Uitgepraat over duiven kom je bijna nooit, maar er over schrijven is toch een ander verhaal. Het is bijna elke week hetzelfde liedje als ik achter de PC ga zitten, waar gaan we nu weer eens wat over schrijven.  Als ik dan eenmaal zit lukt het meestal wel om wat op het scherm te toveren. Kan ik helemaal geen leuk onderwerp vinden dan is er altijd nog het lossen van de duiven, een makkelijk onderwerp waar iedereen een andere mening over heeft. Iedere week opnieuw krijg je zodoende toch wat schrijfvoer in je schoot geworpen. Daarom ook deze keer toch een paar regeltjes over het lossen van afgelopen weekend. Het zag er natuurlijk bij het inkorven op donderdag naar uit dat het niet makkelijk zou worden om de duiven te lossen. Als het dan uiteindelijk zaterdag is wordt er maar gewacht en gewacht. Alles in het belang van de duiven. Maar waar ben je wijzer mee. Je weet dat ze over het algemeen niet echt droog thuis kunnen komen. Volgens mij is het dan toch beter om ze zo vroeg mogelijk te lossen. De duiven hebben dan sowieso meer uren de tijd om thuis te komen. Maar het wordt nu al gewoonte dat ze zelfs met bewolking al af gaan zitten wachten. Brabant 2000 stond dit weekend op dezelfde losplaats als Afd 5. Deze duiven werden al om 8 uur gelost te Morlincourt. Waarom onze duiven bijna 3 uur later de terug reis pas konden aanvangen was voor mij niet duidelijk. Al het wachten leverde bij ons een zware k…vlucht op. Precies toen onze duiven moesten arriveren stonden we meer dan een uur in de motregen. De duiven van Brabant 2000 kwamen daarentegen als raketten naar huis. Met een concoursduur van 9 minuten en de snelste duiven aan 1900 mpm  zeker niet slecht. Bij het afslaan waren er bij ons best nog veel duiven onderweg. Zelf moest ik er nog zeven krijgen van de 46 en dat was al om 16.00 uur. Dezelfde dag was er nog maar één gekomen. Daar heb ik het al meer over geschreven op deze plaats. Als het eenmaal richting 17.00 uur gaat komt er bij mij bijna nooit nog een duif naar huis, zeker de jongen niet. Zo ook deze keer dus. Zondagmorgen daarentegen zijn er al snel 5 van de 6 weer thuis. Dus uiteindelijke zullen de verliezen best meevallen.

Maar er was nog een tweede vlucht, namelijk de nationale Bergerac. Hier gaf de nationale lossingscommissie een snelcursus Hoe verknal ik supersnel een wedstrijd.

De duiven in Bergerac werden gelost om 13.00 uur. Op dat moment kon je de eerste meldingen zien op de nationale vlucht Tulle in België. Deze losplaats is hooguit 50 km verwijderd van Bergerac en dan mag je er toch vanuit gaan dat de duiven hetzelfde traject gaan volgen. Deze duiven gingen ruim boven de 1600 mpm. Ofwel bijna 100 km per uur. Kleine rekensom maakt je duidelijk dat de duiven die maar een afstand van 750 km moeten vliegen dezelfde dag nog thuis gaan komen. Daar hoef je toch geen rekenwonder voor te zijn. Als je dan een overnachtvlucht programmeert en de duiven op dit tijdstip lost klopt er iets niet. Volgens mij is er een aantal jaren terug in het lossingsprotocol voor deze vluchten een voorstel aangenomen dat er bij de weersomstandigheden van gisteren er ook op het vroegste uur gelost mag worden.

Maar hiermee is alle gekkigheid nog niet afgelopen. Zo vliegen de duiven die op de eerste dag thuis komen zo maar even meer dan 2900 meter per minuut op de uitslag. Tenminste dat lees ik op de uitslagen van de Compuclub. Zal wel te maken hebben met het speciale rekensysteem voor overnacht vluchten. Maar nu ze niet overnachten vliegen de eerste duiven zomaar 180 km per uur. Bij deze snelheid hadden ze al om 10 minuten over vijf in Zeeland moeten klokken. Probeer dit alles nu eens uit te leggen aan een belangstellende van buiten de sport. Trouwens dit krijg je nog niet fatsoenlijk uitgelegd aan iemand die al vijftig jaar duiven heeft.

We zullen het hier maar bij laten. De betreffende commissies zullen ook zelf wel in hebben gezien dat ze nu niet de slimste beslissingen hebben genomen.

Op ons eigen hok waren we deze week voorzichtig met inkorven. Nou ja voorzichtig, de jongen waren allemaal mee (46 stuks) maar met de oude duiven heb ik alleen de vier duiven ingekorft die volgende week sowieso niet mee gaan naar La Souterraine. Komende week een drukke week. Dinsdag inkorven voor Cahors, woensdag inkorven voor La Souterraine, donderdag de jongen naar Pont St Max en dan als klap op de vuurpijl de eerste nalijn vlucht op zaterdag. Wat ik nu ga schrijven is echt waar, wij vliegen de eerste nalijn vlucht vanuit Meer, voor mij de ongelooflijk afstand van wel 33 kilometer. Daar gaat de tweede ronde jongen op mee. Dus als alles een beetje mee zit gaan we  zaterdag heel de dag duiven opwachten. Inmiddels heeft het bestuur in al haar wijsheid besloten Meer als africhting te beschouwen.

De vlucht van gisteren kan ik in het kort omschrijven als een butvlucht. Maar wel een vlucht met een gouden randje. Onze eerste duif was een jong en deze kwam zover ik kon kijken uit het NO terug. Dat is natuurlijk meer regel dan uitzondering met zo’n wind. Op het systeem kwam een snelheid van 1833 mpm. De volgende duif liet 4 minuten op zich wachten, opnieuw een jong. Weer 5 minuten wachten en de eerste oude duif was er. In deze 10 minuten zou eigenlijk het concours gesloten moeten zijn als je naar Brabant 2000 kijkt. Bij ons waren dit achteraf best nog vroege duiven. De oude duif wint de 11^e prijs tegen 803 duiven, in de afdeling 32^e tegen 3164 duiven.

Bij de jonge duiven was het bingo, mijn eerste jonge duif was de snelste van heel de lossing (oud en jonge tezamen) en dat waren maar liefst 31.685 duiven. En het duifje wat vier minuten later kwam had er ook maar 6 voor laten gaan en werd als 7^e afgevlagd van de hele lossing. Zo was het op deze shit vlucht voor mij een heel bijzondere uitslag.

Deze vlucht stond helemaal in het teken van de Golden Classic ringen race. Op deze Morlincourt was het namelijk gelijk al finale. Wie benieuwd is hoe het grote geld uiteindelijk verdeeld is kan het op het volgende webadres vinden:

http://www.clubm-e-d.nl/wp-content/uploads/2017/07/Finalevluchtmorlincourt29juli.pdf