Deze week een paar berichtjes over melkers die ofwel problemen hebben met het bouwen van een hok ofwel denken dat hun hok niet goed is. Het is wel leuk dat ze mij vragen hoe ik hierover denk, maar ik heb mij nooit verdiept in ventilatie en ontluchting van een hok. Wat ik er van weet is puur ondervinding en kijken bij anderen. Zo ben ik er wel achter dat als je een hok hebt geplaatst op het ZW tot NW richting je niet zo makkelijk een heel seizoen de duiven in vorm houdt. Veel te veel wind, kou en nattigheid. Zo waren er al veel melkers die mijn hokken hebben geprobeerd te kopiëren. Wanneer die dan op een andere richting stonden dan mijn hok ging het bijna nooit lukken. Mijn hokken staan pal op het Oosten. Vanaf die kant blaast de wind zelden heel hard. Bovendien, de wind uit de oostkant is altijd een droge wind. Je hebt lekker de ochtendzon en wanneer het echt heet is schijnt de zon op de zijkant en niet vol op je voorfront. Het hok zelf is een vierkante doos zonder verluchting. Voor de hokken staat een ren van 2.5 meter diep. De toegang tot die ren is een raam van een vierkante meter wat altijd open staat, dag en nacht. Uitzondering hierop is natuurlijk de periode dat er wordt verduisterd. Bij de vliegduivinnen bestaat de uitzondering dat ze overdag buiten gesloten worden in de ren. De ren is eigenlijk ook een groot woord het is meer een hok met gazen voorfront .
Nog een mail in het verlengde hiervan. De melker was ten einde raad. Duiven zien er prima uit. Aan alle eisen wordt voldaan maar de koppen zijn te rul en de oortjes staan af (ik noem dit flaporen). Deze problemen heeft hij niet bij zijn jongen maar die hebben een hok met ren. Zijn hamvraag is nu, zou dit ook kunnen bij de oude duiven in het voorjaar. Ik denk dat hier het probleem niet mee opgelost gaat worden omdat zijn hok op het ZW staat. Het zal best goed komen als het volop zomer is maar in het koude voorjaar zullen de uitslagen volgens mij niet super zijn. Maar is het hok wel het probleem vraag ik mij dan af. Zijn er jaren geweest dat hij er wel goed op heeft gevlogen. Zo ja, heeft hij dan nog steeds dezelfde kwaliteit duiven. Ik vind dat flaporen en rulle koppen ook te maken heeft met kwaliteit. Ik ben daar maar heel simpel in. Ze gaan mee op zoveel mogelijk vluchten en de eindafrekening is in september. Duiven die om wat voor reden dan ook niet aan de verwachtingen hebben voldaan moeten vertrekken. Ik moet duiven hebben die op mijn hok met mijn systeem goed de weg naar huis weten te vinden. Ben er inmiddels wel achter dat er weinig stamkaarten zijn die goed vliegen. Ik weet wel dat ongeacht de familie het mes scherp moet blijven. Laat je niet te veel in slaap sussen door verkoopsites waar ongelooflijke prijzen worden betaald voor duiven die alleen maar familie zijn van een superduif.
Veel zullen de vragenstellers niet opschieten met mijn antwoorden maar het is wel hoe ik er over denk. Houd het simpel en geloof niet te veel in sprookjes. Het gaat niet om stamkaarten het gaat ook niet om medicijnen en zeker niet om allerlei bijproducten. Alles draait om de duif die zaterdags het eerste op de klep valt.
De nationale Chateauroux  werd gisteren vervlogen. Op vrijdag stond het zeker nog niet vast dat er op zaterdag gevlogen zou worden. De vooruitzichten waren niet best. Het zou een dag worden met veel regen over West-Europa. Het vooruitzicht was zelfs zo slecht dat de vervoerders met de jonge duiven niet zijn doorgereden naar Peronne maar niet verder zijn gegaan dan Quievrain. Helemaal geen slecht plan. Als het slecht weer wordt met de dan geldende vooruitzichten kan je maar beter goed voorbereid zijn. Voor hetzelfde geld ben je weer een dag van hot naar her aan het rijden, nogmaals een prima oplossing.
Dus voor zaterdag Chateauroux, geen Peronnne maar Quievrain voor oud en jong. Dus nagenoeg geen vliegduiven meer thuis. Voor mij zijn dit topdagen, daar geniet ik met volle teugen van. Er zal allicht één vlucht tussen zitten waarop je een leuke uitslag maakt en dan is je week toch weer een heel eind goed. Het enige wat er dan op zo’n dag tegen kan zitten is het weer. En zo was het deze keer een echte shitdag als je het over goede vliegcondities hebt. Gelukkig kon er wel gelost worden en werden de vluchten afgeraffeld zonder noemenswaardige verliezen of andere gekkigheid. Maar om nu te zeggen dat ik met plezier duiven op heb staan te wachten, zeker niet. Dit is het weer waar ik als duivenliefhebber een hele grote hekel aan heb. Ik bedoel hiermee dat je ondanks goede duiven, goede conditie en een super voorbereiding je net zoveel slaag kan krijgen als je hebben wilt. Iedere overwaaier kan je geluk brengen op zo’n dag. Komt nog bij dat wij op de voorhand zitten en met zo’n wind zit je dan niet echt in het voordeel. Maar we moeten het er mee doen en anders dan de vooruitzichten aangaven hebben we vandaag toch wedstrijden.
