Naar Japan…..

In 1992 ging ik voor het eerst van mijn leven vliegen en dan moet je zoiets maar gelijk goed doen. Mijn maidentrip ging naar Japan. Tezamen met Ad Schaerlaeckens, Mevr Schaerlaeckens en mijn vriend Jan Bravenboer werd het een reis om nooit te vergeten. Als je nog nooit in het buitenland bent geweest is het moeilijk om te bedenken wat je daar moet verwachten. Wat ik mij van Japan herinner is: dat het opviel hoe opmerkelijk schoon alles daar is. Van de Japanners zelf viel het meeste op dat ze zo geweldig gedisciplineerd en ongelooflijk beleefd zijn. Wij waren daarheen gegaan op uitnodiging van de Hr Dobashi uit Osaka. Een man die rijk was geworden omdat zijn familie in vroeger jaren veel grond had rondom Osaka. Ik begreep dat hij veel grond had verkocht omdat hij als boer moest verdwijnen en plaats moest maken voor de industrie aldaar. Toen wij er waren had ik het idee dat hij duiven had als hobby maar ook om er wat te gaan betekenen in de duivenhandel.hok dobashi

Dit is het hok waar vandaan er werd deelgenomen aan de vluchten. Het huis en de hokken staan in een klein onbenullig straatje. Het geeft precies weer hoe duur de grond in en rond Osaka wel is. Voor onze gastheer was het een zegen dat de grond zo duur werd. Inmiddels is hij overleden, het is uiteindelijk ook al meer dan 20 jaar geleden.hokken dobashi Dit is het kweekhok annex winkel waar de Hr Dobashi zijn topduiven en dure aankopen onderdak had gegeven. duivenwinkel dobashiDit is de plaats op de benedenverdieping waar de duiven tentoongesteld stonden die men kon kopen. Overal even schoon en geordend.hoog gezelschap

Ook een belangrijk man in de Japanse duivenhandel ( 20 jaar terug ) was de Hr Masuda. Vooral Ad had in die tijd veel contact met deze persoon en moest nog wel eens voor hem bemiddelen in België en/of Nederland. De kleine man op deze foto is de Hr Iwata ( ik hoop dat ik het goed schrijf ). Hij was wel de man waar half Japan tegenop keek. Ongelooflijk rijk en groot industrieel.
Van L naar R,  Ondergetekende, Ad Schaerlaeckens, Hr Iwata, Hr Masuda en Jan Bravenboer.
Op de achtergrond ziet u de hokken van de Hr Iwata. Ja inderdaad, ook hij was duivenmelker.kweekhok masudaHier zijn de kweekboxen van de Hr Masuda. Toen moest u al heel diep in de buidel als je van dit hok een duif wou bekomen.hokken masuda

Dit waren de vlieghokken ( of het magazijn ) van de Hr Masuda.kampioenenhokWe waren ook nog bij een melker die moest doorgaan voor de grootste kampioen van Japan. Dit was de Hr Wetake. Ik weet nog dat de duiven die we hier in ons handen kregen voor mij van een uitzonderlijke kwaliteit waren. Op het hok wat u hierboven ziet heb ik nooit begrepen hoe dat die duiven naar binnen moesten komen. Dat bouwwerk wat u ziet moest de ingang van het hok zijn. Misschien dat u het begrijpt.overbevolkingWat ook zo vreemd was, de duiven zaten er als het ware opgestapeld.  Ze moesten in ploegen eten want ze konden niet allemaal tegelijk op de vloer.

Dit waren wat impressies van wat wij hebben gezien in Japan. Natuurlijk zijn er nog talrijke dingen die wij hebben gezien en beleefd maar daar heeft u als duivenmelker niet veel aan. En daarom sluiten we de trip naar Japan hier maar af en gaan we naar het volgende hoofdstuk.