Tegenwoordig kun je al een reeks dagen vooraf het weer interpreteren welke kant het ongeveer heen kan gaan.
Nog niet zo heel veel jaren terug konden ze nog niet met zekerheid zeggen wat voor weer het een paar dagen terug was geweest.
Daar is gelukkig wel het één en het ander in veranderd, ik ga niet zeggen dat er tegenwoordig tot op het uur het weer voorspelt kan worden maar dat het aardig in de buurt komt daar kan je wel op rekenen.
Als duivenmelker verloopt de week meestal als volgt; er wordt op zondag voorgenomen om geen duiven in te korven als het weerbericht slecht is voor het volgende weekend maar van dit besluit blijft meestal maar weinig over als de dag van inkorving daar is.
Wij (mijn broer en ik)zijn allergisch voor de windrichting Zuid-Oost.
Eerst en vooral is het de ideale wind om zomaar je beste duif te verspelen.
Heel vreemde uitslagen/thuiskomsten is geen uitzondering, een voorbeeld: twee seizoenen terug de eerste opleer vlucht hadden we de hele ploeg oude duiven mee en verspelen zomaar een tiental oude duiven die al overal waren geweest er is er ook nooit geen één van nagekomen.
Bovendien is het voor ons aan de oostkant bijna onmogelijk om een mooie uitslag te verwezenlijken want het is en blijft een wind sport.
Toen op maandag deze windrichting meerdere dagen achtereen werd verwacht op meerdere weerstations konden we het niet nalaten om te zeggen we korven niet in.
Op het programma stonden twee vluchten Issoudun met oude en Quievrain met jonge duiven.
Omdat ik weet dat het weerbericht nog wel eens wil veranderen werden de duiven toch voorbereid om ingekorfd te worden en de beslissing te nemen op de dag van inkorving.
Zo werd besloten om de oude duiven voor Issoudun mee te geven, dit werden er vijftien.
Onderweg naar de club om de oude duiven in te korven hebben we toen besloten om de jonge duiven niet mee te geven, dit was wel een vervelende beslissing omdat we met de jongen graag weer de strijd waren aangegaan na de afgelopen twee vluchten.
Na ons eigen besluit werd er vanuit de afdeling besloten om de jonge duiven vlucht in zijn geheel af te lassen, waar wij ons geheel in konden vinden.
Dus was er alleen Issoudun om op te wachten en het werd lang wachten, het duurde maar liefst 1 uur en 34 minuten eer de prijzen in de club verdiend waren.
Gelukkig hebben we op dit moment een koppeltje duiven die jongen geven dat er tegen kan om wat opzij te zetten als het weer wat tegen zit.
Zo winnen we in de club de 2e de 4e en 9e prijs tegen 248 duiven met achtereenvolgens een kleindochter een zoon en een dochter van dit koppel.
In de afdeling tegen 4100 duiven zijn dit de 16e de 36e en 116e prijs.
Totaal maken we 10 prijzen van de 15 op de nationale uitslag.
Maar opnieuw maakt de ZO wind ons niet vrolijk.
Voor alle duidelijkheid, de totaal uitslag daar waren we zeer tevreden mee maar we missen nog twee duiven waaronder “LIZZY” een duivin die dit jaar als jaarling de 1e Pontoise tegen 4362 duiven en de 20e Chateauroux 5916 duiven won.
Je zou voor minder een hekel aan ZO wind krijgen.
Het koppel waar de eerste drie duiven aan verwant zijn is:
