Het zat deze week niet tegen, daarover later meer. Met de jonge duiven was het deze week een beetje halen en brengen. Had al gemeld dat het met de medicijnen van Schroeder heel snel de goede kant op ging. Dat was iets te vroeg geroepen. Nadat ze zo spectaculair snel waren gestopt met voer uitspugen kwam er toch weer een kleine terugval. Er heeft er geen één echt in elkaar gezeten. Toch was de fut er weer een beetje uit. Dinsdag bleven er een heel ploegje buiten zitten, hadden geen trek in het eten. Daarna de rest van de week binnen gehouden en Avidress in het water gedaan. Nu zondagmorgen zijn ze weer naar buiten gegaan. En het ziet er naar uit dat het ergste leed geleden is. Bij de tweede ploeg jonge duiven gingen er ook een paar kotsen. Het was hier van hetzelfde laken een pak. Na één dag medicijnen hield het kotsen acuut op. De mest was nog niet je van het maar dit was aan het eind van de week ook weer in orde. Alles bij elkaar ziet het er beter uit als vorig jaar om deze tijd, maar dit kan gauw veranderen als het een beetje verkeerd loopt bij het opleren. We zullen zien zei de blinde.
Nog over de vorige week gestarte groepsapp. Veel reacties waren er de eerste week nog niet maar na de eerste zaterdag dat hij in gebruik is komt het nu een beetje op gang. Met medewerking van Peter van der Burg gaan we ook de lostijd vermelden. Dit gaan we dus uit de eerste hand melden. Ben er van overtuigd dat de app aan het eind van het seizoen een veel gebruikt stukje info is.
Binnenkort gaan we (Peter en ik) nog een bezoekje afleggen bij Vincent Schroeder. Bij Peter komen de fondvluchten er aan en hij wil weten of er eventueel nog wat aan schort. Je weet maar nooit. Bij mij gaat het om de jonge duiven of die geen vreemde dingen meer onder hun leden hebben. We gaan ze uiteindelijk de komende weken aan de tand voelen. Nog een goede vier weken en de eerste wedvluchten staan al weer voor de deur. Dus zien we graag dat ze er nu gezond opstaan.
Gisteren werd er gevlogen vanuit Pontoise (net als vorige week), een mooie vlucht van 353 kilometer. Opnieuw konden de begeleiders de duiven vroeg lossen. Kwart over zeven werd het startsein gegeven voor een super snelle vlucht. Door de ZZW wind kwamen de snelste duiven weer bijna aan 1700 mpm. Met deze wind weten we in Dordrecht dat het niet voor ons zal zijn. Wanneer we concoursen met een ZZW, Z of ZO wind is het net of de duiven Dordrecht links laten liggen. Gisteren was het weer hetzelfde liedje, iedere keer opnieuw denk je dat het dit keer wel mee zou vallen, dus niet. Normaliter is er dan zelfs in de kring Drechtsteden geen eer te behalen. Maar dat viel deze keer heel erg mee. In het rayon won ik tegen 1260 duiven 1-5-12-17-36-38 enz 48 mee en 24 prijzen (dit moet nog beter) Maar de grootste verrassing voor mij was dat ik ook de overwinning in de kring behaalde. Er stonden hier 3122 duiven in concours en daar was de uitslag 1-12-27-33 etc. Om u idee te geven hoeveel klappen wij krijgen met zo’n windje; in de gehele afdeling waren we gestrand op plek 907. Eerlijk wordt het nooit. Gelukkig woon ik wel aan de kant waar we gemiddeld iets meer voordeel hebben.
De oudste duif op mijn vlieghok is de “TURK”. Zo’n doffer zoals je er graag ieder jaar eentje zou willen kweken. Voor dit seizoen had hij vijf keer de 1e prijs gewonnen in de Dordtse Bond. Twee keer goed voor de 1e in de kring en ook een keer de snelste van de gehele lossing. Dit seizoen geheel tegen mijn gewoonte in heb ik hem nog een jaartje op het vlieghok gehouden. Hij won tot op heden wel prijs maar niet de prijzen waarvoor ik hem op vlieghok had gehouden. Toen hij vorige week thuis kwam besloot ik hem niet meer mee te geven. Maar…… doordat het weerbericht ZW op gaf en hij een hele slimme duif is werd ik weer in de verleiding gebracht hem toch in te korven. Soms wil je op zo’n moment je vingers nog wel eens branden. Dit keer was het geluk aan mijn zijde en was hij het die 1e in de kring won. Dus zijn teller staat op zes keer de 1e. Ik heb wel eens slechtere duiven gehad. En om diezelfde reden gaat het krabben deze week ook weer vanzelf.