Ik bedoel dat we langzaam aan naar het begin van een nieuw vliegseizoen toe sukkelen.
Maandag zijn de laatste jongen van het kweekhok bij Ton vandaan naar mij gekomen en zijn we voor ons zelf klaar met kweken voor 2024.
In totaal hebben we dan 125 jongen, een ploeg die groot genoeg moet zijn om er aan het eind van het jaar een paar bruikbare vliegers aan over te houden.
Vorig jaar hadden we in totaal 167 ringen verbruikt en daar zijn uiteindelijk zo’n 80 duiven van over gebleven.
Hiervan gaan we dit seizoen er 35 in de vliegploeg uitproberen en dan maar hopen dat er een paar kampioentjes tussen tevoorschijn komen.
Heb zo’n vermoeden dat je er tegenwoordig rekening mee moet houden dat er van de gekweekte jongen er ongeveer 50 tot 60 procent overblijft nadat de laatste vlucht is gevlogen.
In het begin van het jaar is er de veel last gevende aanwezigheid van de roofvogel.
Bij het opleren gaan ze het meemaken wat het betekent om te laveren tussen alle windmolens die er steeds meer en meer worden bijgeplaatst.
Weet u trouwens dat als zo’n windmolen draait het uiteinde van de propeller een snelheid heeft van 250 kilometer per uur, en ga die dan maar eens ontwijken in een grote groep.
Daarnaast zijn er dan de verschillende kwalen die jonge duiven oplopen, alhoewel je de jongen daar best redelijk tegen kunt behoeden door de verschillende entingen toe te passen.
Zo hebben wij na het afzetten van de laatste jongen ze allemaal gelijk laten enten met een combinatie prikje paramixo/rota.
Het is de bedoeling dit over een week of vier te herhalen en vier weken nadien ze te behandelen met pokken entstof door middel van het aloude borsteltje.
Het is jammer dat dit allemaal noodzakelijk is geworden maar het zij zo.
Afgelopen woensdag een spektakel zoals nooit tevoren meegemaakt.
De jongen waren al een paar uurtjes buiten en ik was van plan om ze binnen te gaan roepen en opeens een harde knal tegen het keukenraam, nu gebeurt dat wel meer als de duiven schrikken dus heel bijzonder was dit ook weer niet.
Maar toen ik naar buiten kwam was er wel een bijzonder schouwspel gaande, er vlogen op dat moment ongeveer 100 kraaien krijsend in de rondte en daar tussen vlogen ongeveer 50 jongen van ons, het hele spul bleef maar in de rondte tollen en kabaal maken.
De reden was een roofvogel die een jonge duif te pakken had en een tiental meter verderop zat met zijn slachtoffer.
Tegen het donker worden kwamen de laatste jongen terug en buiten het jong dat de roofvogel te pakken had waren er volgens mij geen verliezen.
Maar het was een zeldzaam spektakel.
Na het kweken van een ronde winterjongen hebben we de vliegers weer apart gezet, maar deze week zijn ze weer gekoppeld en blijven vanaf nu zo’n veertien dagen bijeen.
Om alles nog eens duidelijk te maken hoe wij hebben gehandeld, het volgende:
Zoals eerder vermeld gaan we dit jaar de oude duiven spelen op traditioneel weduwschap, bij de doffers evenals de duivinnen altijd de partner aanwezig bij thuiskomst.
Deze duiven waar we niet mee vliegen worden aan elkaar gekoppeld en brengen een ronde jongen van de kweekduiven groot.
De vliegduiven worden ook aan elkaar gekoppeld en brengen hun jongen groot tot ze twee weken oud zijn, hierna worden de ouders uit elkaar gehaald en ieder in een aparte ren geplaatst.
De jongen worden allen op de grond geplaatst in twee verschillende afdelingen tezamen met de duiven waar we niet mee gaan vliegen, één afdeling met de doffers en één afdeling met de duivinnen, zij brengen dan verder de jongen groot.
Deze duiven moeten nu weer opnieuw gekoppeld worden, na een paar weken apart te hebben gezeten maar wel met de duiven waar we wel mee gaan vliegen.
Ik heb het mezelf wel gemakkelijk gemaakt en heb alle broedhokken open gezet en de duiven los gelaten op hun nieuwe onderkomen.
Ik zie over een paar dagen wel wie er bij elkaar is gekropen.
Misschien is het wel beter dat ze zelf hun partner hebben kunnen kiezen, we gaan het zien.
Het is in ieder geval op deze manier mogelijk om in een korte tijd een mooie ploeg jongen te kweken. Zo zitten er op dit moment twee rondes van de kweekduiven en een ronde van de vliegduiven met een tussentijd van een goede twee weken.
Afgelopen weekend weer een Gouden Duif viering meegemaakt en zoals vanouds was het weer top.
Op de verkoop van de geschonken duiven stond er volgens mij een serie kwalitatief prima duiven en eigenlijk kan je niet anders verwachten als je ziet welke kampioenen hier hun best hebben gedaan om iets van hun topduiven te brengen.
En zoals verwacht werd er weer lustig op los geboden om zo’n diamantje te bekomen met als absolute topaanbieding van Willem de Bruijn, die maar liefst 91.000 euro opbracht.