Niet op het duivenhok, maar bij Duitsland tegen Mexico. Het is best nog leuk om naar te kijken ook.
Maar om terug te gaan naar de duiven, we hebben wel weer een weekje achter de rug. Ben inmiddels begonnen met de jongen op te leren. De eerste ronde drie dagen op rij naar Zevenbergschenhoek, voor mij 10 kilometer. De tweede ronde drie dagen op rij aan de rand van het eiland dit is ongeveer 5 kilometer. Donderdag niks want toen was het weer niet optimaal. Vrijdag met beide ploegjes een stukje verder. Alles tegelijk meegenomen en de tweede ronde gelost in Zevenbergschenhoek. Daarna doorgereden naar Breda alwaar de eerste ronde gelost werd. Dan op een drafje naar huis om de thuiskomers op te vangen. Bij het betreden van de tuin zag ik het al, alle rennen waren nog leeg. Niet dat ik daar nu zo van schrik, er is altijd wel een moment dat ze gaan zoeken noem ik het maar. De eerste ronde bestaat uit 36 stuks en op een gegeven moment kwamen er hier een stuk of 20 tegelijk naar huis. De rest kwam één voor één. Op de tweede ronde moest iets langer gewacht worden. Om 9.30 uur had ik 42 jongen van de tweede ronde losgelaten. Hiervan waren er om 12.00 uur precies geteld 2 thuis. Om 14.00 uur was dit opgelopen tot 4. Kortom nu drie dagen later zijn er nog steeds 17 onderweg. Van de eerste ronde uit Breda zijn er ook een stuk of 3/4 weg. In totaal toch 20 eenheden minder. In dit tempo ben ik met nog een keer of vijf opgooien schipper te voet denk ik. Dat de jongen in het begin van het jaar een echt goede opdonder qua gezondheid hebben gehad mag hiermee denk ik temeer duidelijk worden. Ik denk ook dat het een compleet verloren jaar is met de kweek.
Dat het niet naar huis komen een gezondheidskwestie is werd heel toevallig bewezen. Bij het oprijden van de parkeerplaats in Zevenbergschenhoek stond daar mijn broer ook zijn jongen te lossen. Hij had net een ploegje gelost en was bezig met zijn tweede ploegje klaar te zetten. Nadat die gelost waren heb ik gelijk mijn jongen er achteraan gegooid. Zijn jongen kwamen naar huis of er niets aan de hand was en die mij heeft u kunnen lezen hierboven.
Maar als het enigszins kan gaan ze deze week elke dag weg om te trainen. En dan zien we wel wat het eind resultaat is. Het wordt de dood of de gladiolen.
Een ander hoofdstuk in het boek dat duivensport heet is deze week, “Wat gaat de vliegploeg laten zien na een week medicijnen”.
Volgens het eerste vliegprogramma zouden we deze week Pontoise vliegen. Dat werd na een paar weken ruzie zoeken tussen Afd 5 en Afd 6 een vlucht vanuit Melun. Maar op vrijdag zijn ze daarna maar als compromis naar Sezanne gereden en aldaar op zaterdag gelost.
Het werd een mooi vluchtje van 350 kilometer met een vlot verloop. Eerste duiven net geen 1500 m.p.m. en dan weet je dat ze echt wel een beetje conditie moeten hebben anders wordt je helemaal weggevlogen door de concurrentie. Voor deze vlucht waren alle 44 vliegduiven ingekorft. Vooraf had ik niet het gevoel dat er nu eens een superuitslag in de maak zou zijn. Erger nog, ik had er echt geen goed gevoel over. Maar….achteraf ben ik best tevreden.
In het samenspel tegen 1253 duiven won ik 4-5-19-33-43-48 enz en 24 prijzen in totaal.
Nu op naar Chateauroux komend weekend.
Om nog even terug te komen op de vlucht van afgelopen zaterdag. Dit werd toch nog een prima succes voor de Bosua’s, mijn broer Ton won namelijk de 1e in het samenspel. Al eerder vermeld is hij vorig jaar compleet opnieuw begonnen met duiven van mij. En dat gaat niet slecht, bovendien heeft hij het geluk een echte goede er bij te hebben. Deze jaarling doffer wint al voor de derde keer dit jaar de 1e prijs.
Nu deze week vanuit Sezanne 1e in het samenspel tegen 1253 duiven. Vanuit Quievrain in het samenspel ook de 1e, dit keer tegen 3948 duiven en vanuit Peronne de 1e in club tegen 350 duiven (5e in het samenspel 2247 duiven).
Nog opvallend, op deze vlucht zie je dat er met een bepaald weertype eenzelfde lijn van duiven het naar hun zin hebben. Ton pakt 1 en 7 in het samenspel met broer en zus. Bij mij is mijn eerste duif een tante van deze duiven.
Maar de familie die het deze week het meeste naar hun zin hadden waren de duiven van G & S Verkerk, 1-2-3 en een superuitslag. Ze spelen met de massa maar deze week wel hun eerste getekende voorop. (nog even nakijken maar dit moet een super zijn).
Vond nog een uitslag die de uitslag van Verkerk zelfs overtreft. Het betreft de uitslag die Gerard van den Berg uit IJsselmuiden op papier wist te zetten. Hij vloog vanuit Nanteuil, voor hem 440 kilometer (dus ook niet naast de deur). Met 14 duiven mee pakt hij in de afdeling tegen 8869 duiven 1-2-3-15-37 en in totaal 10 prijzen. Dit is super klasse.
Een ander mooi bericht is de 2e nationaal die vriend Peter van Sintmaartensdijk vandaag wist te winnen vanuit St Vincent. Is ook de op één na snelste van heel Nederland. Met 4 van de 6 in de prijzen was het een succesvol vluchtje voor hem.