De eerste maand in 2017 zit er al weer op. Het is raar maar gaandeweg je leven lijkt het wel of de tijd ook sneller gaat lopen. Het enige voordeel hiervan is dat we weer heel gauw gaan vliegen met de duiven, maar eerst moeten we de duiven nog voor de eerste keer uitlaten. Zoals het er nu naar uit ziet gaan deze week de jongen voor de eerste keer buiten kijken. Dit eerste koppeltje van 40 jongen doet het best aardig tot nu toe. Wel heb ik er reeds een paar tussenuit gehaald. Eén had nogal wat buis pennen, is volgens mij toch een tekortkoming en het is al moeilijk genoeg als er helemaal niets aan mankeert om boven de middelmaat uit te komen. Een ander jong ging als een raket in het hok in de rondte. Hij was werkelijk zo schuw als wat. Voordat de rest hetzelfde gaat doen in navolging van deze verstandloze heb ik hem maar verwijderd. Tot zover de jongen.

De oude duiven zijn deze week gekoppeld. Niet allemaal maar toch wel het grootste gedeelte. Het zijn ongeveer 20 koppels. De voedsters gaan een paar dagen na de vliegers bijeen. Hier houd ik bewust een verschil van een dag of drie aan. De voedsters gaan namelijk aan hun tweede ronde beginnen. De vliegduiven aan hun eerste koppeling dit seizoen. En dit gaat bij mij niet altijd even vlot. Zij worden namelijk niet bijgelicht, daarentegen worden de voedsters wel bijgelicht. Bovendien zijn de voedsters op een normaal gewicht, de vliegduiven zijn om het zacht uit te drukken toe aan een calorievrij dieet. Deze zijn echt nog een beetje aan de zware kant. Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan als ze met wat overgewicht uit de winter komen. Probeer ze toch zoveel mogelijk tegelijk eieren te laten leggen. Wil dit jaar de eieren van de vliegers overleggen naar de voedsters. In vroeger jaren kon ik er nog wel eens iemand gelukkig mee maken, maar dit jaar blijven de jongen in eigen beheer. Hetzij bij mijn broer of bij mijzelf.

Woensdagmorgen stond de timmerman al om kwart over zeven te popelen om een nieuw tuinhuisje te plaatsen. Prima vakmensen die de stormschade reeds om vier uur hadden weggewerkt en wij er een mooi plekje voor terug hebben. Kunnen we weer de vliegduiven een beetje verdekt toch in de gaten houden. Ze vliegen bij mij met uitzondering van vorig jaar toch al niet zo uitbundig. Als ik dan ook nog in de tuin ga lopen is het vliegen (trainen) helemaal zo afgelopen. Dat dit niet perse nodig is weet niemand beter als ik zelf. Maar het is wel een leuk gezicht als de bende laat zien dat ze gezond zijn.

Denk dat het er weer netjes uit ziet.

Vrijdagmorgen waren we nog veel vroeger wakker, maar dat ging dit keer helemaal niet van harte. Heel de week was ik al een beetje grieperig. Na de verzorging van de duiven was ik elke keer zo beroerd als een hond. Ook al een paar dagen reeds vroeg in de avond naar bed gegaan. Vrijdag moest ik na de lange nachtrust moest ik toch even naar het toilet. Ging allemaal niet van harte. Ik weet dat ik op weg terug de deur van de doucheruimte open heb gedaan, maar daarna is bij mij het licht uit gegaan en bij Marry ging het licht met een noodgang aan. Daar lag ik dan voor lallo op de overloop. Best een beetje paniek tot de ambulance er was. Inmiddels was ik ook weer een beetje wakker. Hartfilmpje gemaakt en daar waren wat onregelmatigheden op te zien. Ook de bloeddruk was aan de hoge kant. Reden voor de ambulancebroeders mij mee te nemen. Heb ik ook eens in een ambulance rondgereden. Na een kort bezoek aan het ziekenhuis bleek alles toch redelijk in orde. Als oorzaak noemde ze een flinke infectie (griep), reden van het omvallen was waarschijnlijk het wegvallen van de bloeddruk. Heb daarna bijna het klokje rond geslapen en uitgerust. Op dit moment zit ik weer achter de computer en gaat het goed. Vriend Jan en broer Ton hebben de duiven een paar dagen verzorgd. Morgen gaan we er weer met frisse moed en oude hekel tegenaan. Eind goed al goed.