Echt een week dat er van alles gebeurt wat toch wel een beetje bijzonder is in de duivensport.
Allereerst natuurlijk de klucht/thriller in het West Vlaamse Desselgem waar super duif “WOUT” die voor de tweede keer de 1e Nationaal in België wist te winnen.
Een prestatie die deze duif plaatste in een heel klein rijtje echte super duiven die over gans de wereld bekendheid genieten zoals een “HARRY” een “CAMERON” een “BLIKSEM” of een “KLEINE DIRK”.
Wat er zich die dag heeft afgespeeld daar kunnen we alleen maar naar gissen, beide hoofdrolspelers hebben hun zegje gedaan (en voor iedereen te lezen) maar ik zou zo gauw niet weten wie er nu voor de volle 100% de waarheid spreekt.
Enige logica in heel hun doen en laten kan ik niet vinden, maar ja we zijn allemaal niet eender.
Hopelijk kunnen ze er samen na goed beraad toch een bevredigend einde aan breien want dat dit nog goed komt dat geloof ik niet.

Volgende bijzonderheid was het zeer snel handelen van de Belgische duivenbond door op dinsdag de volgende mededeling uit te laten gaan.
De KBDB laat weten dat de nationale vluchten Valence en Argenton I worden voorzien op VRIJDAG 9 juni met inkorving op woensdag 7 juni.
Zo wordt het allemaal kort dag als je de volgende dag al vervroegd moet inkorven maar met de voorspelling dat het in het weekend 30 graden zal worden mag dat toch als een terechte beslissing worden gezien.
Wij in Nederland zijn nog niet zo ver, waar wij wel goed in zijn is het hanteren van zelf bedachte regeltjes.
Ik loop vooruit op mijn volgende constatering van een bijzonder voorval deze week.

Maar eerst het volgende, misschien heeft u het gevolgd, de discussie over het opleren van de jonge duiven en dan meer nog waarom wij beter Breda als losplaats over kunnen slaan.
De eerste ronde hebben we een paar weken terug gelost in Breda afslag naar de woonboulevard en zijn inderdaad van een koude kermis thuis gekomen met het verlies van 12 jongen in één keer.
Bovendien was het mij ook al opgevallen dat van deze losplaats er makkelijk duiven achter blijven of gewond terug keerden. (altijd toegeschreven aan pech)
Na de discussie op mijn blog hebben we besloten om nu maar eens Breda over te slaan en van Zeven Bergschenhoek gelijk naar de grens te gaan.
Voor ons ook nieuw maar niet geschoten is altijd mis.
De hele ploeg ingeladen (132 stuks) en gelost in Hoogstraten vorige week woensdag, prachtig weer en een oosten windje een ideaal scenario om de hele dag duiven thuis te krijgen want TE mooi is ook niet alles.
Maar de jongen kwamen zeer vlot af en uiteindelijk was het resultaat, twee weg, één gewond en één opgehaald in Waspik (zal de slimste niet zijn) voor ons een reden om het volgend jaar opnieuw zo te doen.

Nog het meest bijzondere van deze week is het kortzichtige beleid van onze lossingscommissie die zogenaamd alles opzij zet voor het belang van de duiven.
Na dit weekend moeten ze bij mij niet meer aankomen met deze loze kreet.
Ik weet ook wel dat je de duiven ook thuis kunt houden met de weersvoorspelling van afgelopen donderdag, maar als je dan toch meedoet ga je er wel van uit dat de verantwoordelijken ook hun verantwoording nemen.
Het was inderdaad niet zo moeilijk om bij zo’n voorspelling er vanuit te gaan dat het moeilijk ging worden om te lossen op de gewenste tijd en plaats.
Als je op donderdag dan toch gaat inkorven hoop je er op dat het weerbericht zoals gebruikelijk niet helemaal is wat ze er van verwachten en het een beetje positief uitpakt op zaterdag maar als dit dan niet zo is anticipeer hier dan op gepaste wijze op.
En kom dan niet met het kulverhaal dat je volgens de NPO richtlijnen altijd eerst naar Blois moet rijden en dan pas mag gaan verplaatsen naar een andere losplaats.
Nu werd er willens en wetens vastgehouden aan de 500 kilometer regel omdat je dan een fondkampioenschap kan winnen, je had ook aan de duiven kunnen denken.
Met op de juiste manier anticiperen is als je op vrijdagmiddag ziet dat het voor zaterdag niet mogelijk is om te lossen en dat het er voor zondag niet veel beter uitziet je vast gaat rijden naar een plaats korter bij.
Op deze manier vang je twee vliegen in één klap, waarschijnlijk een gunstig verloop en je blijft de grote hitte ook nog eens voor.
Nee, de oplossing voor dit probleem werd gezocht in 185 kilometer naar het oosten te rijden, de reden hiervoor was dat ze dan toch nog minimaal 500 kilometer vliegen voor de boeg hadden.
Het was in ieder geval niet de manier om de onweerszone te ontwijken.
Dat de vlieglijn niet goed was werd wel duidelijk toen de afdeling Zeeland die in Chateauroux stond terug gingen rijden en de duiven pas kon gaan lossen in Quievrain.
Wanneer deze goed weer waren tegen gekomen hadden ze heus wel eerder gelost.
In ieder geval werd de vlucht een fiasco van de bovenste plank, hulde en ontzag voor de winnaars en hun winnende duiven maar ik vond het niet echt een wedstrijd.
Van de eerste tot de laatste prijs was er vier en half uur nodig om die te verdelen.
Op eigen hok,
We hadden met het vooruitzicht van een pittige eerlijke vlucht bijna alles meegegeven, dit waren er in totaal 26 zoals bekend allemaal jaarlingen.
In de kring waren 364 duiven ingekorfd en hier hebben we drie duiven mooi op tijd namelijk de 2e-7e en 20e prijs maar dan gaat het lange wachten beginnen, maar liefst 2 en een half uur later kwam de vierde duif.
We maken in totaal 7 prijzen en missen dezelfde dag 14 duiven, wanneer ik deze regels tik zijn er 20 thuis dus nog 6 onderweg.
Volgende week gaan we een vrij weekend tegemoet.