kwam ook niet!
Vrijdagavond werd duidelijk dat het opheffen van de beperkingen pas op 19 juni om 00:00u plaats zou vinden en niet op 18 juni om 00:00u.
De achterdeur bleek dus niet op de hoogte te zijn van het al eerder die dag genomen besluit door LNV. Het resultaat was natuurlijk dat de strafbank achter bleef zonder concours maar ook zonder africhting omdat dat plan al om zeep geholpen was .
Door de hele gang van zaken kwam ook op een pijnlijke manier aan het licht dat ons NPO dus helemaal geen ingang heeft bij LNV.
Hoe anders dan de jagers, die met dezelfde schutkring te maken hebben, en al lang wisten dat zij pas na het weekend het veld weer in mochten.