Lekker een weekje er tussenuit geweest. Naar Torremolinos, Zuid Spanje. Nu zullen er veel die mij kennen wel denken dat ik een beetje van het padje af ben. Maar nee hoor, ik ben echt naar de zon geweest. Verschrikkelijk warm was het. Eigenlijk te warm voor een blanke. En echt, er zijn er maar heel weinig die blanker zijn dan ik. Maar al met al was het best een prima weekje.

Lekker geen verplichtingen aan de duiven is ook wel eens heel fijn. Door dit alles zitten ze dit jaar al heel snel in de winterrust. Het enige wat ik nog niet heb gedaan is het apart zetten van de doffers en duivinnen. De oude duiven zitten inmiddels ook voor de eerste keer op eieren. In het voorjaar heb ik ze zoals al eerder geschreven drie weken bijeen gelaten. Toen dit voorbij was had nog niet de helft een partner, laat staan eieren. Nu zit op een enkeling na alles op eieren na twee weken. Weet je wat ik ook aan het doen ben? Ik ben nu op aan het schrijven wie waar in welk broedhok gekoppeld zit. Je zal het waarschijnlijk niet geloven maar dit jaar heb ik echt nergens naar gekeken. Komt bij dat ik een geheugen heb als een zeef. Dit tezamen heeft er voor gezorgd dat ik een seizoen achter de rug heb dat voor mijzelf heel relaxed is verlopen. Komt bij dat het volgens mij aan de prestaties geen afbreuk heeft gedaan. Ben ook van plan om met kleine aanpassingen dit systeem te blijven doen volgend jaar. Eén van die aanpassingen is dat ik in het voorjaar toch een klein beetje ga sturen bij het koppelen. Al is het alleen maar dat ik zelf weet wie nu eigenlijk met wie waar gekoppeld zit. Maar in grote lijnen is het beslist niet tegen gevallen.

Heb nu ook een systeempje waardoor ik wat meer duiven kan houden zonder dat er veel meer werk aan vast zit. Zit alleen nog te twijfelen of dat ik hele hok ga aanpassen of dat ik het “oude” oude duiven hok laat zoals het is. In dat hok moeten dan volgend jaar een deel jonge duiven komen. Maar dat brengt weer extra werk met zich mee. Dus voor mijn gemak zou ik eigenlijk voor de hele lengte van het hok een ren moeten plaatsen. Maar dan denk ik weer “Hoe lang heb ik überhaupt nog duiven”, is het dat allemaal wel waard. Nog een paar dagen alles overwegen en dan zijn we er wel uit wat we gaan doen.

Morgen gaan we eerst eens opschrijven wat er nog zit. En gaan de selectie even doorvoeren. Kortom morgen druk druk druk. Ik vind dit eigenlijk één van de leukste dingen om te doen op het eigen hok. Heel de boel eens goed op de kaart zetten. Bovendien alle ballast eens verwijderen. En dan met frisse moed en oude hekel de winter in gaan.

Vandaag ben ik bij mijn vrienden Jan en Rik Hermans duiven gaan opwachten. Die hadden nog een jonge duiven vluchtje vanuit Chateauroux op de agenda. Eén van de vier nationale vluchten voor jonge duiven in België . En gezien de vorige resultaten was het een plek waar men ook wel vroege duiven kon verwachten. Want als je van Bourges de 1e Nationaal pakt, van La Souterraine de 2e nationaal en een hele serie duiven in de eerste honderd op de drie vorige nationale vluchten mag je toch wel spreken van de “place to be” op deze afsluitende Chateauroux. Het zag er allemaal veelbelovend uit, want veel mooier weer kan je je niet wensen. Rik had de vorige drie vluchten meestal tussen de 30 tot 40 jongen mee. Zo ook deze keer, 32 zaten er in de strijd. Een klein verschil met de vorige vluchten was er toch wel. Bij mijn vraag aan Rik of hij dacht kanshebbers te hebben, “op de 1e Nat Bourges winnaar na zijn alle goede jongen mee”. Dit ploegje was 22 eenheden sterk. Daarnaast waren er 10 jongen voor de eerste keer mee op een nationale vlucht. Wel drie keer mee geweest naar Souppes (midfond) zoals ze daar spelen met één nachtje mand. Dus deze 10 waren aan hun examen bezig deze vlucht.

Maar nu de vlucht zelf. In België is er bij de K.B.D.B. dit jaar een nieuw systeem in gebruik genomen. Dit systeem maakt het mogelijk de aanmeldingen live te volgen. Zo kan je precies zien welke route de duiven volgen aan de hand van deze meldingen. Meer nog kan je ook zien hoe laat je een duif moet klokken om bij de winnaars te behoren. Echt een stukje meerwaarde vind ik.

Volgens de meldingen moesten de duiven rond kwart over twee vallen voor een super vroege. Maar het was deze keer iets anders. Er moest gewacht worden tot 14.26 voor de eerste duif viel. In de buurt waren er inmiddels al duiven gevallen. De eerste duif was er één van de tweede ronde. Dus van de nieuwelingen. Toen er eenmaal 1 over de brug was kwamen ze bijzonder vlot. Maar liefst 11 duiven in 9 minuten. Het eindresultaat was dat met één echte vroege het weer een super uitslag was geweest maar die ontbrak er nu net aan. In totaal 19 prijzen van de 32. De 10 duiven van de tweede ronde wonnen 1 prijs. (dit was wel hun eerste duif) en hun 22 duiven van de eerste ronde winnen 18 prijzen. In de Kempische fondclub tegen 321 duiven was dit goed voor 5-7-9-10-15-16-17-21-25-26-27 enz. Provinciaal werd begonnen met de 46e prijs.

Zoals u weet wordt er in België met dubbelingen gevlogen. Ook in de Kempische Fondclub was er een dubbeling voor oude duiven. Waren er bij de jongen dus 321 in concours. Bij de oude duiven waren dit een magere 34 duiven. Bovendien had de eerste oude duif in het jonge duiven concours geen prijs meer gehad. Dat mag toch wel een heel erg groot verschil heten.

Zo nu zit het seizoen wat duiven kijken betreft er echt op. Op naar 2017.