Dan heb ik het niet over de maat van een bed maar over mezelf. Als ik dit schrijf heb ik net besloten om toch in te korven voor Blois. Ik kan u wel zeggen dat het een zware bevalling is geworden. Normaal gesproken ben ik niet zo moeilijk. Dan is het voor mij meestal wel duidelijk of ik wel of niet inkorf. Maar maandag kreeg ik al een gevoel van zal ik wel of niet inkorven gezien de vooruitzichten. Toen besloot ik om alleen Peronne mee te doen. De dag erna dacht ik alweer aan meedoen. En werd ik eigenlijk dagelijks heen en weer geslingerd door verschillende gedachten. Nu, donderdagmiddag heb ik het weerbericht op de Belgische TV bekeken, de website VLIEGWEER VOOR DUIVEN, en de driedaagse buienradar laten lopen. Het moet een beetje mee zitten maar het is volgens mij mogelijk om te vliegen. Dus gaan er 4 of 5 naar Peronne en de rest naar Blois. En dan zullen we wel zien zei de blinde. Ik heb dit expres geschreven op de dag van inkorving. Dus achteraf lullen is voor mij geen optie.

Vrijdag. Vanmiddag onze Chinese vriend ophalen van Schiphol. Volg al de hele dag de weerberichten en krijg het gevoel van spijt dat ik toch heb ingekorft gisteravond. Alles ging nog een beetje tegenzitten deze dag . U weet wel, je hebt wel eens van die dagen dat het allemaal net niet gaat zoals je zou willen dat het gaat. Eerst al anderhalf uur wachten bij de gate. Op de terugweg nog eens in de file bij Schiphol en opnieuw bij Rotterdam. Op de Brienenoordbrug bericht over de radio dat Steven Kruiswijk uit de roze trui is gereden. Kortom, mijn humeur werd er niet beter op. Ik liet Chao-Dong de buienverwachting op mijn mobiel zien. Zijn reactie was kort, niet inkorven. Deze werd hem mede ingegeven door het feit dat mijn drie beste duiven (gelukkig) nog thuis waren. Geen risico nemen was zijn filosofie. Dat was het laatste zetje om te besluiten, vanavond gaat er niets mee naar Peronne. Later die avond op de website van Afdeling 5 stond het bericht dat de duiven van Blois terug reden naar Pont st Max en de duiven van Peronne naar Quievrain. Een besluit waar ik het volkomen mee eens was. Zo hadden we in ieder geval nog kans op een wedvlucht morgen.

Zaterdag. Tijdens het uitlaten van Bono om 7 uur was het knap nevelig en dat werd er een paar uur lang niet beter op. Eindelijk rond 10 uur kwam er een schraal zonnetje door. Inmiddels was bekend dat de duiven van Blois om kwart voor tien gelost waren in Roye. Voor mij een vluchtje van 270 kilometer. Limoges in België was al om 7 uur gelost, zo ook de duiven van afdeling 7 te Orleans. Ik dacht dat dit misschien wel eens een beetje te vroeg zou kunnen zijn. Bourges in België werd ook pas gelost om 9.45 uur. Ik kan mij goed voorstellen dat de melkers die aan deze vluchten meededen op dat moment best met een toegeknepen poepert hebben rond gelopen. Maar uiteindelijk ging bijna iedereen aan het lossen dus was mijn verwachting dat het wel los zou lopen. Dat er op zo’n dag wel eens mensen zijn die de weg een beetje kwijtraken kan je begrijpen. Het is alleen jammer dat die mensen dan met jou duiven rare dingen gaan doen. Zo heb ik begrepen dat Brabant 2000 en Oost Brabant samen de duiven naar Issoudun hebben gebracht. Zelfs nog in dezelfde wagen als het uitkwam. Heel vreemd dat de ene afdeling dan gaat lossen en de andere afdeling de duiven naar huis brengt. Nog gekker en volgens mij een echt signaal dat je er helemaal niets van snapt was het lossen van afdeling 8. Voor een vlucht van meer dan 400 kilometer met wind tegen en een weersverwachting van veel regen lossen om 13.00 uur is vragen om problemen. Dat bleek wel op de uitslag. De laatste prijs staat daar op 21.40 uur. Dan is er nog maar een kwart thuis. Hopelijk op zondag mooi weer dan kunnen de meeste beestjes nog thuiskomen.

En nu onze eigen vlucht vanuit Roye. In eerste instantie kon ik nergens de afstand vinden. Dan maar de computer opstarten en een oude vlucht opzoeken in het duivenprogramma. Ik wist zeker dat we deze vlucht al eerder hadden gevlogen. Verbaasd was ik wel toen bleek dat het 20 jaar geleden was. De duiven van Quievrain maakten rond de 1300 mpm. Voor onze duiven rekenden we op een beetje snelheid minder en dat kwam ook uit. Wij werden echter nog verrast. Volgens de windrichting was het weer niet ideaal voor onze kant. Maar we hadden nog niets gehoord en opeens twee duiven recht uit de goede richting. Geklokt in dezelfde seconde. Het waren nog eens twee zusjes ook. Ze wedijverden om het eerste binnen te zijn. Maar toen was er het lange wachten van maar liefst acht minuten voor er weer een duif in beeld kwam. Dan denk je dat het een shit vlucht wordt. Maar de duiven volgden elkaar heel vlot op. Later bleek waarom die twee zo’n voorsprong hadden, het waren zelfs de twee snelste duiven van het hele concours. En dat bestond uit 15.759 concurrenten. De complete uitslag bleek ook heel goed mee te vallen. In de club 8 duiven op de 10e plek. En in de kring tegen 1773 duiven: 1-2-12-13-14-15-20-21 etc 43 prijzen van de 53 mee.

Kortom, het twijfelweekend werd een succesweekend.

animaatjes-gewonnen-28773