Met het opleren van de jongen afgelopen week.
Een beetje aan de vroege kant voor mijn doen. Normaal gesproken is het toch gauw een maandje later dat we de jongen in de startblokken gaan brengen.
De reden dat we de eerste ploeg al zijn gaan trainen is vooral omdat ze er volgens mij er klaar voor waren.
Vlogen met het uitlaten zeer goed (voor mijn doen) want dat ze uur wegblijven heb ik in mijn hele lange carrière nog niet meegemaakt.
Zeer goed vliegen houd voor mij in dat ze 15 t/m 30 minuten verdwenen zijn en daarna nog een poosje om het hok blijven toeren.
Ze zijn ook reeds twee keer gevaccineerd met entstof tegen paramixo/rota.
Toch waren ze tussen de entingen in niet echt happy en zijn daarom ook nog eens een paar dagen behandeld met iets tegen Tricho.
Deze eerste ploeg bestaat uit de jongen van de koppeling eind november.
De toen gelegde eieren hebben we bij voedsterkoppels onder gebracht.
Dus de tussentijd tussen deze twee rondes is om en nabij de twee weken en deze duiven zitten op twee afdelingen bij elkaar, 73 stuks bij aanvang van het opleren.
Om er nog enigszins zicht op te hebben kregen de eersten een groene knijpring en de tweede ronde een gele knijpring om.
Op dinsdag 5 kilometer (nog op het eiland) allemaal tegelijk gelost.
Woensdag weer 5 kilometer eerst de groene ringen één voor één daarna de gele tegelijk.
Donderdag opnieuw 5 kilometer en nu de gele ringen één voor één en de groenen tegelijk.
Vrijdag naar Zevenbergschenhoek, dat is ongeveer 10 kilometer maar wel over het water, en het zou niet de eerste keer zijn dat het een zoektocht zou worden.
Maar ik had denk ik goed gezien dat de jongen in orde zijn want alhoewel ze er drie kwartier over deden waren ze allemaal bij elkaar gebleven.
Bij de telling op vrijdagavond stond de teller op 72 dus kun je wel zeggen dat de eerste stappen die gezet zijn de goede waren.
De melkers die thuis blijven met ONO wind om hun jongen op te leren daar ben ik er geen van.
Zie maar waar de wind vandaan kwam afgelopen week.
Dat je bang moet zijn met ONO wind is niet zozeer de wind maar meer een teken dat de jongen gezond moeten zijn anders wordt je met ONO wind gelijk afgestraft.
Kwaliteit is volgens mij ondergeschikt aan gezondheid op zo’n moment.
Dus niet opleren omdat de vluchten voor de deur staan maar opleren wanneer de boel gezond is.
Geduld is en blijft nog altijd een schone zaak.
Een gemiste vlucht is geen ramp, er komen er nog zoveel. Als je geen jongen meer hebt om er aan mee te doen is volgens mij een groter probleem.
De Gouden Duif viering.
Was deze keer door omstandigheden toch enigszins anders.
Allereerst natuurlijk was daar het grote gemis van big boss Jan Hermans.
Maar Jan kan trots zijn op het team wat hij heeft achtergelaten en opgeleid. Onder aanvoering van Rik en Anke werd nogmaals bewezen dat de Gouden Duif viering het grootste duivenmelkers feest is.
Natuurlijk was de gekozen datum niet de gunstigste, maar gedwongen door Covid regels kon het niet anders.
Vergeleken bij de datum waarop het feest al decennia plaats vind waren er toch wel een paar hindernissen te nemen.
Nu was het vliegseizoen al begonnen en moest er bovendien anderendaags bij de baas gearbeid worden.
Twee redenen om een lang verblijf op de viering enigszins in te korten.
Maar zoals gebruikelijk waren we van de partij en hebben er van genoten.
Werden we vroeger uitgenodigd omdat we bij de prijswinnaars waren nu was de uitnodiging er omdat we wel eens wat hand en span diensten voor de DE DUIF doen.
Ons streven is dat we de volgende viering weer worden uitgenodigd omdat we bij de prijswinnaars zijn.
Op de foto kan je zien dat we ons heel goed kunnen vermaken tussen de kampioenen, daar wringt de schoen niet maar we hebben nog een paar goede duiven nodig plus een beetje geluk.
China en Covid.
In China is alles niet zoals wij dat gewend zijn, het is aan de andere kant van de wereld maar het is ook een andere wereld.
Zo zijn ze daar Covid aan het aanpakken op een manier zoals ik denk dat ze er nooit vanaf komen, maar wat weet ik er van.
Mijn Chinese vriend heeft gisteren een mail gestuurd waar de absurditeit vanaf druipt.
U moet weten dat hij een fabriek heeft in Wuhan en zelf woont in Beijing.
Half Februari voor zaken naar Wuhan maar net voordat hij terug wilde keren naar Beijing werden er een paar besmettingen met Covid ontdekt.
Van de autoriteiten in Beijing mocht hij toen niet terug komen naar zijn huis ondanks dat hij dagelijks contact opnam met zoals hij dit noemt met Beijing government.
Uiteindelijk mocht hij op 23 April terugkeren naar zijn huis in Beijing.
In Beijing heeft hij een woonhuis en zijn duivenhok staat op een andere plaats (20 minuten verwijderd hiervan). Voor alle duidelijkheid dit duivenhok zou hier een luxe verblijf zijn met alles erop en eraan.
25 April kon hij niet erg in slaap komen en was daarom reeds om 05.00 uur aanwezig op zijn duivenhok.
Dan om 07.00 uur besluit zijn residential district in lockdown te gaan om dat er ook in Beijing besmettingen zijn waargenomen.
En meer nog die waren in mijn vriend zijn residential district.
Tot eergisteren waren dat 20 gevallen in totaal maar het gevolg voor mijn vriend is dat hij niet meer naar zijn huis mag en op het duivenhok moet blijven. Dit kan in totaal acht weken gaan duren.
Door deze besmettingen zijn ook alle vluchten voor de rest van het oude duiven seizoen gecanceld.
Als alles goed gaat zal er met de jongen waarschijnlijk in Oktober weer gevlogen gaan worden.
En zo doen ze dat in China.