Jaarlingen ja of nee.

De jaarlingen meegeven dat was deze week het grote vraagstuk. Voor mij is dit nooit een vraagstuk geweest. Bij mij gaan ze gewoon mee. Ik zie dat grote verschil niet. Voordat we in de pas gingen lopen richting de dierenpartij werden de jongen gespeeld tot en met Bourges, toen waren we niet bang. Maar ik denk dat we een beetje hetzelfde gaan denken als onze lossingsverantwoordelijken. Ik bedoel hiermee dat we nu ook zelf al de bibber krijgen als de vooruitzichten een beetje uit de pas lopen.
Het kan toch niet zo zijn dat je jaarlingen thuis gaat houden omdat je misschien een paar van deze duiven gaat verspelen? Maar dat moet natuurlijk ieder voor zich uitmaken. Ik heb mij voorgenomen beslist niet in deze trend mee te gaan. Ze zullen moeten werken om hun plaatsje veilig te stellen. Om het maar kort te zeggen, de selectie moet doorgaan. En dan wil ik het ook nog eens zo snel mogelijk weten wat ze kunnen. Dus deze week jaarlingen inkorven was voor mij geen discussie.
Wat voor mij des te meer opviel in de uitslag was het minimale inkorven van een paar melkers in Zuid-Holland die er juist om bekend stonden nergens naar te kijken en week voor week hun duiven meegeven. Iets wat ze ook makkelijk konden doen gezien het aantal duiven wat wekelijks werd meegegeven. Gewoon de mand laten selecteren was altijd hun motto. Waarom deze week van deze werkwijze werd afgeweken is mij geheel onduidelijk. Misschien ga ik hun redenen om dit te doen nog wel vernemen. Maar het verbaasde mij zeer, had dit van hun beslist niet verwacht.
Maar… het werd hierdoor wel een wedstrijd met gelijke wapens. Onverwacht maar desalniettemin mooi om in het hoogseizoen je te kunnen meten met deze superkampioenen. Zoals de lezers van mijn stukjes wel weten ben ik een voorstander van inkorfbeperking en hoe hoog of laag die beperking dan moet zijn is op dit moment niet belangrijk. Helemaal eerlijk krijg je onze sport toch niet maar je kan wel proberen hem zo eerlijk mogelijk te maken.
Hoe de strijd met gelijke wapens is afgelopen deze week kunt u makkelijk nakijken op de website van de Compuclub. Namen noemen is niet nodig, die zie je vanzelf in de uitslag.
Dit weekend werd bij voorbaat niet makkelijk voor de duiven. Met twee vluchten op het programma was er in ieder geval voor ieder wat wils. Op donderdag inkorven voor Blois en op vrijdag voor Peronne.
Het is haast vervelend om te moeten schrijven maar opnieuw vlogen de lossingsverantwoordelijken in een stuip. Of weten ze het zelf ook niet meer hoe ze het voor iedereen goed moeten doen. Nu werd er bij voorbaat al naar een plekje 50 kilometer korter gereden, omdat er daar meer kans zou zijn om de volgende dag te kunnen lossen. Prima toch als je dit met 100% zekerheid weet. Maar er moest een weersvoorspelling aan te pas komen en hoe die voorspellingen werken weten we inmiddels wel. Ik heb wel eens het vermoeden dat ze nog niet weten te voorspellen wat er een dag eerder heeft plaatsgevonden. En of het nodig was daar moet maar een ander over oordelen maar in België werd gewoon de nationale Bourges op tijd gelost (afstand Blois).
Nog een kleine kanttekening bij dit alles. Waarom is het voor de ene helft van de afdeling nu een midfond vlucht en voor de andere helft een dagfond vlucht. Ga dan gewoon nog 50 kilometer korter. Is het misschien niet bekend dat er kampioenschappen zijn die afstand afhankelijk zijn? Op deze vlucht dus niet voor iedereen gelijk.
Maar weer genoeg geklaagd. Voor mij werd het in ieder geval een weekend om niet te klagen.
Allereerst kwamen de duiven van Peronne, voor mij 240 kilometer.
In de club stond dit korte vluchtje toch maar even 26 minuten open. De eerste melding was er één van mijn broer Ton. Zijn duif maakte 1178 mpm. Een snelheid die tegenwoordig niet gauw gehaald wordt op een vitesse vluchtje.
Ik had er 20 in de mand gedaan en daarvan was de helft binnen 10 minuten thuis.
Dit was goed voor 2-3-5-6-7-9-12-18-20-22 etc tegen 350 concurrenten in de club.
In het rayon tegen 922 duiven 4-5-7-8-9-12-20-29-33-35 etc
Daarna was Gien aan de beurt, voor mij een afstand van 478 kilometer. Hiervoor moesten ze echt in conditie zijn om dit tot een goed einde te kunnen brengen.
De eerste duif die zich aandiende is een jaarling duivin. Zij werd vorig jaar alleen gespeeld op de nalijn, dus weinig ervaring. Dat was ook te merken de eerste vijf vluchten met twee late prijsjes. Maar vorige week van Pontoise wint ze ineens de tweede prijs in de club. En nu van Gien was ze daar weer, en wat later bleek supervroeg. Aan de oostkant in de afdeling liet ze maar één duif voorgaan en wint hier de 2e tegen 4474 duiven. In het gehele concours tegen 12478 duiven is het de 7e prijs.
Haar hokgenoten lieten zich ook niet onbetuigd en winnen in de kring tegen 1200 duiven: 2-3-4-9-14-16-18 etc in totaal 20 van de 29 erin.