Afgelopen maandag zijn de kweekduiven weer bij elkaar gezet. Dit is zo’n beetje het sein dat het nieuwe seizoen is begonnen. Het is altijd wel een dag dat ik heel de dag er mee bezig ben. Eerst alle duiven in de mand zetten. Daarna heel het hok schoon maken. Roosters eruit en eronder ook eens de boel verwijderen. Broedhokken terug plaatsen. Dan de doffers vast in hun nieuwe broedhok plaatsen. En dan zitten we inmiddels wel een eindje in de middag. Als het avondeten erop zit is het inmiddels donker genoeg. Om het knokken onderling tegen te gaan wachten we met het bij elkaar zetten totdat het helemaal donker is. Je zet ze snel bijeen en dan gelijk het licht uit. De andere morgen zit alles netjes onder en op elkaar. Nooit geen knokken meer. Dan volgen een paar dagen dat je om het uur even naar het hok gaat om een koppeltje los te laten uit het broedhok. Er zijn dan altijd wel een paar duiven die eigenwijs doen en constant het verkeerde broedhok willen innemen. Dit jaar, hopelijk een goed voorteken, had ik op de derde dag alles los op het hok. Nu moet u weten dat mijn kweekhok bestaat uit vier afdelingen met ieder acht broedhokken. Dus dan moet op een gegeven ogenblik de tussendeur open. Weer een periode dat het opletten geblazen is. Nadat alles tot dan toe zo voorspoedig ging was het dit keer iets minder. Aan de voorkant (twee afdelingen) ging het echt voorbeeldig niks geen trammelant. Aan de achterkant (ook twee afdelingen) daar was het hommeles. Twee koppels die het gelijk aan de stok kregen met twee andere koppels. Het waren voornamelijk de duivinnen die regelmatig verkeerd bleven vliegen. Een derde koppel heeft het kort maar krachtig opgelost. Ook hier hadden de twee duivinnen het uit gevochten. Redelijk gehavend maar wel gelijk opgelost. De vier andere koppels zitten nu nog even om en om vast. Morgen gaat weer alles los en we zullen wel zien. Het zal zich zelf wel oplossen.

Woensdagmorgen naar Charel de Zwart in Den Haag geweest. Ik had op de beurs afgesproken om langs te komen voor een stelletje broedhokken. Nu wil het toeval dat hij pas twee dagen open was gegaan in zijn nieuwe pand . Waar hij nu zit heeft hij prima de ruimte. Heel anders dan zijn vroegere adres in de binnenstad van Den Haag. Daar was het niet meer te doen, hij vertelde mij dat het gebeurde op een drukke dag dat er zo maar 10 tot 15 auto’s dubbel geparkeerd stonden om zijn winkel te bereiken. Met medewerking van de gemeente heeft hij nu een plek met genoeg parkeer ruimte. Hij mag een duivenhok op het dak van de loods gaan plaatsen van maar liefst 16 meter. En op het moment dat ik er was kon je zien dat ook zijn vroegere klanten het plekje al hadden gevonden. Er liep volk zat binnen. Bij Charel draait het ook om een andere duivensport, namelijk het wegvangen van elkaars duiven. Vooral in Den Haag was/is dit een grote sport. Nu is het zo, als er een duif van een andere liefhebber was weggevangen je hem in de winkel van Charel terug kon kopen. Aan één kant van de winkel stonden alleen maar kooien met in iedere kooi zo’n lokduif. Allemaal bijeen gevangen door de concurrentie en dan verkocht aan Charel. Die er op zijn beurt weer klein geld van probeert te maken door ze weer door te verkopen. Ook worden hier jongen gebracht van die lokduiven en dan te koop worden aangeboden . Duidelijk was er levendige handel in die duiven.

Ik was bij Charel terecht gekomen omdat hij naast al die andere activiteiten ook nog een timmerfabriek(je) heeft gespecialiseerd in duiven benodigdheden. Het is namelijk de bedoeling om komend jaar twee jonge duiven hokken om te bouwen tot hokken waar ik met oude duiven op kan spelen. Daarvoor nodig zijn twee duivinnen bakken. En ook zijn nodig een flink aantal broedhokken van een heel kleine afmeting. Speciaal voor mij worden nu die broedhokken gemaakt en over twee weken afgeleverd. Dus gaan we dit jaar weer eens iets nieuws proberen. Hoe het er allemaal uit gaat zien zal u mettertijd wel kunnen aanschouwen hier.