Op naar België ……
Afgelopen vrijdag zijn we weer eens ouderwets op pad gegaan om aan duiven te geraken. En met we bedoel ik Jan Ouwerkerk en ikzelf. Ouderwets is misschien een groot woord, maar rond 1980 gingen we al samen op pad om zo hier en daar wat goede duiven te zien en of te kopen. Ik weet nog als de dag van gisteren dat we naar Wim Muller in Wilhelminadorp gingen. Prachtig weer en super fondduiven gezien die dag. Jan kocht toen een stelletje jongen en voor die tijd moest hij daar toch wel een klein kapitaaltje voor neertellen. Maar achteraf was het een prima aankoop. En goede duiven zijn nooit te duur. Je moet alleen het geld er voor over hebben.
Afgelopen vrijdag zijn we naar Luc Christiaens geweest.
Volgens mij één van de allerbeste spelers op de vluchten 300 t/m 600 km, de zogenaamde kleine fond, of zware midfond vluchten. Deze liefhebber speelt alleen met doffers. Hij heeft er ongeveer 30 om te spelen. Ik heb sinds het voorjaar contact met hem en had intussen afgesproken of ik misschien wat duivinnetjes kon kopen. Hij speelt toch niet met duivinnen en dan kun je er nog van de goede te pakken krijgen. De afspraak gemaakt en nu was het tijd om eens een kijkje te gaan nemen en te zien wat hij kon missen. Volgens mij was dit een goede gok, want we mochten uitzoeken uit alle duivinnen waarmee hij dit jaar had gespeeld als jong. Die waren dit jaar echt wel goed geselecteerd. U moet weten dat de jongen bij hem dit jaar alle nationaals zijn mee gegaan. Dat wil voor hem zeggen:
02-08 Bourges 428 km.
09-08 Chateauroux 468 km.
16-08 Argenton 496 km.
23-08 Tours 434 km.
30-08 La Souterraine 535 km.
07-09 Gueret 537 km.
Dan moet je je geen zorgen maken of de selectie wel oké is, je houdt gewoon wat er nog zit. (mits ze uiteraard een paar fatsoenlijke prijzen hebben gewonnen). Aan heel weinig jongen kon je zien dat ze zo hard waren aangepakt. Ze waren in ieder geval aan het ruien dat het een lieve lust was. Nadat we net hadden gedaan of we er verstand van hebben zaten er vijf duivinnetjes in de mand. Onder deze duifjes zat er toch één dat drie keer in de eerste 100 provinciaal had gevlogen. Uiteraard weer nieuwe hoop voor het komende jaar.
Ik zeg wel dat het een echte topspeler is, maar u wilt natuurlijk bewijzen. Ik heb daarom een paar uitslagen van de laatste jaren opgezocht. Dit zijn allemaal provinciale uitslagen, dus geen geleuter in de club of samenspelletje.
Tours 1052 duiven: 1-2-9-12-36-44 met 17 duiven mee
Bourges 2322 duiven 1e
Chateauroux 2905 duiven 1-5-26-30-74 met 10 mee
Montlucon 1792 duiven 3-10-13-19 met 14 mee
Argenton 1418 duiven 1-3-7-34-41-51-73 met 15 mee
Blois 714 duiven 1 en 7 met 9 mee
Blois 388 duiven 2-3-9-11-15-16-19 met 10 mee
Montlucon 2830 duiven 3-11-14-25 en 8 van de 10 prijs
Argenton 3024 duiven 1-8-14-24-42 en 10 van de 10 op de 155e prijs
Bourges 1151 duiven 11-13-21-34-38 en 9 van de 10 prijs
Argenton 3235 duiven 1e
Bourges 3945 duiven 1e
Bourges 3324 duiven 6-10-11-14-17-25-29 en 14 van de 18 prijs
Als u de moeite heeft genomen om deze uitslagen echt te lezen ziet u ook dat ik niets te veel heb gezegd over deze Belgische kampioen.
Dit zijn de hokken waar het allemaal op gebeurd bij Luc Christiaens. Simpele hokken maar voor hem gelukkig bevolkt met klasse duiven.
Nog even de eigendombewijzen en stamkaarten bijeen zoeken en dan gaan we weer naar Dordt. Dat dit belangrijk is heeft Luc zelf aan den lijve ondervonden. Je kan van de Belgische bestuurders zeggen dat die ook niet echt weten waarmee ze bezig zijn. Het volgende is er bij hem voorgevallen. Op een gegeven moment zit er een vreemde jonge duif tussen zijn jongen. Gekeken van wie hij was en de man even gebeld wat te doen. Deze man stelde geen prijs meer op de duif en zegt tegen Luc “Kijk maar wat je er mee doet”. Luc heeft dit duifje toen gewoon gespeeld en later een paar jongen van gekweekt. En zowaar er kwamen een paar bruikbare duiven uit. Luc, zich van geen kwaad bewust zette dit duifje gewoon op de stamkaart. De man waar dit duifje van was zag zijn ringnummer op een stamkaart en besloot een klacht in te dienen bij de K.B.D.B.. Wat was het geval, Luc heeft nooit erg gehad in het eigendombewijs. Dit was nog in het bezit van de eerste eigenaar die geen prijs meer stelde in het duifje. Omdat Luc het eigendombewijs niet kon tonen werd hem een schorsing opgelegd. Luc heeft hier uiteraard bezwaar op gemaakt. Hij mocht zodoende, hangende het onderzoek, gewoon vliegen en aan de wedstrijden deelnemen in 2014. Maar nu komt het: Luc heeft dit jaar een duif die 1e nationale asduif zware halve fond is geworden, dus de beste duif van België. Vorige week werden de nationale kampioenen gepubliceerd en wat denk je, geen spoor van zijn nationale asduif bij deze uitslagen. Onder het geheel staat een regeltje dat er hangende een onderzoek nog wat kan veranderen aan deze uitslag. Het is toch werkelijk ongelooflijk hoe ook daar met de melkers wordt omgegaan. Luc zegt: “Het is hetzelfde als dat je mee doet aan de Tour de France”, “je rijdt de hele Tour in de gele trui en in Parijs zeggen ze je krijgt hem lekker niet”. Als nu in de toekomst blijkt dat Luc alsnog officieel de titel asduif van Belgie wint, wie weet dit dan en waar is de duif die nu als eerste staat vermeld dan inmiddels terecht gekomen? Wel jammer als je zo’n goede duif hebt en je krijgt niet de eer die je toe komt.