Maar ook deze week was er weer één waar wij niet vrolijk van werden, toch jammer want je wilt uiteindelijk toch wat plezier uit je hobby halen.
De jonge duiven is en blijft dit jaar toch een probleem wat we niet opgelost krijgen.
Inmiddels zijn er al meer dan vijftig een ander plek gaan zoeken.
Dat plekje zal wel ergens op de eeuwige vliegvelden zijn.
Deze week waren we na een training vanaf de grens lichtelijk optimistisch, het gros was binnen een paar minuten thuis en bij het sluiten van het hok moest er nog maar een enkeling komen.
De dag nadien naar St Job en opnieuw moest de helft er onnodig lang over doen en kwamen weer verspreid over de dag naar huis, en ook nu gelukkig weinig verlies maar toch…
We kunnen onze vinger er niet opleggen wat nu eigenlijk de boosdoener is.
Zo is de mest van de jongen eigenlijk vanaf het spenen niet goed en dan bedoel ik vooral de kleur die is heel donker groen alsof ze een dag geen eten hebben gehad.
Het is geen slijmerige colimest het zijn gewone keutels.
Maar ze hebben totaal geen eetlust, wanneer ik een hand voer teveel geef gaan ze er mee gooien en komt de helft heel lastig binnen.
De jongen zien er op zich heel goed uit en zijn zo strak als een aal.
Bij mij komen de vraagtekens uit mijn oren ik heb echt geen idee hoe ik het opgelost krijg.
Een paar weken terug onderzoek laten doen en daar kwam niets uit ze hadden geen van de gangbare ziektes.
Vorige week donderdag gelijk na de laatste training gebeld naar Vincent Schroeder maar helaas te druk en geen tijd, dan maar een afspraak voor maandag gemaakt.

Intussen waren de oude duiven onderweg naar Vierzon (wat later veranderde in Le Mans) hopelijk zou dit wat plezier brengen na zo’n K…week.
Met een uitgestelde lossing op zondag zag het er naar uit dat het een mooie vlotte vlucht zou worden.
De eerste duiven maakten ook een mooie snelheid van dik 1600 mpm ( vind ik persoonlijk iets te snel om er echt waarde aan te geven) maar het concours stond toch bijna 1.5 uur open.
Zal ook wel komen door de prijzen 1 op 3 te gaan vervliegen dit jaar.
De man die trouwens op dit onzalige idee is gekomen is er opnieuw één uit de club die de sport heel snel naar de begraafplaats wil brengen (maar hier later meer over).
En bij de eerste melding gaat het wachten beginnen en eindelijk na drie kwartier kwam er één boven water de volgende kwam na een half uur en tien minuten later de derde.
Met 15 duiven mee een zeer matig resultaat.
De verwachting was duidelijk anders, zeker gezien het feit dat ondanks dat we niet super spelen toch wekelijks meer dan 50% prijs spelen.
De vorige fondvlucht vanuit Issoudun werd het in de kring tegen 915 duiven: 10-31-60-63 enz.
Maar de uitslag was op zich nog niet eens het aller vreemdste van deze vlucht, na deze drie prijsduiven wat tussen haakjes drie van onze mindere goden waren moeten we opnieuw 2 uur in de wachtkamer voordat er weer een strijder kwam opdagen.
Dan zijn er met enige regelmaat om 17.00 uur 9 thuis van de 16, dezelfde dag om 21.00 uur nog een duif en de volgende morgen om 08.oo uur nog één en de andere vier zijn tot op heden nog niet gearriveerd.
Dus dit werd ook niet het gehoopte stukje plezier.
Inmiddels werd het maandag en zijn we onderweg naar duivenarts Schroeder.
Hebben zes jongen meegenomen en zijn zeer benieuwd wat het verdict is.
Na een inspectie of er genoeg conditie en uiterlijke gezondheid aanwezig is werd er geconcludeerd dat dit ruim voldoende was.
Mest onderzoek werd afgesloten met geen coccidiose, schimmel of wormen aanwezig.
Uiteraard is er een gedeelte van op de kweek gezet en daar is nog geen uitslag van wanneer ik dit schrijf.
En het keeluitstrijkje gaf een minimale besmetting van tricho bij twee duiven de andere vier jongen waren geheel zuiver op dit gebied.
Dus ook een direct uitsluitsel kon ook Vincent niet geven.
Je moet dan iets gaan proberen en dit werd een kuur die gericht is puur om het darmstelsel schoon te krijgen ( niet een normale coli kuur maar een specifiek gericht darm medicijn ) wat dit is moet je aan de man van de wetenschap vragen, ik weet het niet maar hou me maar aan hem vast op dit moment.
Mocht deze behandeling geen verbetering geven van mestkleur en eetlust is besloten om twee duiven aan te gaan leveren bij een gespecialiseerd labo voor onderzoek.
Is wel duur en kost ook enige tijd maar dan moeten we toch uiteindelijk wel wat wijzer zijn.
Hopelijk is alleen die kuur voldoende en gaan we er hierna voluit tegenaan.

Om dit af te sluiten met een positieve noot ga ik u de waarschijnlijk beste halve fondduif van België voorstellen.
De eigenaren van deze wonderduif zijn Bart & Nance VanOeckel uit Turnhout (wie kent ze niet).
Deze duif, een duivin met ringnummer B20-6154197 met de aparte naam “ZILLIQA” won in 2022:
Melun 1e tegen 1147 duiven
Melun 1e tegen 1057 duiven
Toury 3e tegen 1007 duiven
Sermaisses 6e tegen 1590 duiven
Melun 1e tegen 562 duiven
Melun 2e tegen 510 duiven
Toch prettig als je iedere zaterdag op zo’n duif mag wachten.