Ik heb mezelf een poosje bezig gehouden met een nieuwe lay-out om mijn website te verbeteren. Dat is naast de duiven één van mijn andere hobby´s. Kan mij daar vele uren mee bezig houden en heb er nog veel lol in ook. Nadeel hiervan is dat ik dan niet toe kom aan het schrijven van een nieuwe blog. Voor mij kwam het deze keer goed uit omdat ik een periode had van weinig tot geen inspiratie. Ga het in de toekomst ook een beetje meer vrijblijvend doen. De verplichting dat ik elke zondag een nieuwe blog moet plaatsen (ik moet niks maar had mijzelf deze verplichting opgelegd) daar ga ik een beetje van afstappen. In de toekomst kun je een blog op ieder moment verwachten. Als er nieuws te melden is ga ik het zo snel mogelijk op de site plaatsen.
Inmiddels ben ik in de drie weken dat er geen blog is gepubliceerd gestart met mijn jonge duiven. Even ter herinnering:
ik had op een gegeven moment in mijn vliegploeg ( de eerste twee rondes ) 51 jongen. Tot aan het opleren waren er niet veel gesneuveld. Tijdens het opleren was er één trainingsvluchtje waarvan er een stuk of vijftien in één keer niet meer terug waren gekomen. Hiervan zijn na verloop van een dag of tien meerdere terug gekomen die allemaal zonder uitzondering gewond waren. Dat resulteerde er in dat ik de eerste vlucht 27 jongen had om mee te geven. Dit was niet de eerste vlucht die op het programma stond want toen moest ik de jongen kuren tegen een opflakkerende misselijkheid en schijterij. Dat de tweede vlucht werd afgelast kwam mij om deze reden heel goed uit.
De vlucht vanuit Lennik werd dus de eerste vlucht voor mij in 2019. Zoals vermeld kon ik op deze vlucht 27 jongen meegeven. Het resultaat was even verrassend als sensationeel. In de club de 1e prijs tegen 211 duiven, in het samenspel de 2e prijs tegen 2364 duiven. Wat deze uitslag voor mij zo sensationeel maakt is dat ik om precies te zijn 15 minuten moest wachten op mijn tweede duif en dat dit ook gelijk alle prijzen waren die ik op deze vlucht heb gewonnen. Dus 2 van de 27 op de uitslag en drie duiven zijn nog steeds onderweg.
Een paar keer per jaar gaan Peter en ik samen naar duivenarts Schroeder, en laat die afspraak nu net die week zijn na die magistrale uitslag vanuit Lennik. Na de nodige onderzoekjes ( mest en keel ) vond Vincent cellen in de keeluitstrijkjes van de jongen die duiden op ontstekingen. Moest de duiven kuren met medicijnen tegen ornithose. Kon volgens hem de jongen gewoon doorspelen. Zodoende woensdag en donderdag medicijnen, vrijdag de dag van inkorving niks en vanaf thuiskomst zaterdag, zondag en maandag de kuur afgemaakt.
De tweede vlucht werd dus gespeeld midden in een kuur. Dit was de vlucht Quievrain. Op deze vlucht werden 23 jongen meegegeven want op donderdag kwam er één jong van de training terug met een gebroken poot.
In de club tegen 184 duiven won ik 2-4-5 in totaal 8 prijzen.
In het samenspel tegen 2234 duiven was dit 32-70 en 71 etc
Wat vooral opviel na deze vlucht was dat de duiven verschrikkelijk vieze mest maakten. Het was net alsof ze een week geen eten hadden genuttigd. Natuurlijk mogen duiven na de vlucht best een vies strontje maken maar dit was toch anders. Ik denk dat dit kwam door de medicijnen.
Opnieuw had er één duif geen zin om bij ons te blijven wonen.
Deze week bestond ons leger dus uit 22 eenheden waarmee we de strijd moesten aangaan. Inmiddels was de ziekenboeg (de gewonden) uitgegroeid tot maar liefst 8 stuks. Op dit moment zijn er dus in totaal nog 30 duiven van de 51 waarmee ik gestart ben op het hok aanwezig.
De derde vlucht werd Peronne en door het slechte weer op zaterdag de eerste vlucht met twee nachten mand.
Op deze vlucht winnen we in de club tegen 160 duiven 1-8-11 en 13.
In het samenspel Drechtsteden tegen 1951 duiven 1-36-58 en 64 en 8 prijzen in totaal.
Het gaat dit jaar net als bij de meesten onder ons met horten en stoten.