Na het debacle van vorige week had ik al snel besloten deze week geen duiven in te korven. Ik heb de jonge duiven deze week eerst twee dagen binnen gehouden, een keertje aan huis los gelaten en de dag er op naar St Job gereden. Van de oogjes heb ik helemaal geen last meer. Nu moeten ze alleen nog een beetje sneller naar huis komen. Ga ze als het weer niet te slecht is aankomende week nog een keer meegeven. Nog een paar keer opgooien deze week en dan gaan we het zien.
Deze week was ook de week van de Belgian Master. Het One Loft evenement van de lage landen. Op maandag werd het wel duidelijk dat het geen lage landen weer zou worden. Tropische temperaturen waren de vooruitzichten voor dinsdag. Hopelijk kunnen ze op tijd lossen dacht ik nog. Deze tijd van het jaar heb je nogal makkelijk ochtendnevel en dat zou best eens belemmerend kunnen werken. Maar niets van dit al. Om half acht werd het startschot gegeven voor wat later zou blijken een echte helletocht. Ieder jaar gaan we met een ploegje vrienden naar Nevele om de aankomsten persoonlijk mee te maken. Als het dan een beetje goed weer is kan je best spreken van een uitermate gezellige dag. Deze dag begon weer prima. Zaten zo druk te praten over van alles en nog wat dat we 40 kilometer te ver reden. Omgekeerd en opnieuw koers gezet naar Nevele. Opnieuw oponthoud door een file. Doordat we al niet zo heel vroeg op pad waren gegaan werd er zelfs geopperd dat we wel eens te laat konden zijn om de eerste duiven te zien arriveren.
Nu, dat viel achteraf geweldig mee. Hadden nog makkelijk een rondje België kunnen doen en dan waren we nog steeds op tijd aanwezig geweest. Er zijn van die dingen dat je denkt: dit kan helemaal niet. Zo was het ook deze dag. Ik heb nog nooit meegemaakt dat er een wedstrijd is gewonnen met 36 kilometer per uur. Volgens mij kan dat helemaal niet want dan vallen ze uit de lucht. Wat hier aan ten grondslag ligt weet geen mens, maar het gebeurde wel. Wij zijn om half acht vertrokken en nog steeds was er geen duif. Hierna zijn er toch nog twee duiven rond acht uur gekomen.
Heel triest zowel voor de duiven als voor de organisatie. Een heel jaar ben je er druk mee om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. En dan krijg je dit.
Op zo’n dag maak je met veel melkers een praatje. Veel werd er gesproken over de zaterdag dat Argenton in België werd gevlogen. Op deze dag was er echt niet één vlucht die echt vlot verliep. De warmte werd als grootste hindernis gevonden. Dit was vooral een probleem bij de jonge duiven. Er waren best wat duifjes achter gebleven. Wat daar bij opviel was dat het beslist niet de minste waren. Zo had Eddy Janssens er ook nog een paar achter waaronder zijn eerstgetekende. Benny Steveninck, ook zo’n groot kampioen was er ook nog enkele kwijt, daarbij zijn eerste en derde getekende. Dat duifje wat bovenaan stond had al twee keer vroeg gevlogen van Bourges en Chateauroux. Zo één die je beslist niet kwijt wil. Maandagmorgen was het toch nog naar huis gekomen. Maar nadat later bleek om de maandagmiddag dood te gaan.
We hebben verder niets te melden over de vlucht op eigen hok. Zoals eerder vermeld we hebben niet mee gedaan. Maar het weer was werkelijk ideaal. Ben maar bij mijn broer duiven gaan wachten. Was heerlijk relaxt.