Morgen gaan broer Ton en ik naar dé verkoop van het jaar, je hoeft niet zoveel fantasie te hebben om te verzinnen dat dit de verkoop is van Gerard Koopman.
Gerard Koopman is zoals ik wel eens meer zeg niet alleen wereldberoemd in heel Nederland maar hij is werkelijk bij een ieder die maar iets weet over de duivensport wereldberoemd.
Een naam opgebouwd door de jaren heen die te vergelijken is met beroemdheden als een Gaby VandenAbeele, een Leo Heremans en meer recent Gerard en Bas Verkerk of een Willem de Bruijn.
Als ik het goed heb begrepen gaat Gerard nog enige duiven aanhouden om mee te kunnen doen aan een paar One Loft Races, zo blijft het tijdperk Koopman nog enigszins in leven en hij zal zeker niet meedoen om het meedoen.
Ik ken Gerard niet zo goed als de mensen waarmee hij dagelijks mee om gaat maar ik kan zeggen dat ik Gerard ook van een andere kant heb meegemaakt.
Een paar keer waren we tegelijkertijd zowel in Japan als in China, beide om een paar duifjes aan de man te brengen want er moest uiteindelijk wel brood op de plank komen.
In Japan waren we toentertijd op uitnodiging van Kenichi Yoshihara vanwege een jubileum van zijn bedrijf Champion Trade Co en daarnaast ook nog een beurs in China.
Een trip was dit van in totaal tien dagen, eerst in China en daarna in Japan met een ploeg van misschien wel dertig duivenmelkers uit België, Nederland en Duitsland onder leiding van de Fam. Hermans werd een belevenis om nooit te vergeten.
Op deze reis hebben we Gerard ook van een andere kant behalve als duivenmelker kunnen meemaken.
De meeste dagen waren we gebonden aan een vaste planning maar in Japan was er een dag dat we er zelf maar wat van moesten maken.
Bij het ontbijt wisten vriend Jan en ik niet goed waar we nu onze dag eens aan konden besteden maar redding was nabij in de vorm van Gerard.
Gerard was na het bestuderen van enige folders op het lumineuze idee gekomen om een kwekerij van Koi karpers te gaan bezoeken.
Ook Heinz Zeegmuller (de Duitse fondspeler) sloot zich aan en na enig zoeken en vragen in ons beste Japans wisten we de kwekerij te vinden.
Dat zag er ongeveer uit als de onderstaande foto en er waren een veelvoud van de hier getoonde kweekbakken. In iedere bak waren vissen van dezelfde grote bijeen gebracht, zo waren er van 10 cm groot maar ook van een halve meter.
Dit om aan te geven dat het niet alleen om duiven draaide bij Gerard.
Een heel andere kant heb ik van deze wereldreiziger ook gezien in Japan want je dag vol maken is één ding maar dan is er uiteraard nog de avond en na het diner was er zoals de Belgen in onze ploeg zo leuk konden zeggen “Er moest nog een stapke in de wereld gezet worden” en kom je wel eens in gezellig barretje terecht.
Gerard vond het er zo gezellig dat hij in no-time bovenop de tafel stond en ook daarin was hij weer een uitzondering vond het personeel en hij moest daar maar gauw vanaf komen.
Kortom een pracht kerel van alle markten thuis.
We gaan de duiven op deze verkoop eens uitgebreid bekijken en misschien, wie weet kunnen we een kampioentje bemachtigen, maar heb zo’n flauw vermoeden dat we het mandje gerust thuis kunnen laten.