Bijna 60 jaar terug in de tijd met wat stukjes uit het N.P.Orgaan nr 8 van 1966.Gewoon leuk om eens te zien wat er toen te beleven was.
Dit stukje tekst over de beste jonge duif van Nederland spreekt voor zich.
Kort maar krachtig zoals de stukjes altijd verschenen van de hand van Harry Du Puy.
Kort maar krachtig zoals de stukjes altijd verschenen van de hand van Harry Du Puy.
De volgende is een ingezonden mening van iemand uit Ooltgensplaat.
Wat zou deze man overkomen als hij de huidige commerciële duivensport zou meemaken, waarschijnlijk veel ongeloof.
Het vliegprogramma uit 1966 maakt duidelijk dat er met de jonge duiven niet zuinig werd omgegaan.
Zo staat hierop een Orleans en een Chateauroux en als u dan weet waar Den Helder ligt mag je zeggen de sterkste blijven over.
Zo staat hierop een Orleans en een Chateauroux en als u dan weet waar Den Helder ligt mag je zeggen de sterkste blijven over.
Ook in 1966 werd er geadverteerd om wat pieken te verdienen.
Maar twee hele goede fondmannen (misschien wel de besten van hun tijd) moesten ook toen een advertentie plaatsen om klanten te winnen.
Er was wel een heel groot verschil in adverteren, terwijl de resultaten niet zo ver uiteen liepen.
Misschien de één een beter handelsman dan de andere.
Maar twee hele goede fondmannen (misschien wel de besten van hun tijd) moesten ook toen een advertentie plaatsen om klanten te winnen.
Er was wel een heel groot verschil in adverteren, terwijl de resultaten niet zo ver uiteen liepen.
Misschien de één een beter handelsman dan de andere.
Op eigen hok was deze week heel teleurstellend.
Als er een wandelvereniging voor duiven bestond dan moet ik ze daar voor inschrijven want ze kwamen echt in wandeltempo naar huis.
De vlucht was vanuit Arras voor ons 230 km.
Hadden 28 duiven mee en begonnen met de 115e prijs in de club van 1500 duiven.
Het enige positieve was dat we nog 17 prijzen maken maar verder was het echt naadje, zal ver in tijd terug moeten wil ik nog eens zo’n slechte uitslag terug vinden.
Als er een wandelvereniging voor duiven bestond dan moet ik ze daar voor inschrijven want ze kwamen echt in wandeltempo naar huis.
De vlucht was vanuit Arras voor ons 230 km.
Hadden 28 duiven mee en begonnen met de 115e prijs in de club van 1500 duiven.
Het enige positieve was dat we nog 17 prijzen maken maar verder was het echt naadje, zal ver in tijd terug moeten wil ik nog eens zo’n slechte uitslag terug vinden.
Dit was niet de reden dat ik een paar dagen later dit bericht plaats maar ik was heel erg aan het puzzelen om de bovenstaande foto’s duidelijk te krijgen, hopelijk kunt u die nu wel lezen.