Voor mij een hobby in mijn hobby. Kan me wel voorstellen dat de meeste melkers daar totaal geen zin in hebben, maar om er achter te komen waar nu eigenlijk de beste duiven zitten een noodzaak. Om alleen maar af te gaan op reportages en verhaaltjes op websites is volgens mij niet de juiste weg. Op die manier wordt je meestal een richting opgestuurd die leidt naar je portemonnee. In reportages lees je nooit over eventuele slechte vluchten die zo’n man maakt. En dat is nu het mooie van uitslagen, die liegen nooit.
Tegenwoordig met alle supersnelle media kan je bij wijze van spreken realtime de uitslagen volgen. Fantastisch is dit toch? In Nederland is het bedrijf COMPUCLUB marktleider als het gaat over uitslagen maken en publiceren op hun website. Dit doen ze volgens mij naar ieders tevredenheid. Snel, correct en behulpzaam, kortom er wordt door hun prima werk geleverd.
Maar… er is natuurlijk altijd ruimte voor verbetering. Die verbetering zou volgens mij kunnen zijn, een recapitulatie aan het slot van de totale uitslag. Hoe zo iets er dan uit zou moeten zien: gewoon zoals ze dit ook op de Union Antwerpen uitslag doen. En hoe is dit dan zal u denken. Dat zal ik u laten zien door de uitslag van gisteren in te scannen. Het is heel kort maar krachtig. Heel overzichtelijk en wat ik er zo mooi aan vind is dat de eventuele overheersing door megahokken in dit overzicht niet zo uitdrukkelijk naar voren komt. Vijf/zes keer dezelfde naam onder elkaar op papier is meer aanwezig dan één naam waar een rijtje nummers achter staan.
De uitslag van gisteren komt er dan zo uit te zien. Er werd gevlogen vanuit Melun en in de hoofdprijskamp stonden 4812 duiven (voor Belgische begrippen een ongekend aantal duiven).
Het eerste cijfer is het aantal duiven mee, dan het rijtje prijzen en tot slot tussen haakjes het totaal aantal prijzen. Makkelijker en duidelijker kan toch niet.
Kijk maar eens hoe het er dan uitziet.
Mijn dochter is vrachtwagenchauffeur en op één van haar rondjes door het land merkte ze in Goes de volgende schildering op de zijgevel van een flat. Toch een mooi plaatje geworden dacht ik zo.
De vlucht van gisteren was voor mij prima. Wij vlogen vanuit Fontenay, voor mij 441 kilometer. Op voorhand was wel duidelijk dat wij aan onze kant deze keer niet echt de dienst uit konden maken. Daar was de windrichting niet naar. Bovendien blies de wind uit de verraderlijke Z.O. richting. Zou niet de eerste keer zijn dat een vlucht met dit weertype compleet uit de hand is gelopen. Maar alhoewel dit gisteren achteraf niet aan de hand was werd het op het moment dat de duiven moesten arriveren toch opvallend stil. De wekelijkse wachters op de duiven waren toch wel verrast over het lange wachten eer de duiven kwamen. Vanuit Noord Holland wisten we al dat daar de snelste duiven 1600 mpm haalden. Doordat er steeds meer wind kwam waren wij van mening dat ondanks het verschil in afstand wij dezelfde snelheid zouden moeten halen. Maar niets was minder waar. De snelste duiven in onze afdeling haalde net geen 1400 mpm. Toch een groot verschil.
Gingen we er van uit dat gezien de snelheid van Noord Holland er rond half één duiven konden komen, wij bijna een vol uur later pas de eerste duif zagen arriveren. De eerste duif was ook de eerste getekende, “MACSIE” tekende weer voor haar zoveelste kopprijs. Pas vijf minuten later was de tweede duif in zicht, hierna volgden ze elkaar prima op. Dit resulteerde in de volgend uitslag:
In de club tegen 489 duiven 1-2-3-4-5-9-10-12-14-15-17-18- etc
In het samenspel tegen 2928 duiven 2-8-9-13-15-22-23- etc in totaal 30 prijzen van 46 mee.
Wat bij mij de laatste twee vluchten opviel was dat de jaarlingen het niet gemakkelijk hadden. Een jaartje routine kwam goed van pas. Ik heb in mijn ploeg 16 overjarige duiven. Vorige week wonnen die allemaal prijs. En deze week was er één die niet op tijd thuis was. Dus 16 van 16 en deze week 15 van 16. Ervaring kwam goed van pas de laatste twee weken.