Deze week stond een beetje in het teken van de Belgian Master. Een evenement waar ik al vanaf het begin aan mee doe. In de beginjaren waren het altijd vier duiven die ik er heen bracht. De laatste twee seizoenen had ik dit aantal opgehoogd naar acht. En eerlijk waar, ieder jaar heb ik daar best lol aan beleeft. Ook niet onbelangrijk, het koste aan het eind van de rit meestal niets of er was zelfs een beetje winst. Dit jaar zoals gezegd acht duiven gebracht. Bij aanvang van de trainingen waren er nog zes. En deze deden het vele malen beter als de voorgaande jaren. Maar het is waar: hardlopers zijn doodlopers. De op één na laatste vlucht was een heel zware, van de 700 duiven waren er dezelfde dag 170 terug op het hok, waaronder niet één duifje van mij. Er zijn er na een paar dagen toch nog drie boven water gekomen. Dus met drie eenheden naar de finale, maar de duif die het tot dan toe het beste had gedaan weg natuurlijk. Weer was het een moeilijke vlucht. Niet meer dan 367 kilometer om half negen los en de eerste duif om 10 over 1. Het duurde een half uur voordat er weer een duif zich aandiende. Kortom bij het sluiten van de dag waren net de geldprijzen niet verdiend. Er konden 150 duiven geld verdienen. Na twee dagen waren er net 200 duiven thuis van de dik 500 die mee waren. En ook nu was er weer geen duif van mij terug. Het werd dit jaar dus een echte sof. Maar we zullen wraak nemen.

Na de superuitslag van vorige week komen we deze week weer terug op aarde. Voor zo’n uitslag moet alles mee zitten en dan nog voornamelijk de windrichting. Die week was de wind voor ons ideaal ( N.N.W. ). Met de vooruitzichten voor dit weekend was het precies het tegenovergestelde. Nu ging de wind waaien vanuit het Z.O. Bijna altijd heb je dan een beetje vreemdachtige vluchten. Zo vlogen we met de nalijn vanuit Quievrain. De snelste duiven zaten hier ruim boven de 1700 m.p.m. Maar de concoursduur was werkelijk niet normaal. Bij ons in de club duurde het precies 1 uur en 6 minuten voordat de prijzen van dit 168 km vluchtje waren verdiend.

We stonden dan ook met grote vraagtekens te wachten op de jonge duiven vanuit Pont St Maxcense. Voor ons is dit 315 kilometer. De snelheid ging al rap naar beneden vergeleken met de korte vlucht. Nu maakte de eerste duif die werd door ge-appt 1570 mpm. Dat bleken ook snelheden van de eerste duiven in het totale concours. De snelste duiven zaten ook aan de westkant ( wat heel normaal is ). Bij ons zakte de snelheid naar 1443 mpm eer dat er een duif aanstalten maakte om te landen. In de club stonden 261 duiven in concours. Daarvan winnen we de 3^e en 4^e prijs, op de 31^e prijs hebben 24 duiven in de uitslag. In het rayon van de kring hebben we tegen 640 duiven de 5^e en 6^e en 13 duiven op de 29^e prijs. Over de uitslagen in de kring en afdeling ga ik het niet hebben want daar werden we helemaal weggespeeld. Maar dat is nu eenmaal zo en zolang we nog steeds niet overdekt kunnen vliegen zal dit altijd zo blijven. Het concours duurde precies een half uur. Dus kan je spreken van een prima vluchtje. Op naar komende week, dan gaan we naar Fontenay een vlucht van ongeveer 450 km. We hebben er zin in, hopelijk het weer ook.