Dat er op dit moment al veel liefhebbers van het jonge duiven spel meer dan vier weken op hun handen moeten blijven zitten.
Vergeleken bij een paar jaar geleden is het toch eigenlijk een schandaal dat er gewoon niet gedacht wordt aan het plezier van een groot aantal liefhebbers en is hun resoluut een maand lang echt competitie plezier door de neus geboord.
Zijn de mensen die in de winter het beleid bepalen nu echt zo ver van de echte duivensport afgedwaald dat het hun geen moer interesseert en dat zij denken dat wij er zijn voor hun in plaats dat zij er zijn voor ons.
Hebben denk ik geen idee wat het betekent als je als liefhebber hebt gekozen om alleen met jonge duiven te spelen en dat er dan gewoon een maand duiven plezier van je wordt afgepakt.
Maar het is schijnbaar makkelijk om deze groep duivenmelkers keer op keer in de hoek te zetten en er mee doen wat je wilt onder het mom van diervriendelijkheid.
Weet je wat diervriendelijk zou zijn; jonge duiven zoveel mogelijk ervaring op laten doen zodat ze niet bij ieder wissewasje achterblijven wanneer het oude duiven zijn.
Door het zoveel jaren onthouden van een gedegen selectie wordt onze duivenstapel gewoon een beetje achterlijk gehouden en zijn we mooi weer vliegers aan het kweken.
Maar onze winterse beleidsbepalers zijn hier compleet blind voor en gaan alleen nog maar meer onzin verzinnen en hebben dan daarna het lef om te zeggen dat de liefhebbers tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen.
Weet je wie er in bescherming genomen worden, dat zijn de liefhebbers die een bestuur hebben dat toestaat dat er in no-time 12 vluchten op het programma staan die allen rond de 1000 kilometer zijn.
Of zouden die wel allemaal naar huis komen?
Ik daag de bestuurders uit om hier ‘n vlucht van het programma te halen.
Trouwens nog zoiets, het nationale vliegprogramma.
Dit gedoe is één groot circus met als grootste truck de deelname aan de olympiade verbinden aan de vluchten van het nationale vliegprogramma.
Hoe krijg je het verzonnen om je eigen liefhebbers een handicap te geven tegenover alle buitenlandse deelnemers die gewoon al hun wedvluchten mogen gebruiken.
Al deze overbodige regeltjes kan je heel simpel oplossen door het vliegprogramma op Belgische leest te organiseren.
Heb het vermoeden dat er niet veel bestuursleden zijn hoe het er daar aan toe gaat.
Vanaf bepaalde data starten met Vitesse, Midfond , Fond en Jonge duiven en laat de afdelingen zelf uitzoeken wat hun leden willen en daar naar handelen zonder het belerende vingertje vanuit Papendal.
Maar ja, zo werkt het nu eenmaal als er nieuwe bestuursleden aantreden, in het NPO bestuur willen ze allemaal het wiel opnieuw uitvinden.
Wat dan meestal uitdraait op een financieel debacle.
We hebben een bestuur gehad dat een koeriersdienst in het leven wilde roepen, resultaat was dat we net niet failliet gingen.
Een ander bestuur ging in zee met een rekenbureau dat de uitslagen gratis zou aanbieden, resultaat opnieuw een financieel probleem.
Er was een bestuur dat vernieuwing zocht in het aanbieden van heel veel automatisering, financieel misschien geen probleem maar wel weer een poging het wiel uit te vinden.
En nu is er weer een bestuurslid dat ergens gelezen heeft dat er een cloud bestaat en heeft het bestuur zo gek gekregen dat dat wel wat zou zijn voor ons.
(Misschien wel interessant te lezen wat Cees Epping hier over schrijft op zijn blog http://www.duivensport.nl/ )
Kortom een aaneenschakeling van vernieuwingen die tot niets hebben geleid, of misschien toch de noodzakelijke contributie verhogingen om een faillissement af te wenden.
Ik stop ermee want ik dwaal een beetje af van mijn insteek waar ik dit stukje mee ben begonnen, namelijk het ongebreideld vernietigen van het jonge duiven vliegprogramma.
Mocht het bestuur een poging doen om hun huidige ledenbestand op peil te willen houden stop hier dan mee en geef ons een echt vliegprogramma.
Wij hebben namelijk duiven om mee te concoursen en wat plezier hieraan te beleven, niet meer en niet minder.
En de dader is:
In de blog van vorige week heb ik de problemen met onze jongen besproken.
Het medicijn wat wij van Vincent hebben meegekregen heeft volgens mij een positief resultaat.
De duiven hebben weer trek in het voedsel wat hun voor de neus komt en dat is eigenlijk nog niet gebeurd sinds het spenen.
Ook is de mest heel langzaam van kleur aan het veranderen.
Toch hebben we na overleg besloten twee duiven naar het lab te brengen en een goed onderzoek te laten plaatsvinden.
Het resultaat hiervan kunt u voor een groot gedeelte hieronder lezen.
Vincent kwam tot de conclusie dat de circo besmetting niet de reden was van mijn problemen (op dit moment heeft heel veel duiven het circo onder hun leden) maar voor mij was de bacterie met de moeilijke naam het probleem.
Deze bacterie heeft zich op jonge leeftijd genesteld in de darmwand van de jongen en heeft zich daar opgehoopt en gezorgd voor een dikke darmwand.
Althans zo heb ik het met mijn leken verstand begrepen.
Zo waren ook alle problemen te verklaren die mijn jongen al een paar maanden lieten zien.
Hopelijk zijn we hier nu van verlost en kunnen we een leuk jonge duivenseizoen draaien.
Blijft natuurlijk altijd nog de mogelijkheid dat ze sportief gezien niet veel meer waard zijn, maar dat zien we dan wel weer.
