Het zijn vooral foto’s die ik gemaakt hebt in de paar keer dat ik in China ben geweest.
China is aan de andere kant van de wereld maar het is ook echt een andere wereld.
Met mijn Chinese vriend Chaodong en zijn vrouw zijn we een paar keer daar op vakantie geweest.
Meerdere plaatsen bezocht waar je anders nooit komt, werkelijk heel bijzonder.
Mijn Chinese vriend Zhang Chaodong heeft duivenhok iets luxer als de gemiddelde duivenmelker aldaar.
Boven de vliegduiven en onder de kwekers, kantoor en huisvesting van de meisjes die de duiven verzorgen.
Chaodong zijn hok/kantoor staat aan de buitenkant van Beijing op een soort van klein bergje.
Op dit bergje zitten nog drie andere duivenmelkers.
Op de voorgrond de hokken van Chaodong iets daarachter en wat hoger zijn buurman en klein eindje verder zie je een klein uitkijkpostje dat is ook een duivenhok.
En de vierde melker woont een verdieping lager.
Kun je nagaan dat er best wat te kijken is op een vluchtdag.
Als de duiven trainen wordt je geacht ze in de lucht te houden.
Dit is nu typische Chinese discipline, je wordt daar neergezet en zonder enige interesse blijf je gewoon daar staan.
Het was die dag niet veel warmer dan 10 graden.
Er moet ingekorft worden, dus alle hens aan dek op de hokken van Chaodong.
Deze verzorgers/meisjes zitten daar gewoon intern.
Ze zijn allemaal afkomstig van het platteland een paar duizend kilometer verderop en verdienen voor hun doen een prima salaris.
In China zijn de one loft races booming.
Dat merk je ook in het luchtruim boven Beijing wanneer dat hele spul moet trainen.
Kijk maar eens goed naar deze foto wat er allemaal vliegt op het zelfde moment.
Dit zie je elke middag als je voor de vlieghokken bij Chaodong staat te kijken.
Als er gekoppeld moet worden komen de stamkaarten op tafel en worden de duiven allemaal naar binnen gehaald, en is het grote puzzelen begonnen.
Op verschillende leeftijden moet je de duiven waarmee je wilt gaan vliegen aanbieden aan de organisatie alwaar jij de dure ringen hebt aangekocht.
Na een bepaalde datum mag er niet meer gewisseld worden met ringen en duiven.
Hoe het allemaal precies in zijn werk gaat weet ik niet maar deze absurde controle is wel nodig schijnbaar.
Mensen zijn nu eenmaal inventief als er kapitalen te verdienen zijn.
Er zijn natuurlijk ook andere hokken.
Ja wat moet je anders als je geen tuin hebt. Dit was in Shanghai.
Chinezen zijn harde werkers maar worden op een gegeven moment toch moe.
Foto is genomen op een beurs in China.
Nog zo’n harde werker.
Tegenover ons hotel werd er een nieuwe winkel in gebruik genomen.
De hele ochtend heeft dit groepje dames herrie staan te maken.
In het hotel was er toch best nog een probleem met het toilet.
Je weet haast niet met welke knop je je afval moet laten verdwijnen.
Hygiëne is iets wat niet in het Chinese woordenboek voorkomt.
In het park mogen kinderen rijden op een struisvogel.
Dat men aan de andere kant van de wereld heel verschillend over schoonheid denkt dan bij ons wordt wel heel duidelijk op het strand.
Bij ons als de zon maar enigszins tevoorschijn komt wordt er door iedereen een poging gedaan om een bruin tintje te krijgen.
In China is het net andersom.
Het strand bij ons hotel op het tropische eiland Hainan daar kwam je zeldzaam iemand tegen.
Op navraag waarom het zo stil was werd uitgelegd dat er met alle mogelijke manieren werd getracht geen zonneschijn te vangen op je huid.
Zo wit mogelijk is daar een eerste vereiste voor absolute schoonheid.
Waarom het vrouwtje op de foto daar liep was voor mij daarom ook een groot raadsel.
Maar één ding is zeker ze zal niet zo gauw een kleurtje krijgen.
Terugkeer naar het vliegveld was geen probleem aan taxi’s geen gebrek.