Dat riep zo’n aanmekaarprater in zijn praatprogramma op TV als hij weer van acquit moest gaan.
Het zelfde gevoel heeft ook bezit genomen van mij en mijn broer.
Vrijdag gaan we aanvangen met de eerste officiële vlucht met de oude duiven als Team Bosua.
Hopelijk gaat het net zo voortvarend als met de jonge duiven, maar eerlijk gezegd ben ik daar nog niet geheel zeker van.
Allereerst missen we de routine van een deel oude duiven.
Met alleen maar jaarlingen in de strijd kom je gegarandeerd een keer een vlucht tegen waarop zij het af moeten leggen tegenover de meerjarige ervaring van de oude duiven.
Maar we gaan ons beslist niet in een underdog positie praten, we gaan er gewoon vol tegenaan en zien wel waar het schip strandt.
Misschien kunnen we in de loop van het seizoen wat kwaliteit in de vliegploeg ontdekken.
Daar draait uiteindelijk alles om, kwaliteit, kwaliteit en nog meer kwaliteit.
Zonder dit kun je doen wat je wilt, al gooi je er kilo’s medicijnen in, koop je het duurste voer, ga je ze drie keer per dag opgooien, het zal allemaal voor de kat zijn viool zijn.
Maar…. het grootste probleem is dat je kwaliteit niet kan zien.
Er is er maar één die je kan helpen met dit probleem en dat is de mand, niet meer en niet minder.
Dus simpel opgelost, meegeven die handel.
Waarschijnlijk zullen een hoop melkers denken ja maar, niks ja maar, ja maar is de slechtste raadgever om te slagen in de duivensport.
Het is allemaal zwart/wit maar laat maar weten waarom je het er niet mee eens bent, wil er heel graag iets van leren.

Een jaar vliegt voorbij en als je wat ouder wordt lijkt het alleen maar sneller te gaan.
En als dan ook nog eens de jaartjes voor jezelf gaan tellen (nog een paar weken en we gaan de 70 jaar aantikken) gaan er bovendien rondom in je kringetje steeds meer mensen wegvallen.
Het afgelopen jaar viel onze vader op 91 jarige leeftijd weg, jaren lang mijn compagnon met de duiven, samen ongekende successen verwezenlijkt en veel plezier gehad.
Bijna 30 jaar met z’n drieën samen gewoond en als dat ophoud mis je toch wat.
Mijn beste sportvriend Jan Hermans mocht helaas niet zo oud worden.
Ook hem niet meer om raad kunnen vragen ondervind ik als een groot gemis, meer dan 25 jaar geleden gingen we al op pad naar het verre China, Taiwan en Japan.
Onvoorstelbaar mooie herinneringen gemaakt op deze reisjes, ook hier is een eind aan gekomen.
Misschien wel de meest enthousiaste duivenmelker waar ik zeer prettige contacten mee had was Henri van de Berg, ook hij is er niet meer.
Veel te vroeg (46 jaar) werd hij geveld door een bacteriële infectie.
De laatste in dit trieste rijtje die ik wil noemen is Piet v.d.Heuvel, clubgenoot een eindje in de tachtig maar nog steeds deed hij zoveel als mogelijk aan alle vluchten mee.
Ongekend was zijn jarenlange inzet om alles maar goed te laten verlopen in de club.

Opgevallen.
In het eerder gekopieerde stukje omtrent de problemen in de kring Gouwe & IJssel werd wel duidelijk dat de leden aldaar de zogenaamde massaspelers helemaal zat waren en het spel in deze kring daarom voor gezien hielden.
Zeer benieuwd hoe dit nu allemaal gaat uitpakken heb ik dit met iets meer als normale belangstelling gevolgd.
Veel radio stilte en alleen een verwijzing naar de regelementen, meer kon ik niet achterhalen.
Van enig daadkrachtig optreden, hetzij van de afdeling of de NPO was in geen velden of wegen wat te bemerken.
Net als de landelijke politiek, vooral geen duidelijkheid scheppen.
Gaan het komende weekend volgen op de eerste officiële vlucht wat er gaat gebeuren.

Op eigen hok,
Zijn ze er nagenoeg klaar voor.
Afgelopen zaterdag eerst de duivinnen en later de doffers naar Zevenbergschenhoek gebracht.
Dit puur om de jaarlingen enig begrip wat weduwschap betekend bij te brengen.
De doffers en duivinnen hadden elkaar een week of vijf/zes niet gezien.
De duivinnen kwamen allemaal tegelijk, bij de doffers ontbrak er één die kwam een kwartier later.
Op zondag hetzelfde ritueel maar nu de duiven naar de grens gebracht en allemaal tegelijk los.
Ongeveer 20 waren redelijk kort achter elkaar thuis maar de rest deed er verspreid over de middag om thuis te komen.
Eén was er niet bij de dagsluiting, dezelfde die de dag er voor ook te laat was en tot op heden is hij nog steeds onderweg.
Voor a.s. vrijdag betekend dit met 39 aan de inkorvingstafel.