Eerst waren er de oude en jonge duiven vanuit Quievrain. We waren gewaarschuwd en zaten ruimschoots op tijd op wacht. Quievrain is voor ons 168 kilometer. De eerste duif op ons hok was een jonge duif en die raffelde deze afstand af binnen 1.5 uur. Zijn snelheid was maar liefst 1880 mpm. Daarmee was hij ook de snelste in de kring tegen 2700 duiven. Je kan met zo’n snelheid wel een echte vroege duif pakken op de voorhand maar nooit een serie klokken. Dat werd op dit vluchtje opnieuw bewezen. In de club maken we 23 prijzen van 46 (vijf in de eerste 20 van 355 duiven) In de kring waren het nog maar 13 prijzen van de 46. Dezelfde lossing wordt ook gevlogen in de Gouwe & IJssel. Hier vliegt ene Willem de Bruijn op een redelijk verre afstand (eerste voordeeltje) daarnaast heeft hij een hok vol klasse duiven (tweede voordeeltje) dat resulteerde in de volgende aankomsten. Zijn eerste jonge duif arriveert om 10.04.37 en als er dan 1 minuut en 19 seconden verstreken zijn staan er maar liefst 53 op het elektronisch systeem. Als u dan weet dat er tussen mijn eerste en tweede duif 2.19 minuten zit geeft u dat enig idee hoe alles scheef getrokken wordt door een verkeerde wind op een korte afstand. De andere kant is dan wel weer dat mijn eerste duif 4 mpm sneller is als de eerste duif van Willem.
Chateauroux werd ook een vlucht van uitersten. Veel kampioenen die op voorhand werden aangewezen als mogelijke winnaars werden ofwel afgevlagd in het peloton of zaten zelfs in de zogenaamde bus, om in wielertermen te spreken. Een duidelijker voorbeeld dan het volgende kan ik u niet geven als het gaat om een waarde oordeel te doen over resultaten behaald op deze zaterdag. Bij voorbaat werd de Fam.Eyerkamp deze week naar voor geschoven als mogelijke kanshebbers van deze nationale vlucht. Uitslagen van de afgelopen weken ondersteunde deze favorietenrol. Of wat denkt u van een week eerder. De vlucht vanuit Nanteuil, 408 kilometer en 2211 duiven in concours waarvan 65 van de Eyerkampen. Daarmee wisten ze 56 prijzen te winnen, te beginnen met 3-4-5-8-10-11 enz. En dan nu het resultaat op Chateauroux. In de afdeling waren 4379 duiven ingezet waarvan 39 van de Eyerkampen. Hun eerste duif kon ik terug vinden op plaats 224. Maar liefst een half uur na de eerste prijs. Je zou haast denken dat er wat met hun klok is gebeurd, maar dat kan ik vanaf hier niet bekijken. Precies om deze reden hebben de vluchten van gisteren voor mij totaal geen waarde. Een echte goede duif kan er zijn palmares mee beter maken maar daar houd het dan ook helemaal mee op. Je zou haast denken dat het de woorden van een slecht verliezer waren. Maar dat is ook niet waar want mijn duiven zich voor mijn doen best gehandhaafd. De helft in de prijzen, 1e in de club, 6e in de kring en 52e in de afdeling. En daar bovenop als eerste ook de eerstgetekende in de klok. Het had veel slechter af kunnen lopen met dit weer.
Zondagmorgen de jonge duiven van de tweede ronde getraind vanaf de grens. Kwart voor elf gelost na een uur kwamen er een goede 30 tegelijk van de 51. De klep open gelaten en met de vrouw wat gaan shoppen in Roosendaal. Om 12.55 uur een email op de telefoon. Ene Hr. Jan Dennebos uit Piershil. Hij schrijft het volgende;
Beste duivenliefhebber,
Informatie: Drie dode duiven aangetroffen op de Pagnevaartweg in Oudenbosch. Nummers: NL. 2017. 1281756 1281766 1281813 Ze zijn hoogstwaarschijnlijk tegen de elektriciteitsmast gevlogen. Vr. Groet Jan Dennebos.
U raad het al, dit waren drie jongen losgelaten aan de grens twee uur eerder.
Zo eindigt voor mij dit weekend. Maar we gaan verder met frisse moed en oude hekel.