Het was deze week alleen nog maar trainen. Ons deel van de afdeling stond zoals gebruikelijk in Meer. Het is niet te hopen dat afgelopen zaterdag het toekomst beeld voor de hele zomer is. Ik moet zeggen dat ik niet helemaal het weerbericht voor deze dag had gevolgd. Maar het viel toch knap tegen toen ik het gordijn van de slaapkamer open schoof en het flink regende. Ik heb mezelf toen maar een schouderklopje gegeven, want ik had de duiven niet ingekorfd. En zo zie je maar dat ook ik wel eens een wijs besluit neem. Voor de mensen die mee hadden gedaan werd het wachten tot een eindje in de middag. Al met al werd het een vlot trainingsvluchtje. De systemen zijn weer geprobeerd en zijn klaar voor de eerste echte vlucht a.s. zaterdag. Zoals het er nu naar uitziet zijn de berichten goed als het gaat om temperatuursverhoging in de loop van de week. Het is te hopen, want nu vind ik het nog maar een koude bedoening. Als het zo blijft doe ik ook a.s. zaterdag nog niet mee.
Hoe hard onze sport achteruit gaat.
Daar kwam ik afgelopen week op harde wijze achter. De mensen die mijn krabbels op deze website volgen weten dat ik op dit moment mijn uitslagen van de eerste (1985) tot de laatste (2014) seizoenen aan het publiceren ben. Ben altijd lid geweest in de Dordtse Bond, een samenspel van vijf verenigingen. Een samenspel wat verschilde van andere samenspelen. Deze vijf verenigingen zitten in één gebouw. Maken ook maar één uitslag, dus geen verenigingsuitslag. En alle liefhebbers liepen eigenlijk zo’n beetje door elkaar. Het enige wat de verenigingen wel ieder voor zich deden was een tentoonstelling annex kampioenenhuldiging houden in de winter. Uiteraard met de gebruikelijke feestavond. Alles bij elkaar opgeteld hadden wij in de winter wel een tiental feestavonden. Ook hier werd het een spel zonder grenzen, want alle leden van alle vijf de clubs gingen bij elkaar feest vieren. Ik denk dat zoiets nergens in Nederland te vinden was in die tijd. Tussendoor ben ik door omstandigheden een paar jaar lid geweest bij de Dordtse zaterdagvliegers. En nu komt het, toen ik in 1993 weer lid werd van de Dordtse Bond werden er op de eerste vlucht met oude duiven maar even 3311 duiven ingekorfd. Afgelopen jaar waren dit nog maar 727 duiven. Bijna 2600 duiven minder in 20 jaar. Maar…..met de jonge duiven is het werkelijk dramatisch. In 1993 werden er op de eerste vlucht 4591 duiven in de mand gedaan en dan heb ik alleen in de Dordtse Bond. In dezelfde Dordtse Bond waren er dit afgelopen jaar op de kop af 464 duiven ingekorfd op de eerste vlucht met de jonge duiven. Dit is gewoon 90% minder. Als het in het zelfde tempo door gaat hebben we over drie jaar op de eerste vlucht met de jongen 0 duiven.
De verliezen…..
Met de jonge duiven in 1993 was het niet anders als nu op de vluchten. Er zijn veel melkers die denken dat ze vroeger geen duiven verspeelden, maar de waarheid is toch een beetje anders. Als voorbeeld weer dat jaar 1993. Op de eerste jonge duivenvlucht waren er zoals eerder vermeld 4591 duiven ingekorfd. Op de laatste vlucht en dan heb ik het over Orleans in augustus, waren er nog 1944 duiven in de mand gestopt. Dus ongeveer 45 % van het aantal wat aan de start was verschenen op de eerste vlucht. Afgelopen seizoen waren er bij ons 464 op de eerste vlucht . Op dezelfde datum als de Orleans van 1993 vlogen wij Nanteuil en waren er nog 261 duiven. Op de laatste vlucht vanuit Sens op 13 september waren er nog steeds meer dan 50% aanwezig nl. 244 duiven. Het zijn maar vast gestelde feitjes maar het leek me wel leuk om te vermelden.