Een woord wat de lading dekt op dit moment in onze sport.
De duiven komen niet meer buiten dus daar is geen omkijken meer nodig.
Wij doen altijd de selectie direct na de laatste vlucht en de overblijvers worden dan per geslacht in hun afdeling geplaatst.
Dat is ook reeds afgehandeld en hebben de vliegploeg voor volgend seizoen terug gebracht tot 40 eenheden, die bestaat uit 20 doffers en 20 duivinnen.
Alhoewel mijn streven was om met thuis blijvende partners te gaan starten hebben we in goed overleg besloten om dit jaar totaal weduwschap als systeem te gaan uitvoeren.
Heb dit op eigen hok rond 2015 een paar jaar achtereen ook al eens gespeeld en ondanks het gemak wat dit met zich meebrengt vond ik het niet ideaal.
Misschien kwam dit door het succes wat ik altijd heb gehad met het systeem van thuisblijvende partners (zal ook komen door de kwaliteit die er toen op mijn hok aanwezig was), maar volgend jaar gaan we totaal weduwschap spelen en zien wel wat het oplevert voor de toekomst.
Alles bijeen een klein ploegje om te verzorgen op dit moment aangezien de kweekduiven inmiddels zijn verhuist naar broer Ton.
Daar heb ik ook geen omkijken meer naar, dus een saaie periode tot aan de koppeling van de vliegduiven.
Wat opvalt dit jaar bij de duiven is dat de rui veel resoluter is dan dat ik gewend was.
Zomaar drie/vier slagpennen op een rij in no-time los laten met daarnaast ook nog eens een halve staart lossen is meer gewoon dan uitzondering op dit moment.
Zelfs vliegen gaat niet eens automatisch. Wanneer ik in het hok ben en een duif wil gaan verzitten gebeurt het meermaals dat er wordt misrekend en ze uiteindelijk op de grond belanden.
De reden voor dit resolute ruien is volgens mij het systeem van bijlichten.
Wij hebben dit voor de eerste keer toegepast en hebben na de laatste vlucht resoluut de stekker er uit getrokken en de duiven zelf helemaal stil gezet (niet loslaten en geslachten apart).
Een andere reden kan ik niet bedenken voor deze manier van ruien.
Ook om dit volgend jaar opnieuw te doen moeten we afwachten en eerst eens kijken hoe de jaarlingen het er volgend jaar vanaf brengen.
Zo gaat er in 2023 veel duidelijk worden met welk systeem we verder gaan.
Maar puur als duivenmelker is het op dit moment maar een saaie boel.
De winterse activiteiten zoals verkopingen, tentoonstellingen, prijsuitreikingen en forums zijn tot een bijzonder laag niveau gereduceerd.
Alle activiteiten in het komende winterseizoen kun je noteren op één post-it.
Hopelijk krijgen we weer eens een paar publieke verkopingen voorgeschoteld nu Covid een beetje minder prominent aanwezig is.
Natuurlijk gaan we weer aanwezig zijn op de GOLDEN TEN verkoop 5 & 6 Nov. a.s.
Een gezellige dag ouwehoeren met oude bekenden en nieuwe talenten.
En bovenal een poging wagen de kwaliteit op eigen hok een beetje te verhogen (meestal blijft het steken met een poging wagen) want hier wordt van het beste wat België en Nederland aan topkwaliteit op dit moment in huis heeft aangeboden.