Maar zolang de grootste problemen zich afspelen op je duivenhok gaat het eigenlijk prima.
En toch valt het niet altijd mee om er plezier aan te beleven wanneer het een beetje tegen zit.
Als je nagaat wat je er in steekt aan tijd en wat je er voor terug krijgt moet je toch echt een liefhebber van je hobby zijn en een leren huid hebben.
Zaterdagmiddag had ik sterk het gevoel van waar doe je het eigenlijk allemaal voor.
Natuurlijk is het altijd een shit gevoel wanneer je duiven een k…uitslag bij elkaar vliegen.
Het positieve gevoel van de maandag nu een week geleden is helemaal foetsie.
Het opleren van de jonge duiven ging tot dan toe prima.
We zijn de eerste training met 128 jongen begonnen en die zijn vertrokken op een afstand van 1 t/m 15 kilometer ( Zevenbergschen Hoek ) en daar zijn uiteindelijk een 15 tal lossingen voor nodig geweest.
Dat we zo voorzichtig zijn komt door het niet trainen aan huis van onze jongen.
Wanneer we ze uitlaten vliegen ze ongeveer 7 á 8 minuten en vallen dan met de bek open op het dak.
Dan hebben ze het warm, zeker van al die inspanning.
Maar als er niets vreemds gebeurd gaan ze in het uur dat ze buiten zijn ook nooit meer het luchtruim in, zo maken ze meer kilometers wandelend dan vliegend.
De laatste lossingen gingen ze als een speer de goede kant op, dus zover liep het ondanks de slechte trainingen aan huis wonderwel goed.
Vandaar die voorzichtige opleiding, maar dinsdag hebben we de stoute schoenen aangetrokken en zijn met de hele ploeg naar de grens gereden om ze daar te lossen.
Dat we gelijk naar de grens gaan werd ons ingegeven door de slechte ervaringen met veel gewonde duiven wanneer we in de buurt van Breda gingen lossen, zal ook wel toeval zijn maar toch.
Het werd achtereenvolgens Meer, Baarle Nassau en Meer.
Dan op vrijdag opnieuw naar Meer en toen ging het mis, in totaal waren er nog 117 aanwezig.
Gelost om half tien en kwam er na 45 minuten eentje boven water en 10 minuten later weer één daarna een paar ploegjes en om half één waren er nog 13 vermisten.
In de loop van de dag nog eentje en toen nog 12, we vonden dit toch wel veel in één keer.
Op zaterdag kwam er nog één en dat was het.
Zaterdagavond een telefoontje van iemand uit Nieuw Lekkerland.
De man was geen duivenmelker maar had mijn nummer via internet opgeduikeld.
De dag ervoor was hij op een fietstochtje in Dordrecht beland en zat tussen de middag een boterham te knabbelen en op een gegeven moment viel zijn oog opeen ploeg duiven die keihard in de elektriciteitsdraden vlogen en dwarrelden als sneeuwvlokken naar beneden maar ze waren wel gedeeltelijk geroosterd.
Via de ringnummers en het internet belandde hij bij mij en inderdaad het waren een stelletje duiven van ons.
En de plek waar ze verongelukten was heel toepasselijk de Blindeweg maar voor alle duidelijkheid een plaatje waar dit precies is, bij de grote M staat ons hok.
Zo zie je maar dat het overal kan gebeuren.
En dan was er nog de vlucht met de oude duiven vanuit Melun.
Bij voorbaat wisten we al dat er in de afdeling geen eer was te behalen, na twee weken een beetje voordeel van de wind was het nu vechten tegen de bierkade.
Alles was mee en ik had er best een beetje moed op dat het wel goed zou gaan.
Maar niets van dit al, allereerst was het helemaal geen lekker weer om op de duiven te wachten.
Veel wind en eigenlijk onverwachts waren de duiven er al.
Allemaal ingrediënten waar ik niet enthousiast van wordt maar als je dan een mooie uitslag maakt dan maakt dit veel goed maar ook die lukte niet.
We hadden 33 duiven mee en winnen in totaal 18 prijzen.
Er stonden 1539 duiven in concours 54-57-59-78-81 etc
Kijken of we er volgende week iets meer lol in hebben, we gaan het zien.