Inderdaad, ik heb het nogmaals over China. Een kwart van de wereldbevolking woont daar, maar toch een bevolking die luistert naar hun leiders. Tegen het hogere gezag ingaan is daar not done. Toch wel anders dan bij ons. Hier wordt er geluisterd naar iedere actiegroep en hoe groter je mond hoe meer je gedaan krijgt. Wat beter is laat ik in het midden maar zet toch wel vraagtekens bij sommige acties. Zo is die hele zwarte pieten discussie bij ons natuurlijk te gek voor woorden. Sinterklaas en zwarte piet is niets meer en niets minder dan een kinderfeest. Nee zegt één of andere zelf benoemde tegenstander van dit fenomeen. Het is het in beeld brengen van wat mijn voorvaderen 150 jaar geleden is aangedaan. Ik denk dan maar dat die man te veel vrije tijd heeft en eens buiten moet komen. Wie weet is het wereldje waar hij in leeft wel heel anders dan de onze.
Om terug te komen op het China van nu. Daar gelden andere regels. Je heb je daar maar te schikken in wat de overheid beslist. Ook geen systeem om over naar huis te schrijven. Maar daar maken ze zich niet druk over wat er 150 jaar geleden is gebeurd. Denk dat het meest ideale ergens tussen deze twee systemen in zit. Net als op het duivenhok zal de gulden middenweg de beste oplossing zijn.
Hoe meer dat je in China komt hoe minder je er van begrijpt. Wat mij wel duidelijk is geworden dat je er als gewone werkman heel weinig tot niks te vertellen hebt. Om het energie gebruik een beetje in toom te houden zijn er toch wel drastische maatregelen getroffen. Zo mag je in Beijing in een auto rijden, maar niet elke dag. Ieder kentekennummer heeft één dag in de week dat hij niet op de weg mag verschijnen. Niet echt makkelijk als je elke dag naar je werk moet met de auto. Mijn gastheer heeft geen last van dit probleem. Voor de ene dag dat hij niet mag rijden met zijn wagen heeft hij andere auto met een ander nummer. Geld maakt niet gelukkig maar is toch wel makkelijk op deze manier.
Als wij daar zijn is er meestal ook een tolk aanwezig. Deze tolk heeft een reguliere baan als vakantie planner bij een vakantie bureau. Op haar vrije dagen kan zij op deze manier wat bijverdienen. De dagen dat zij op het duiven kantoor was droeg ze altijd een jas. Na een paar dagen gaat dit wel opvallen. Kan het dan niet nalaten om te vragen waarom zij dit deed. Zij bleek last te hebben van haar rug en probeerde afkoeling te voorkomen omdat er thuis nog geen gas was. Kon in eerste instantie niet gelijk de link leggen, maar thuis bleek het niet echt warm te zijn. De reden hiervan is dat pas op 15 November het gemeente bestuur van Beijing weer de gaskraan open ging zetten. Inderdaad, de kachel kon pas weer op 15 November aangezet worden. En op 15 Maart 2018 gaat de kraan dan weer dicht. Daar hebben ze geen pientere gasmeter nodig.
Nog een duiven weetje.
In China is bijna alles extreem, het aantal melkers, het ongewone gokken, maar ook zijn er vluchten met extreme afstanden. Of wat denkt u van een vluchtafstand van 2000 kilometer. Deze worden elke jaar nog vervlogen. Duizenden duiven in concours waarvan er maar een zeer klein percentage na een paar weken boven water komen. De eerste duivenmelker waarvan Chaodong de duivensport leerde was ook zo’n liefhebber van extreme afstanden. Zo won deze man genaamd Mr Song Jin Long in 1983 een vlucht van maar liefst 3500 kilometer, ja u leest het goed drie duizend vijfhonderd kilometer. In concours 35.000 duiven. Na precies 85 dagen arriveerde de eerste duif bij Mr Song Jin Long en werd hiermee als winnaar afgevlagd. Tegelijk was het ook de enigste duif die op de uitslag kwam. De tweede duif is namelijk nog steeds onderweg. Duidelijk een gevalletje van teveel kilometers.

Deze week via een brief van de N.P.O. bevestiging gekregen dat we in 2017 nationaal kampioen op de dagfond zijn geworden. Een titel die we nog niet op ons palmares hadden. Maar waar we uiteraard best trots op zijn. Volgende week meer hierover.