Dit betekent dat er voor mij een nieuw seizoen is aangebroken.
Misschien komt het een beetje vreemd over maar zo denk ik nu eenmaal.
We staan even stil (niet te lang) bij wat er is misgegaan het afgelopen seizoen en proberen hier komend seizoen verbetering in aan te brengen.
Verstandig zou zijn dat ik dit in mijn ringenboekje zou noteren, ik heb al niet zo’n fantastisch geheugen en dit wordt er met de jaren niet beter op.
Bij iedere nieuwe jaargang start ik met een ringenboekje waarin ik heel het kweekgebeuren in noteer.
Zit altijd in mijn stofjas totdat ik het overhevel in mijn computer.
Vanaf de start van de comb. H & C Bosua in 1985 heb ik al die boekjes nog steeds achter de hand, ik zie het maar als een back-up voor het geval mijn computer op tilt slaat.
Wat er moet veranderen in 2022 is eigenlijk alles, het wordt het begin van Team Bosua en dat is de grootste verandering.
Twee meningen, twee inzichten en elkaar een beetje aanvoelen dan zal het wel loslopen met de problemen.
Kijk er wel naar uit en vind het best een uitdaging want uiteindelijk (zoals wijlen Cor Vroegindewey altijd zei) “alle ogen zijn gericht op kwatta”.
De grootste verandering voor mijzelf is dat ik het alleen beheer krijg over de vliegduiven.
Moet mij niet meer druk maken over de verzorging van de kweekduiven, daar gaat broer Ton zich over ontfermen.
Zou trouwens niet meer kunnen want mijn kweekhokken die in de schuur waren gebouwd heb ik inmiddels al gesloopt.
Volgend seizoen gaat Ton nog spelen met de oude duiven.
Zoals het er nu uitziet gaat het alleen met de doffers gebeuren.
Van de goed vijftig jongen die er nu nog over zijn is het merendeel van het mannelijk geslacht, ik denk een verhouding van 1 op 3.
Afgelopen zaterdag stonden er bij ons nog twee vluchten op het programma, het werd één van de mooiste duivendagen qua weer van het afgelopen seizoen.
Fijn dat Afdeling 5 het nationale vliegprogramma alleen als leidraad en niet als onwrikbaar stukje wetgeving heeft behandeld, anders waren er twee echt mooie vluchtjes niet gespeeld.
Weliswaar stond voor Dordrecht de wind nu niet bepaald ideaal maar we konden de duiven in ideale omstandigheden opwachten.
Hopelijk gaat onze afdeling volgend seizoen op dezelfde voet verder.
Ze hebben zich in ieder geval niet laten intimideren door de grootmuilen die alles willen regelen via Facebook.
Wat wel weer jammer is dat er opnieuw een vereniging ophoudt te bestaan in Dordrecht.
Wat nog rest is de Dordtse Bond.
Begonnen als een samenwerkingsverband van vijf verenigingen met op hun top 250 liefhebbers nu nog een clubje van niet meer dan 15 vliegende hokken.
En de laatste van zeven in Dordrecht gevestigde duivenclubs.
Triest maar het is niet anders.