Het zit wel eens mee en het zit wel eens tegen.

Op dit moment kan ik niet zeggen dat het meezitten de bovenhand heeft. Als je het een heel jaar lang bekijkt wat er voor moet gebeuren om de boel een beetje naar je hand te zetten dan gaat het toch meestal over tegenslagen overwinnen.
De meeste tegenslag dit jaar is duidelijk bij de jonge duiven. Gestart met een hele mooie ploeg van maar liefst 117 jongen in totaal. Honderd jongen die we zelf hebben gekweekt en nog 17 aangekochte Belsjes. Net toen we de allerlaatste jongen aan het afzetten waren werden de eerste twee rondes echt heel ziek. De derde en vierde ronde in een andere afdeling kregen er ook iets van mee maar daar was de ziekte toch minder intensief. Maar voordat alles weer een beetje gezond oogde zijn er toch 26 jongen gesneuveld, ofwel gingen die zelf dood, maar de meeste heb ik toch zelf moeten verwijderen.
Dan kwam het moment van opleren. Van de eerste rondes die het ergste ziek waren geweest vielen daar de verliezen mee, niet meer als in andere jaren. De laatste twee rondes gingen na een paar keer op 5 km te zijn gelost de eerste keer over het water naar Zevenbergschenhoek. Dat is misschien 10 kilometer. De oudste jongen waren hier al vier keer geweest. Ook die werden tegelijk met de jongeren aldaar losgelaten. U heeft wel een idee waar deze lossing op uitdraaide, dit was weer een tegenslag. In één klap had ik er 20 minder, bijna allemaal van de jongsten.
De hele boel stil gelegd en de troepen op rust gezet. Deze week opnieuw gestart. Het leger was inmiddels uitgedund tot 59 eenheden. Zondag opnieuw Zevenbergschenhoek daarna drie dagen achtereen Breda dan donderdag en vrijdag naar de grens. Deze week zijn er drie weg en drie gewond dus dit zat niet echt tegen.
Wat ook zo vreemd is, van al die verspeelde jonge duiven is er niet één opgegeven. Trouwens ook niet één van de inmiddels 10 verspeelde oude duiven.
Over dit aanmelden het volgende. Mijn broer is vorig jaar opnieuw gestart met alleen maar duiven van mij. Dit jaar heeft hij daarnaast ook nog de eerste eieren van de vliegduiven meegenomen. Al deze duiven hebben ringen van mij om. Ook mijn broer heeft inmiddels wel wat jongen en oude duiven ingeleverd. Nu doet zich het vreemde voor dat alle inmiddels toch wel een tiental opgegeven duiven van mijn broer zijn hok zijn. Van al mijn eigen verloren duiven niet één telefoontje.
Vandaag had ik er geen zin om ze te pakken maar vanaf morgen gaan ze weer elke dag op pad deze week. We houden de moed er maar in maar intussen zijn er toch al 64 uitgeschakeld. En nu moeten we nog starten en daar houd ik ook mijn hart bij vast want ik kan van buiten niet zien wat ze aan het ziek zijn hebben overgehouden.
Nog nooit zo’n k…jaar met de jongen meegemaakt.
Als het goed is gaan we volgend weekend starten ( als het mag van de IWB ) en dan zien we wel.
Afgelopen weekend werd voor de tweede keer de seizoenstart met de jonge duiven afgelast. De eerste keer was dit natuurlijk een heel verkeerd manoeuvre maar deze week denk ik dat er goed aan is gedaan om het uit te stellen.
De oude duiven daarentegen zaten in Melun voor mij 380 kilometer. Mooi vroeg gelost om 6.45 uur. Werd het toch weer een tussenvluchtje waarop de snelste duiven weer 5.5 uur moesten vliegen. Het gaat al met al doorwegen dit seizoen. Week in week uit moet er echt gewerkt worden.
Ik had zelf een deel van de doffers niet meegegeven omdat ik dacht te hebben gezien dat die vorige week van Chateauroux duidelijk wat meer vermoeid waren dan de duivinnen. Alle duivinnen plus wat doffers maakten een ploegje van 35 eenheden die er mee waren.
Ondanks dat je met deze Oosten wind er op voorbereid bent dat je niet aan de voordelige kant van de afdeling zit viel het al met al zwaar tegen.
Meestal met dit weertype kunnen mijn duiven zich aardig weren, maar dit keer was het er ééntje en liet de rest zich niet van hun goede kant zien.
In het samenspel tegen 1147 duiven wint mijn eerste duif de 2e prijs maar dan is het een vol kwartier wachten op de tweede aankomst. Gelukkig vielen ze aan deze kant niet echt hard maar de rest begon verder met prijs 24-45-46-49-52-61- enz, in totaal 22 prijzen van de 35.
Al eerder vermeldde ik dat mijn broer Ton een echte goede jaarling heeft. Zo bewees dit duifje opnieuw zijn klasse en wint in het samenspel de 3e tegen 1147 duiven. Er zullen best betere duiven vliegen maar dat zijn er niet veel.