Het is echt ongelooflijk dat weer. Ik kan me geen seizoen herinneren dat zo verliep zoals het er dit seizoen aan toe gaat . Week na week uitstellen en terug rijden met de duiven. Tot overmaat van ramp blijft het met de jongen ook maar een beetje aan tobben. Deze week konden we woensdag weer eens op pad met de jongen, eerder was niet mogelijk door het aanhoudende slechte weer. Maar woensdag was het op het eerste gezicht prachtig weer. Dus met frisse moed en oude hekel de manden gevuld. In totaal kwam ik met alle strubbelingen de laatste weken toch nog aan 74 stuks. Daarnaast heb ik er ook nog vier in de schuur zitten die van alles en nog wat mankeren. Dus als je nu weet dat ik bij de eerste keer opleren 95 jongen in de mand had dan weet je gelijk dat ik er al 17 echt mis en die 4 uit de schuur zullen ook geen kilo zout opeten. Maar we hebben de 74 gelost met schitterend weer aan de Belgische grens. Twintig over tienen los. De eerste jonge duif arriveerde na ruim een uur vliegen. Na drie en half uur stond de teller op 19. Toen het donker werd miste ik er nog 33 en van de duiven die thuis waren kwamen er geen twee tegelijk, allemaal één voor één. Wat ook opviel, om vijf uur viel de laatste van die dag en er kwam er nooit geen één meer bij. De andere morgen waren er al zeer snel een stuk of wat bij. Die moeten dan toch de dag ervoor heel kort bij huis zijn geweest. Maar dan arriveert er toch heel de avond geen duif, vreemd vind ik dat. Nu op zondagmiddag mis ik nog 9 jongen. Sta nu op een gemiddelde van een duif of 8 per africhting. Heb het vliegprogramma er even op nagekeken, als ik de eerste twee vluchten niet mee doe haal precies de laatste vlucht. Als het in dit tempo doorgaat.

Woensdag moet er toch iets in de lucht hebben gezeten want er zijn bij verschillende liefhebbers die dag onnoemelijk veel jongen achter gebleven. Het vreemde is dat de africhtingen met de club wel goed zijn verlopen ( zover als ik heb gehoord, en ik hoor ook niet alles ).

Maar we gaan met goede moed inkorven dit weekend voor Bourges. De weersvooruitzichten zijn half in de week in ieder geval niet zo slecht dat je moet twijfelen over wel of niet meedoen, dus alles gaat op twee duiven na mee naar Bourges. In mijn geval zijn dit er dus 55. Nog nooit zoveel oude duiven gespeeld op een fondvlucht. Heb er ook erg veel zin in want ik denk dat mijn duiven op dit moment top zijn.

Hoe dichter naar het weekend hoe slechter de vooruitzichten werden. Op zaterdag werd er toch nog gelost in Bourges. Maar in Duffel werd het vliegen uitgesteld naar zondag. Geluk bij een ongeluk had ik deze keer geen jongen mee. Op zondag werden ze zelfs terug gebracht naar Zevenbergen. Dit was natuurlijk een miskleun van de bovenste plank. De jongen hadden reeds om 8 uur moeten vliegen. Maar er zal wel weer ergens inversie zijn geweest. Het lijkt wel of duiven niet meer voor tien uur gelost mogen worden. Maar het is echt al veel vroeger licht. Nog een klein miskleuntje was de berichtgeving. Toen om 10.50 uur op de website verscheen dat de duiven gelost werden had ik al een duif vijf minuten in het hok zitten. Hopelijk voor alle betrokkenen komend weekend eens geen problemen met het weer en lossen bij het vroegste uur.

Maar terug naar Bourges. Het werd geen mooie maar wel een pittige vlucht. Een echte fondvlucht, je kunt nu eenmaal geen 545 kilometer overdekt vliegen. En het moet ook geen probleem zijn als ze eens wat troebel weer onderweg hebben. De eerste duiven maakten net boven de 1200 mpm. Voordat de eerste duiven kwamen ging het regenen, dit duurde bijna een uur. En omdat ik niet bij de aller vroegste duiven zat kwam mijn eerste duif net toen het droog begon te worden. Maar eerlijk gezegd had ik er nog liever één in de regen gekregen. Al kwamen de duiven bij mij toch best redelijk vlot (18 in 15 minuten) was het niet wat ik er van verwacht had. Maar ja, het blijft duivensport en je hebt ze nu eenmaal niet aan een touwtje.

De uitslag in de club was tegen 306 duiven 3-4-5-8-11-12-13-14-18-19-20 enz

In de kring tegen 1550 duiven 19-20-21-28-43-45-46-50-62-63-65- etc.

Bij het sluiten van het hok moesten er nog 12 komen op zaterdag. Zondagmorgen kwamen er voor 8 uur reeds 5. Maar de rest van de dag bleef het angstaanjagend stil. Dus weer zeven minder om eten te geven. Gelukkig waren het niet mijn beste duiven maar er zaten toch wel een paar leuke prijswinnaars tussen.

Zo was het weer een week van doorbijten, je moet als duivenmelker een zeer speciale instelling hebben om dit vol te blijven houden.