Het is deze week nog te slecht weer geweest om ze fatsoenlijk los te laten aan huis, laat staan dat je ze een keertje kon lappen. Met dit weer is het nog niet eens erg dat het seizoen op zijn eind loopt. Wat mij wel verbaasd is dat melkers tegenwoordig zo makkelijk vluchten niet mee doen, ook als het weer prima is. Zo is het jonge duiven spel echt minimaal bezet. Dat komt volgens mij doordat melkers tegenwoordig bang zijn om een duif te verspelen. Dat je een paar duiven kwijt bent is toch helemaal niet erg. Dat noemen ze volgens mij selectie. Op dit moment zijn de meeste sportvrienden halve sierduiven aan het maken. Want daar ben ik bijna van overtuigd dat veel van die verliezen door de meeste melkers over hun zelf wordt afgeroepen. Wat maakt het nu uit of je een stel duiven kwijt speelt op de vluchten. Het gaat volgens mij om de duiven die je over houdt, niet om de duiven die je kwijt bent. De meeste melkers zitten ook met bergen duiven waar ze niets van weten. Die gaat men dan zogenaamd spelen op de nalijn. Een spelsoort waar de gemiddelde duif niets tot zeer weinig van leert, maar je houdt er wel lekker een hoop over denken ze dan. Ja inderdaad, je hebt heel de winter een hok vol duiven. Maar dan het jaar als jaarling. De eerste de beste vlucht dat ze met twee nachten mand een beetje raar weer hebben is je hok half leeg. Dan begint de ellende pas echt want ook je oudere duiven zitten opeens in een hok waar de helft van is verdwenen. Meningen zijn hierover verdeeld maar ik denk dat het beter is voor het algemeen behoud van de vorm dat de bezetting zolang mogelijk intact blijft.

 

Mijn advies voor beginnende duivenmelkers (ook voor melkers die het niet meer weten) is dan ook veel kweken en dan spelen tot de laatste vlucht is afgelopen. Je hebt binnen no-time een hokje met duiven wat naar huis weet te komen. Want het is heel nuttig om te weten welke duiven je moet aanhouden. En het liefste nog zo snel mogelijk. Nu, daar zorgen de vluchten wel voor. Je verwijderd de ouders van de duiven die niet meer op je hok zijn en plaatst nieuwe duiven op hun plekje. Doe dit een paar jaar en je krijgt gegarandeerd meer lol in die sport van ons. Niet zeuren over de duiven die weg zijn, die hoef je niet meer te voeren, moet ze niet meer schoon maken enz. Het komt misschien wel hard over maar als je hier niet tegen kunt kan je beter kippen gaan houden die vliegen niet weg. Het is toch de bedoeling dat je uiteindelijk boven aan de uitslag komt. De enige manier omdat te bewerkstelligen is keihard te selecteren. Volgens mij heb je meer lol aan drie duiven die prijs verdienen dan aan dertig waarvan je de helft kwijt raakt na een paar vluchten. En dan heb ik het nog niet over het financiële plaatje.

 

Trouwens veel duiven wordt volgens mij toch al een probleem denk ik. En dan heb ik het over het aantal duiven wat de tophokken op dit moment wekelijks in de strijd gooit. Als dit zo doorgaat en er wordt niet ingegrepen gaat dit ook melkers kosten. Het is namelijk al zo ver gekomen dat het niet nodig is om te kijken waar we nieuwe melkers vandaan kunnen halen, maar het is nu belangrijk om te kijken hoe we de melkers die we nu hebben kunnen behouden. En zoals de mega hokken op dit moment de uitslagen beheersen is het niet moeilijk wat de gewone melker de komende jaren gaat doen. Met kwaliteit is er een hoop te winnen. Maar deze hokken hebben een hoop kwaliteit, een hele hoop duiven, en ze gooien ze nog allemaal in de strijd ook. Dus om de boel weer een beetje gelijk te trekken moeten we een inkorf beperking gaan invoeren. Als de bestuurders hier niet aan willen, moeten melkers hun stem laten gelden op de eerste de beste ledenvergadering en zelf het balletje aan het rollen brengen.

 

In het begin van dit stukje schrijverij heb ik het over geluk bij een ongeluk en het makkelijk niet inkorven van de huidige duivenmelker. Nu, beide is mij deze week overkomen. Ik heb deze week geen duiven ingekorfd. De reden hiervoor is een massale uitbraak van one-eye cold. Zeker 80% van mijn jongen had er deze week last van. Moet ook vermelden dat ik er al last van heb vanaf week één van het jonge duiven programma. Iedere week zaten er wel een paar duiven thuis met een dik oogje. Er was één week dat alles mee kon en maximaal was er een week dat er 15 thuis zaten. Maar nu was het echt bingo en besloot ik om maar niet mee te doen. Bij de jongen waren er zelfs die het voor de tweede keer kregen. Maar het werd geen echte ramp om niet mee te doen. Een vluchtje van 80 km werd het uiteindelijk. Ook nog eens drie nachten mand. Kortom ik heb niet veel gemist. Nu maar afwachten of de jongen voldoende rust hebben gehad en de probleempjes hebben overwonnen. Volgende week de grote nationale vanuit Fontenay en zou het op zijn zachtst gezegd klote vinden als ik niet mee kan doen. Maar we zullen zien zei de blinde.